วันจันทร์ที่ 12 กันยายน 2016 สัปดาห์ที่ 24 เทศกาลธรรมดา

รายละเอียด

หมวด: เดือนกันยายน 2016

เผยแพร่เมื่อ วันศุกร์, 22 มกราคม 2559 06:30

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี่

ฮิต: 564

บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่หนึ่ง         1 คร 11:17-26
     พี่น้อง ขณะที่ข้าพเจ้าให้คำแนะนำนี้ ข้าพเจ้าชมเชยท่านไม่ได้ เพราะการชุมนุมของท่านนั้นมีผลร้ายมากกว่าผลดี ก่อนอื่น ข้าพเจ้าได้ยินว่าเมื่อท่านทั้งหลายมาร่วมชุมนุมกันนั้น มีการแตกแยก และข้าพเจ้าก็เชื่อเรื่องนี้อยู่บ้าง เพราะท่านต้องมีความขัดแย้งกันบ้าง เพื่อคนดีจริงจะได้ปรากฏเด่นชัดในหมู่ท่านทั้งหลาย เมื่อท่านมาชุมนุมพร้อมกันนี้ มิได้เป็นการกินเลี้ยงอาหารค่ำขององค์พระผู้เป็นเจ้า เพราะขณะที่กิน แต่ละคนก็รีบกินอาหารของตนก่อนคนอื่น บางคนยังหิวอยู่ แต่อีกคนหนึ่งเมามายไปแล้ว ท่านไม่มีบ้านของตนเองสำหรับกินและดื่มหรือ หรือท่านดูหมิ่นการชุมนุมของพระเจ้า ทำให้คนยากจนต้องอับอาย ข้าพเจ้าจะพูดกับท่านอย่างไรดี จะชมเชยท่านหรือ ในเรื่องนี้ ข้าพเจ้าไม่ชมเชยท่าน
    ข้าพเจ้าได้รับสิ่งใดมาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้มอบสิ่งนั้นต่อให้ท่าน คือในคืนที่ทรงถูกทรยศนั้นเอง พระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงหยิบปัง ขอบพระคุณ แล้วทรงบิออก ตรัสว่า “นี่คือกายของเราเพื่อท่านทั้งหลาย จงทำการนี้เพื่อระลึกถึงเราเถิด” เช่นเดียวกัน หลังอาหารค่ำ ก็ทรงหยิบถ้วย ตรัสว่า “ถ้วยนี้คือพันธสัญญาใหม่ในโลหิตของเรา ทุกครั้งที่ท่านจะดื่ม จงทำการนี้เพื่อระลึกถึงเราเถิด” ทุกครั้งที่ท่านกินปังนี้ และดื่มจากถ้วยนี้ ท่านก็ประกาศการสิ้นพระชนม์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าจนกว่าพระองค์จะเสด็จมา

