บทอ่านจากหนังสือวิวรณ์                                             วว 14:1-3,4ข-5
     ข้าพเจ้าเห็นภาพนิมิต ลูกแกะทรงยืนอยู่บนภูเขาศิโยน ประชาชนจำนวนหนึ่งแสนสี่หมื่นสี่พันคนอยู่กับพระองค์ แต่ละคนมีพระนามของลูกแกะและพระนามพระบิดาของพระองค์เขียนไว้ที่หน้าผาก ข้าพเจ้าได้ยินเสียงหนึ่งดังจากสวรรค์ เหมือนเสียงน้ำไหลเชี่ยว และเหมือนเสียงฟ้าร้องกึกก้อง เสียงที่ข้าพเจ้าได้ยินเหมือนเสียงพิณจำนวนมากที่นักเล่นพิณกำลังดีด เขาเหล่านั้นร้องเพลงบทใหม่หน้าพระบัลลังก์ ต่อหน้าผู้มีชีวิตทั้งสี่ตนและต่อหน้าบรรดาผู้อาวุโส ไม่มีใครเรียนรู้บทเพลงนี้ได้ นอกจากคนบนแผ่นดินจำนวนหนึ่งแสนสี่หมื่นสี่พันคนผู้ได้รับการไถ่กู้ เขาบริสุทธิ์เหมือนพรหมจารี เพราะซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า เขาติดตามลูกแกะไปทุกแห่งที่พระองค์เสด็จ ในบรรดามนุษย์ทั้งหลาย คนเหล่านั้นเป็นผู้ได้รับการไถ่กู้ เป็นเหมือนผลแรกถวายแด่พระเจ้าและลูกแกะ ปากของเขาไม่เคยกล่าวคำเท็จ เขาไม่มีมลทิน

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                    ลก 21:1-4
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าทอดพระเนตรเห็นคนมั่งมีกำลังใส่เงินถวายลงในตู้ทาน ทรงเห็นหญิงม่ายยากจนคนหนึ่งใส่เหรียญทองแดงสองเหรียญลงในตู้ทานด้วย จึงตรัสว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า หญิงม่ายยากจนคนนี้ทำทานมากกว่าทุกคน เพราะทุกคนนำเงินที่เหลือใช้มาทำทาน แต่หญิงคนนี้ขัดสนอยู่แล้ว ยังนำเงินทั้งหมดสำหรับเลี้ยงชีพมาทำทาน”

ข้อคิด
     หญิงม่ายในพระวรสารวันนี้เป็นคนยากจนและไม่มีตำแหน่งชื่อเสียงอะไร แต่ความศรัทธาที่เรียบง่ายและสุภาพถ่อมตนของนางโดดเด่นมากในสายพระเนตรของพระเยซูเจ้าและตรงกันข้ามกับความหยิ่งจองหองและความทะเยอทะยานของผู้นำศาสนาบางคนในสมัยนั้นอย่างเห็นได้ชัด ยิ่งกว่านั้น ทานที่นางให้ยังแตกต่างจากทานที่คนอื่นให้ในวันนั้นด้วย คนอื่นนำเงินที่เหลือใช้มาทำทาน แต่ด้วยความไว้วางใจในพระญาณเอื้ออาทรของพระเจ้าหญิงม่ายคนนี้ได้นำเงินทั้งหมดสำหรับเลี้ยงชีพมาทำทาน แน่นอน ในวันต่อไปนางจะไม่มีอะไรเหลืออยู่เลย นางมีเงินเหลืออยู่เพียงเหรียญทองแดงสองเหรียญเท่านั้น และนางได้ใส่ลงในตู้ทานทั้งหมด นางสามารถเก็บเหรียญหนึ่งไว้สำหรับเลี้ยงชีพตนเอง แต่การรับใช้พระเจ้าที่แท้จริงไม่สามารถเป็นแบบครึ่งๆ กลางๆ และนางได้พิสูจน์ให้เห็นความจริงประการนี้ นางได้ให้ทั้งหมดและทุ่มเทแบบสุดๆ