บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวก ถึงชาวโรม                      รม 10:9-18
     พี่น้อง ถ้าท่านประกาศด้วยปากว่า พระเยซูทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า และมีความเชื่อในใจว่า พระเจ้าทรงบันดาลให้พระเยซูเจ้าทรงกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย ท่านก็จะรอดพ้น การเชื่อด้วยใจจะบันดาลความชอบธรรม การประกาศด้วยปากจะบันดาลความรอดพ้น เพราะพระคัมภีร์กล่าวว่า “ทุกคนที่มีความเชื่อในพระองค์จะไม่ได้รับความอับอาย” เพราะไม่มีความแตกต่างกันระหว่างชาวยิวกับผู้ที่ไม่ใช่ชาวยิว พระองค์เท่านั้นทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าสำหรับมนุษย์ทุกคน ประทานพระพรมากมายให้ทุกคนที่เรียกขานพระองค์ เพราะทุกคนที่เรียกขานพระนามองค์พระผู้เป็นเจ้า ก็จะรอดพ้น
     ฉะนั้น ชาวอิสราเอลจะเรียกขานพระองค์ได้อย่างไรถ้าพวกเขาไม่เชื่อ จะเชื่อได้อย่างไรถ้าไม่เคยได้ยิน จะได้ยินได้อย่างไรถ้าไม่มีใครประกาศสอน จะมีผู้ประกาศสอนได้อย่างไรถ้าไม่มีใครส่งไป ตามที่มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า “เท้าของผู้ประกาศข่าวดีช่างงดงามจริงหนอ”
     บางคนเท่านั้นได้เชื่อฟังข่าวดี ดังที่ประกาศกอิสยาห์กล่าวว่า “ข้าแต่พระเจ้า ใครเล่าได้เชื่อคำประกาศของเรา”
ดังนั้น ความเชื่อจึงมาจากการฟัง สิ่งที่ได้ฟังก็มาจากพระวาจาของพระคริสตเจ้า ข้าพเจ้าขอถามว่า เป็นไปได้หรือที่เขาไม่ได้ยิน เขาได้ยินแน่นอน เพราะเสียงของผู้ประกาศข่าวดีกระจายไปทั่วแผ่นดิน และวาจาของเขาแพร่ไปจนสุดปลายพิภพ

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                                    มธ 4:18-22
     ขณะที่ทรงดำเนินไปตามชายฝั่งทะเลสาบกาลิลี พระองค์ทอดพระเนตรเห็นพี่น้องสองคนคือซีโมนที่เรียกว่าเปโตรกับอันดรูว์น้องชายกำลังทอดแห เขาเป็นชาวประมง พระองค์ตรัสสั่งว่า “จงตามเรามาเถิด เราจะทำให้ท่านเป็นชาวประมงหามนุษย์” เขาทั้งสองคนก็ทิ้งแหไว้ แล้วตามพระองค์ไปทันที
     เมื่อทรงดำเนินไปจากที่นั่น พระองค์ทอดพระเนตรเห็นพี่น้องอีกสองคนคือ ยากอบบุตรของเศเบดีและยอห์นน้องชายกำลังซ่อมแหอยู่ในเรือกับเศเบดีผู้บิดา พระองค์ทรงเรียกเขา ทันใดนั้น เขาทั้งสองคนก็ทิ้งเรือและบิดา แล้วตามพระองค์ไป

ข้อคิด
     ในเรื่องเล่าเกี่ยวกับการเรียกศิษย์สี่คนแรกของพระเยซูเจ้ามีบางสิ่งที่คล้ายคลึงกันระหว่างการเรียกซีโมนและอันดรูว์กับการเรียกยากอบและยอห์น นั่นคือ กระแสเรียกของพวกเขาขึ้นอยู่กับการริเริ่มของพระเยซูเจ้าแต่เพียงผู้เดียว ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความเก่งกล้าสามารถของพวกเขาแม้แต่น้อย พวกเขาเป็นเพียงชาวประมงที่ไม่ค่อยมีความรู้กลุ่มหนึ่งเท่านั้นเอง สิ่งนี้ชี้ให้เราเห็นว่าการเป็นศิษย์ของพระเยซูเจ้าเกิดขึ้นเพราะการริเริ่มของพระองค์เป็นอันดับแรก กระแสเรียกมาจากพระเจ้า เป็นเสียงเรียกของพระองค์ ส่วนการตอบรับหรือปฏิเสธนั้นขึ้นอยู่กับเราแต่ละคน ศิษย์สี่คนแรกตอบรับเสียงเรียกของพระเยซูเจ้าแบบทันทีและไร้เงื่อนไข สิ่งนี้ชี้ให้เราเห็นเช่นกันว่าเสียงเรียกของพระเยซูเจ้าเป็นเสียงเรียกของพระเจ้าผู้ทรงสรรพานุภาพ และคำตอบต่อเสียงเรียกนี้ต้องเป็นความนบนอบเชื่อฟังแบบไร้เงื่อนไข เป็นความไว้วางใจในความรักและการนำทางของพระองค์อย่างสิ้นเชิง ดังนั้น จึงไม่มีทีสำหรับคำตอบที่มีเงื่อนไขในการเป็นศิษย์ของพระองค์