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                         ลก 7:1-10
     เวลานั้น เมื่อพระเยซูเจ้าตรัสพระวาจาทั้งหมดนี้ให้ประชาชนฟังจบแล้ว พระองค์เสด็จเข้าไปในเมืองคาเปอรนาอุม ผู้รับใช้ของนายร้อยคนหนึ่งกำลังป่วยใกล้จะตาย นายรักเขามาก เมื่อนายร้อยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับพระเยซูเจ้า จึงส่งผู้อาวุโสบางคนของชาวยิวมาอ้อนวอนพระองค์ให้เสด็จไปช่วยชีวิตของผู้รับใช้ คนเหล่านั้นมาเฝ้าพระเยซูเจ้า อ้อนวอนรบเร้าพระองค์ว่า “นายร้อยผู้นี้สมควรที่ท่านจะช่วยเหลือ เพราะเขารักชนชาติของเราและได้สร้างศาลาธรรมให้เรา” พระเยซูเจ้าจึงเสด็จไปกับคนเหล่านั้น เมื่อพระองค์เสด็จมาใกล้จะถึงบ้าน นายร้อยใช้เพื่อนบางคนไปทูลพระองค์ว่า “พระองค์เจ้าข้า อย่าลำบากไปเลย ข้าพเจ้าไม่สมควรให้พระองค์เสด็จเข้ามาในบ้านของข้าพเจ้า เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงไม่อาจเอื้อมที่จะออกมาพบกับพระองค์ แต่ขอพระองค์ตรัสเพียงคำเดียว ผู้รับใช้ของข้าพเจ้าก็จะหายจากโรค ข้าพเจ้าเป็นผู้อยู่ใต้บังคับบัญชา แต่ยังมีทหารอยู่ใต้บังคับบัญชาด้วย ข้าพเจ้าบอกคนหนึ่งว่า “ไป” เขาก็ไป บอกอีกคนหนึ่งว่า “มา” เขาก็มา ข้าพเจ้าบอกผู้รับใช้ว่า “ทำสิ่งนี้” เขาก็ทำ’ เมื่อพระเยซูเจ้าทรงได้ยินถ้อยคำเหล่านี้ ทรงประหลาดพระทัย ทรงหันพระพักตร์ไปยังประชาชนที่ติดตามพระองค์ตรัสว่า “เราบอกท่านทั้งหลายว่า เรายังไม่เคยพบใครมีความเชื่อมากเช่นนี้ในอิสราเอลเลย” เมื่อเพื่อนที่ถูกใช้มากลับไปถึงบ้าน ก็พบว่าผู้รับใช้ผู้นั้นหายเป็นปกติแล้ว

ข้อคิด
     เราบอกท่านทั้งหลายว่า “เรายังไม่เคยพบใครมีความเชื่อมากเช่นนี้ในอิสราเอลเลย” ความเชื่อไม่ได้อยู่ที่ปากหรือคำพูด แต่ความเชื่อแสดงออกด้วยกิจการและการกระทำ นายร้อยผู้นั้นไม่ได้เชื่อเพียงคำพูด แต่เขาแสดงออกด้วยความมั่นใจของความเชื่อในพระองค์ “ขอพระองค์ตรัสเพียงคำเดียว ผู้รับใช้ของข้าพเจ้าก็จะหายโรค” และเพราะความเชื่อด้วยจริงใจเช่นนั้น สิ่งที่เขาปรารถนาจากพระเจ้าก็สำเร็จ แล้วสำหรับเราที่เป็นคริสตชน เป็นลูกของพระองค์แท้ๆ เราเชื่อพระองค์แค่ไหน ขอพระเจ้าโปรดประทานความเชื่อที่มั่นคงแก่ข้าพเจ้าทั้งหลายด้วยเทอญ

วันพุธที่ 14 กันยายน 2016 ฉลองเทิดทูนไม้กางเขน

รายละเอียด

หมวด: เดือนกันยายน 2016

เผยแพร่เมื่อ วันศุกร์, 22 มกราคม 2559 06:27

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี่

ฮิต: 734

บทอ่านจากหนังสือกันดารวิถี                                                กดว 21:4-9
     ชาวอิสราเอลออกเดินทางจากภูเขาโฮร์มุ่งสู่ทะเลต้นกก เพื่อเลี่ยงแผ่นดินเอโดม แต่ขณะที่อยู่ตามทาง ประชากรเริ่มหมดความอดทน จึงพากันบ่นว่าพระเจ้าและโมเสสว่า “ทำไมท่านจึงพาพวกเราออกมาจากอียิปต์ให้มาตายในถิ่นทุรกันดารนี้ ที่นี่ไม่มีทั้งน้ำและอาหาร พวกเราเบื่ออาหารจืดชืดนี้เต็มทีแล้ว”
     องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงส่งงูพิษมากัดประชาชน ทำให้ชาวอิสราเอลตายเป็นจำนวนมาก คนทั้งปวงจึงไปหาโมเสสขอร้องว่า “พวกเราทำบาปเพราะบ่นว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าและบ่นว่าท่าน ขอท่านได้ทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าให้ทรงขจัดงูพิษเหล่านี้ออกไปเถิด” โมเสสจึงวอนขอพระเจ้าเพื่อประชากร แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสแก่โมเสสว่า “จงทำงูโลหะติดไว้บนเสา ผู้ที่ถูกงูกัดและมองดูงูโลหะนั้น จะรอดชีวิต” โมเสสจึงทำงูทองสัมฤทธิ์ขึ้นติดไว้ที่เสา ผู้ถูกงูกัด และมองดูงูทองสัมฤทธิ์นั้นก็รอดชีวิต

บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวฟีลิปปี         ฟป 2:6-11
     แม้ว่าพระองค์ทรงมีธรรมชาติพระเจ้า พระองค์ก็มิได้ทรงถือว่าศักดิ์ศรีเสมอพระเจ้านั้น เป็นสมบัติที่จะต้องหวงแหน แต่ทรงสละพระองค์จนหมดสิ้น ทรงรับสภาพดุจทาส เป็นมนุษย์ดุจเรา ทรงแสดงพระองค์ในธรรมชาติมนุษย์ ทรงถ่อมพระองค์จนถึงกับทรงยอมรับแม้ความตาย เป็นความตายบนไม้กางเขน เพราะเหตุนี้ พระเจ้าจึงทรงเทิดทูนพระองค์ขึ้นสูงส่ง และประทานพระนามให้แก่พระองค์ พระนามนี้ประเสริฐกว่านามอื่นใดทั้งสิ้น เพื่อทุกคนในสวรรค์และบนแผ่นดิน รวมทั้งใต้พื้นพิภพจะย่อเข่าลงนมัสการพระนาม “เยซู” นี้ และเพื่อชนทุกภาษาจะได้ร้องประกาศว่า พระเยซูคริสต์ทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า เพื่อพระสิริรุ่งโรจน์ของพระเจ้า พระบิดา

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                                    ยน 3:13-17
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับนิโคเดมัสว่า “ไม่มีใครเคยขึ้นไปบนสวรรค์ นอกจากผู้ที่ลงมาจากสวรรค์คือบุตรแห่งมนุษย์เท่านั้น
     โมเสสยกรูปงูขึ้นในถิ่นทุรกันดารฉันใด บุตรแห่งมนุษย์ก็จะต้องถูกยกขึ้นฉันนั้น เพื่อทุกคนที่มีความเชื่อในพระองค์จะมีชีวิตนิรันดร พระเจ้าทรงรักโลกอย่างมากจึงประทานพระบุตรเพียงพระองค์เดียวของพระองค์ เพื่อทุกคนที่มีความเชื่อในพระบุตรจะไม่พินาศ แต่จะมีชีวิตนิรันดรเพราะพระเจ้าทรงส่งพระบุตรมาในโลกนี้มิใช่เพื่อตัดสินลงโทษโลก แต่เพื่อโลกจะได้รับความรอดพ้นเดชะพระบุตรนั้น”

ข้อคิด
     วันนี้ เราฉลองเทิดทูนไม้กางเขน กางเขนโดยธรรมชาติในโลกเป็นเครื่องหมายของการทารุณที่โหดร้ายที่สุด เป็นความพ่ายแพ้อย่างอัปยศอดสู แต่พระเยซูเจ้าได้เสด็จลงมาในโลก เพื่อสละพระองค์จนหมดสิ้น ทรงรับสภาพดุจทาส เป็นมนุษย์ดุจเรา ที่ยอมตายและสละโลหิตจดหมดสิ้นเพื่อไถ่มนุษย์ชาติทั้งปวง หลังจากการสิ้นพระชนม์ พระองค์กลับมีชีวิตใหม่ พระองค์ได้ชัยชนะต่อบาป ความตาย ได้ชัยชนะอย่างรุ่งโรจน์ กางเขนจึงเป็นสัญลักษณ์แห่งความรอด เหมือนที่ชาวอิสราเอลรอดเพราะได้มองดูกางเขน เราก็จะรอดเมื่อผ่านกางเขนของพระเจ้า ความทุกข์ยากและความอัปยศอดสูจะผ่านไป และพระสิริมงคลของพระเจ้าจะปรากฏแจ้ง

