บทอ่านจากหนังสือประกาศกเอเสเคียล                                อสค 2:8-3:4
     องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า “แต่ท่าน บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงฟังสิ่งที่เราพูดกับท่าน อย่าเป็นคนกบฏเหมือนพงศ์พันธุ์กบฏ จงอ้าปากและกินสิ่งที่เรากำลังจะให้ท่าน”
     เมื่อข้าพเจ้ามองดูก็เห็นพระหัตถ์เหยียดออกมาหาข้าพเจ้า พระหัตถ์นั้นถือหนังสือม้วนหนึ่ง พระองค์ทรงคลี่หนังสือม้วนนั้นออกต่อหน้าข้าพเจ้า มีอักษรเขียนอยู่ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง มีบทคร่ำครวญ คำไว้ทุกข์ และคำวิบัติเขียนอยู่ในม้วนหนังสือนั้น
     พระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงกินสิ่งที่ท่านเห็น จงกินหนังสือม้วนนี้ แล้วจงไปพูดกับพงศ์พันธุ์อิสราเอลเถิด” ข้าพเจ้าจึงอ้าปาก พระองค์ก็ประทานหนังสือม้วนนั้นให้ข้าพเจ้ากิน แล้วตรัสว่า “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงกินหนังสือม้วนนี้ซึ่งเราให้ท่าน จงกินให้อิ่ม” ข้าพเจ้าจึงกินหนังสือม้วนนั้น ซึ่งมีรสหวานเหมือนน้ำผึ้งในปากของข้าพเจ้า
     แล้วพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าอีกว่า “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงไปพบพงศ์พันธุ์อิสราเอล และประกาศถ้อยคำของเราแก่เขา

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                      มธ 18:1-5,10,12-14
     ขณะนั้น บรรดาศิษย์เข้ามาเฝ้าพระเยซูเจ้า ทูลถามว่า “ผู้ใดยิ่งใหญ่ที่สุดในอาณาจักรสวรรค์” พระเยซูเจ้าทรงเรียกเด็กเล็กๆ คนหนึ่งให้มายืนอยู่กลางกลุ่มพวกเขา แล้วตรัสว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ถ้าท่านไม่กลับเป็นเหมือนเด็กเล็กๆ ท่านจะเข้าอาณาจักรสวรรค์ไม่ได้เลย ดังนั้น ผู้ใดที่ถ่อมตนลงเป็นเหมือนเด็กเล็กๆ คนนี้ ผู้นั้นจะยิ่งใหญ่ที่สุดในอาณาจักรสวรรค์
     ผู้ใดต้อนรับเด็กเล็กๆ เช่นนี้ในนามของเรา ผู้นั้นต้อนรับเรา
จงระวังให้ดี อย่าดูหมิ่นคนธรรมดาๆ เหล่านี้คนใดเลย เราบอกท่านทั้งหลายว่า ตลอดเวลาในสวรรค์ ทูตสวรรค์ของเขาเฝ้าชมพระพักตร์พระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์
ท่านทั้งหลายคิดอย่างไร ถ้าชายคนหนึ่งมีแกะอยู่ร้อยตัว แล้วแกะตัวหนึ่งบังเอิญหลงทาง เขาจะไม่ปล่อยแกะเก้าสิบเก้าตัวไว้บนภูเขา เพื่อค้นหาแกะตัวที่หลงไปหรือ
เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ถ้าเขาหาแกะตัวนั้นพบแล้ว เขาจะรู้สึกยินดีที่พบมัน มากกว่ายินดีในแกะเก้าสิบเก้าตัวที่มิได้พลัดหลง
     พระบิดาของท่านผู้สถิตในสวรรค์ก็เช่นเดียวกัน ไม่ทรงปรารถนาให้คนธรรมดาๆ เหล่านี้แม้เพียงผู้เดียวต้องพินาศไป”

ข้อคิด
     ในหนังสือเอเสเคียล พระเจ้าทรงใช้การกินเป็นภาพที่แสดงถึงความเข้าใจอันถ่องแท้ ความเป็นเนื้อเดียวกันกับสิ่งที่ปะกาศกกิน คือม้วนหนังสือที่บรรจุพระวาจา และตามพระวรสารของนักบุญยอห์น พระวาจาคือองค์พระเจ้าที่ทรงมีอยู่ก่อนปฐมกาล เป็นภาพที่แสดงล่วงหน้าถึงความเป็นหนึ่งเดียวกันระหว่างเรากับพระคริสตเจ้าในศีลมหาสนิท แต่การรับศีลไม่ได้หยุดอยู่แค่การกินปัง เหมือนในบทอ่านที่พระเจ้ายังสั่งให้ประกาศกได้ออกไปพบพงศ์พันธุ์และประกาศถ้อยคำของเรา ชีวิตพระที่เป็นหนึ่งเดียวในตัวเราจะต้องได้รับการประกาศออกไปสู่ผู้อื่น