บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโรม      รม 9:1-5
     พี่น้อง ข้าพเจ้าพูดความจริงในพระคริสตเจ้า ข้าพเจ้าไม่มุสา มโนธรรมของข้าพเจ้าและพระจิตเจ้าร่วมเป็นพยานได้ว่า ข้าพเจ้ามีความเศร้าโศกใหญ่หลวง และมีความทุกข์ใจอยู่ตลอดเวลา ข้าพเจ้ายินดีถูกสาปแช่ง ถูกตัดขาดจากพระคริสตเจ้า ถ้าหากจะเป็นประโยชน์ต่อพี่น้องของข้าพเจ้าซึ่งมีเลือดเนื้อเชื้อไขเดียวกัน พี่น้องเหล่านี้คือชาวอิสราเอล ที่ได้เป็นบุตรบุญธรรม ได้เห็นพระสิริรุ่งโรจน์ ได้รับพันธสัญญา ธรรมบัญญัติ รวมทั้งศาสนพิธีและพระสัญญาต่างๆ พวกเขามีบรรพบุรุษเป็นต้นตระกูลของพระคริสตเจ้าตามธรรมชาติมนุษย์ พระองค์ทรงอยู่เหนือสรรพสิ่ง เป็นพระเจ้าและทรงได้รับการถวายสดุดีตลอดนิรันดร อาเมน

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                ลก 14:1-6
     วันสับบาโตวันหนึ่ง พระเยซูเจ้าเสด็จไปเสวยพระกระยาหารที่บ้านของหัวหน้าชาวฟาริสีผู้หนึ่ง ผู้ที่อยู่ที่นั่นต่างจ้องมองพระองค์ ขณะนั้นชายคนหนึ่งเป็นโรคบวมกำลังอยู่เฉพาะพระพักตร์ พระเยซูเจ้าจึงตรัสถามบรรดานักกฎหมายและชาวฟาริสีว่า “อนุญาตให้รักษาโรคในวันสับบาโตหรือไม่” แต่คนเหล่านั้นนิ่งเงียบ พระองค์จึงทรงพยุงผู้ป่วยขึ้น ทรงรักษาเขา แล้วให้กลับไป พระองค์ตรัสกับคนเหล่านั้นอีกว่า “ถ้าผู้ใดมีบุตร หรือมีโคตกลงไปในบ่อ จะไม่รีบฉุดขึ้นมาทันทีแม้เป็นวันสับบาโตหรือ” แต่คนเหล่านั้นตอบคำถามนี้ไม่ได้

ข้อคิด
     วันสับบาโตของชาวยิว ปัจจุบันนี้คือ วันอาทิตย์ของเราคริสตชน เมื่อก่อนเราถือเป็นวันพระเจ้า ต้องหยุดทำงาน แต่ทว่า พระเยซูเจ้าท้าทายเราด้วยมุมมองใหม่ เพราะวันอาทิตย์เป็นวันที่พระเจ้า ทรงช่วยให้มนุษย์รอดพ้น ทรงรักษาเยียวยา ทรงกระทำความดี ฯลฯ ด้วยเหตุนี้ ในวันอาทิตย์เราควรหยุดงานประจำ และหันมากระทำงานช่วยให้รอด ด้วยการเยี่ยมเยียน เยียวยา และแสดงความรักเมตตาต่อผู้คน ที่กำลังรอคอยพระเมตตารักจากพระเจ้า โดยมีเราเป็นเครื่องมือ อย่าลืมนะครับ พระสันตะปาปา ฟรังซิสได้ประทานพระแบบฉบับแก่เรามากมายที่เราต้องเลียนแบบอย่างพระองค์ท่าน