วันอังคารที่ 13 กันยายน 2016 ระลึกถึง น.ยอห์น ครีโซสตม พระสังฆราชและนักปราชญ์

รายละเอียด

หมวด: เดือนกันยายน 2016

เผยแพร่เมื่อ วันศุกร์, 22 มกราคม 2559 06:29

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี่

ฮิต: 809

บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่หนึ่ง      1 คร 12:12-14,27-31ก
     พี่น้อง แม้ร่างกายเป็นร่างกายเดียว แต่ก็มีอวัยวะหลายส่วน อวัยวะต่าง ๆ เหล่านี้แม้จะมีหลายส่วนก็ร่วมเป็นร่างกายเดียวกันฉันใด พระคริสตเจ้าก็ฉันนั้น เดชะพระจิตเจ้าพระองค์เดียว เราทุกคนจึงได้รับการล้างมารวมเข้าเป็นร่างกายเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นชาวยิวหรือชาวกรีก ไม่ว่าจะเป็นทาสหรือเป็นไทยก็ตาม เราทุกคนต่างได้รับพระจิตเจ้าพระองค์เดียวกัน ร่างกายไม่ได้ประกอบด้วยอวัยวะส่วนเดียว แต่มีอวัยวะหลายส่วน
     ท่านทั้งหลายเป็นพระกายของพระคริสตเจ้า แต่ละคนต่างก็เป็นอวัยวะของพระกายนั้น พระเจ้าทรงแต่งตั้งบางคนให้ทำหน้าที่ต่างๆ ในพระศาสนจักร คือ หนึ่งให้เป็นอัครสาวก สองให้เป็นประกาศก และสามให้เป็นครูอาจารย์ ต่อจากนั้น คือผู้มีอำนาจทำอัศจรรย์ ผู้รักษาโรค ผู้ช่วยเหลือ ผู้ปกครอง และผู้พูดภาษาที่ไม่มีใครเข้าใจ ทุกคนเป็นอัครสาวกหรือ ทุกคนเป็นประกาศกหรือ ทุกคนเป็นครูอาจารย์หรือ ทุกคนเป็นผู้ทำอัศจรรย์หรือ ทุกคนได้รับพระพรพิเศษให้บำบัดโรคได้หรือ ทุกคนพูดภาษาที่ไม่มีใครเข้าใจได้หรือ ทุกคนเป็นผู้ตีความอธิบายความหมายของภาษานั้นหรือ ท่านทั้งหลายจงพยายามแสวงหาพระพรพิเศษที่ประเสริฐยิ่งกว่านี้เถิด

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                          ลก 7:11-17
     หลังจากนั้นไม่นาน พระเยซูเจ้าเสด็จไปที่เมืองหนึ่งชื่อนาอิน บรรดาศิษย์และประชาชนจำนวนมากติดตามพระองค์ไป เมื่อพระองค์เสด็จมาใกล้ประตูเมืองก็ทรงเห็นคนหามศพออกมา ผู้ตายเป็นบุตรคนเดียวของมารดาซึ่งเป็นม่าย ชาวเมืองกลุ่มใหญ่มาพร้อมกับนางด้วย เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเห็นนางก็ทรงสงสารและตรัสกับนางว่า “อย่าร้องไห้ไปเลย” แล้วพระองค์เสด็จเข้าไปใกล้ ทรงแตะแคร่หามศพ คนหามก็หยุด พระองค์จึงตรัสว่า “หนุ่มเอ๋ย เราบอกเจ้าว่า จงลุกขึ้นเถิด” คนตายก็ลุกขึ้นนั่งและเริ่มพูด พระเยซูเจ้าจึงทรงมอบเขาให้แก่มารดา ทุกคนต่างมีความกลัวและถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า กล่าวว่า “ประกาศกยิ่งใหญ่ได้เกิดขึ้นในหมู่เรา พระเจ้าได้เสด็จมาเยี่ยมประชากรของพระองค์” และข่าวเรื่องนี้ก็แพร่ไปทั่วแคว้นยูเดียและทั่วอาณาบริเวณนั้น

