บทอ่านจากหนังสืออพยพ                                             อพย 34:29-35
     เมื่อโมเสสถือแผ่นศิลาจารึกพระบัญญัติสองแผ่นลงมาจากภูเขาซีนาย เขาไม่รู้ว่าใบหน้าของเขามีแสงเรืองเพราะเขาได้สนทนากับองค์พระผู้เป็นเจ้า อาโรนกับชาวอิสราเอลทั้งปวงมองดูโมเสสก็เห็นว่าใบหน้าของเขามีแสงเรือง เขาทั้งหลายกลัวไม่กล้าเข้ามาใกล้ แต่โมเสสเรียกอาโรนกับบรรดาหัวหน้าประชากรให้เข้ามาหา แล้วพูดกับเขา หลังจากนั้น ชาวอิสราเอลทั้งหมดก็เข้ามาใกล้ โมเสสเล่าให้เขารู้ทุกอย่างที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาแก่เขาบนภูเขาซีนาย เมื่อโมเสสพูดจบ เขาเอาผ้าคลุมมาปิดหน้าไว้ ทุกครั้งที่โมเสสเข้าเฝ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าเพื่อสนทนากับพระองค์ เขาจะปลดผ้าคลุมหน้าออกจนกระทั่งเขากลับออกมา เมื่อเขาออกมา เขาจะเล่าให้ชาวอิสราเอลรู้ถึงพระบัญชาที่เขาได้รับ เมื่อชาวอิสราเอลมองใบหน้าของโมเสสก็เห็นใบหน้าของเขามีแสงเรือง แล้วโมเสสจะเอาผ้าคลุมปิดหน้าไว้ จนกว่าเขาจะเข้าไปสนทนากับพระองค์ในครั้งต่อไป

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                 มธ 13:44-46
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่ประชาชนว่า “อาณาจักรสวรรค์เปรียบได้กับขุมทรัพย์ที่ซ่อนอยู่ในทุ่งนา คนที่พบก็ฝังซ่อนสมบัตินั้น และยินดีกลับไปขายทุกสิ่งที่มีมาซื้อนาแปลงนั้น” “อาณาจักรสวรรค์ยังเปรียบได้อีกกับพ่อค้าที่แสวงหาไข่มุกเม็ดงาม เมื่อได้พบไข่มุกที่มีค่าสูง เขาจะไปขายทุกสิ่งที่มีมาซื้อไข่มุกเม็ดนั้น”

ข้อคิด
     ชีวิตของเรามนุษย์คือการเลือก. เรามีโอกาสเลือกหลายร้อยหลายพันครั้ง ว่า จะเอาสิ่งนี้และไม่เอาสิ่งนั้น แต่การเลือกที่สำคัญยิ่งคือการเลือกระหว่างพระเจ้ากับพระเท็จเทียม เลือกเอาพระอาณาจักรของพระองค์หรืออาณาจักรแห่งความมืดมน. ถ้าเลือกพระเจ้า เราได้รับความรอดนิรันดร ถ้าเลือกเอาพระเท็จเทียม เราก็สูญเสียชีวิตนิรันดร์