ข้อคิด
     พระเยซูเจ้า พระบุตรของพระเจ้าผู้เสด็จมาในโลก พระองค์เสด็จมาเพื่อไถ่ประชากรของพระองค์ ให้รอดพ้น พระองค์เป็นพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่-เป็นพระเจ้าที่เราไม่อาจหยั่งรู้พระธรรมชาติของพระองค์ได้อย่างท่องแท้ ด้วยสติปัญญาอันน้อยนิดของเราไม่อาจจะหยั่งรู้พระดำริย์และพระประสงค์ของพระเจ้าได้เลย พระองค์ทรงอำนาจเหนือทุกสิ่ง แม้ความตาย ด้วยพระองค์ทรงเป็นทุกสิ่งในทุกสิ่ง
     ขอองค์พระเป็นเจ้า โปรดให้เราเข้าใจ และมีความเชื่อมั่นในพระองค์มากยิ่งขึ้นทุกๆวันด้วยเทอญ

วันพฤหัสบดีที่ 15 กันยายน 2016 ระลึกถึงแม่พระมหาทุกข์

รายละเอียด

หมวด: เดือนกันยายน 2016

เผยแพร่เมื่อ วันศุกร์, 22 มกราคม 2559 06:26

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี่

ฮิต: 898

บทอ่านจากจดหมายถึงชาวฮีบรู                                          ฮบ 5:7-9
     ขณะที่พระเยซูเจ้าทรงพระชนมชีพบนแผ่นดินนี้ พระองค์ทรงอธิษฐาน ทูลขอ คร่ำครวญและร่ำไห้ต่อพระเจ้าผู้ทรงช่วยพระองค์ให้พ้นความตายได้ พระเจ้าทรงฟังเพราะความเคารพยำเกรงของพระเยซูเจ้า ถึงแม้ว่าพระเยซูเจ้าทรงเป็นพระบุตร ก็ยังทรงเรียนรู้ที่จะนอบน้อมเชื่อฟังโดยการรับทรมาน และเมื่อทรงกระทำภารกิจของพระองค์สำเร็จบริบูรณ์แล้ว ก็ทรงเป็นผู้บันดาลความรอดพ้นนิรันดรแก่ทุกคนที่ยอมนอบน้อมเชื่อฟังพระองค์

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                                     ยน 19:25-27
     เวลานั้น พระมารดาของพระเยซูเจ้าทรงยืนอยู่ข้างไม้กางเขนของพระองค์พร้อมกับน้องสาวของพระนาง มารีย์ภรรยาของเคลโอปัส และมารีย์ชาวมักดาลา เมื่อพระเยซูเจ้าทรงเห็นพระมารดาและศิษย์ที่รักยืนอยู่ใกล้ๆ จึงตรัสกับพระมารดาว่า “แม่ นี่คือลูกของแม่” แล้วตรัสกับศิษย์ผู้นั้นว่า “นี่คือแม่ของท่าน” ตั้งแต่เวลานั้น ศิษย์ผู้นั้นก็รับพระนางเป็นมารดาของตน

ข้อคิด
     หลังจากที่เราได้เทิดทูนไม้กางเขน วันนี้เราระลึกถึงแม่พระมหาทุกข์ด้วย พระเยซูเจ้าพระบุตรองค์เดียวของพระเจ้าเที่ยงแท้ได้ยอมสละพระองค์จนถึงที่สุดบนไม้กางเขน พระแม่มารีย์ก็เช่นกันเมื่อพระนางยอมรับพระประสงค์ของพระเจ้า ไม่ได้เป็นภารกิจที่ง่ายเลยแต่เป็นภารกิจที่ทุกข์เข็ญ เป็นภารกิจที่พระแม่ต้องทนทุกข์สุดจะพรรณนาเหมือนดาบถึงเจ็ดเล่มที่ทิ่มแทงดวงพระทัยของพระนางอยู่เสมอทุกเวลา พระเยซูเจ้าพระบุตรของพระเจ้า อีกทั้งพระแม่มารีย์ผู้ที่พระเจ้าทรงมอบให้เป็นแม่ของเราทุกคน ได้ผ่านความทุกข์ทรมารมากมายบนโลกนี้ แต่ในสวรรค์นั้น ความทุกข์ทรมานทั้งสิ้นได้แปรเปลี่ยนเป็นสิริมงคลยิ่งใหญ่ของพระเจ้าชั่วนิรันดร