บทอ่านจากหนังสือบุตรสิรา                                                บสร 3:17-19,27-29
     ลูกเอ๋ย ไม่ว่าท่านจะทำสิ่งใด จงทำด้วยความอ่อนโยนเถิด แล้วท่านจะเป็นที่รักมากกว่าคนให้ของกำนัลท่านยิ่งเป็นใหญ่มากขึ้นเท่าใด ก็ยิ่งต้องถ่อมตนลงมากเท่านั้นแล้วพระเจ้าจะโปรดปรานท่านเพราะพระอานุภาพขององค์พระผู้เป็นเจ้านั้นยิ่งใหญ่พระองค์ทรงได้รับเกียรติจากผู้ต่ำต้อยผู้มีใจดื้อดึงจะรับทุกข์ทรมานอย่างหนักคนบาปยิ่งจะสะสมบาปมากขึ้นผลร้ายของความเย่อหยิ่งยากอย่างยิ่งที่จะบำบัดได้เพราะความชั่วร้ายฝังรากลึกในตัวเขาจิตใจของคนฉลาดย่อมไตร่ตรองเรื่องอุปมาผู้มีปัญญาย่อมใฝ่หาคนที่ตั้งใจฟัง

เพลงสดุดี                                                                            สดด 68:3-4ก,5-6ก,9-10
     ก) ผู้ชอบธรรมจะยินดีร่าเริงเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า
และจะร้องเพลงด้วยความปรีดา
จงร้องเพลงถวายพรพระเจ้าเถิด จงร้องเพลงสดุดีสรรเสริญพระนามพระองค์
จงเตรียมทางแด่พระองค์ผู้เสด็จมาโดยมีเมฆเป็นพาหนะ
     ข) พระเจ้าในที่ประทับศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์
ทรงเป็นบิดาของลูกกำพร้า ทรงปกป้องหญิงม่าย
พระองค์ประทานบ้านเรือนให้คนเดียวดายพำนักอยู่
ทรงนำผู้ต้องขังออกมารับความรุ่งเรือง
     ค) ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ประทานฝนมากมายลงมา
พระองค์ทรงบันดาลให้แผ่นดินที่แห้งแล้งกลับชุ่มชื่น
ประชากรของพระองค์เข้าพำนักในแผ่นดินนั้น
ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงพระทัยดีเตรียมแผ่นดินนี้ไว้สำหรับคนขัดสน

บทอ่านจากจดหมายถึงชาวฮีบรู                                            ฮบ 12:18-19,22-24ก
     พี่น้อง ท่านทั้งหลายมิได้เข้าใกล้สิ่งที่ประสาทสัมผัสได้หรือสิ่งที่มีเปลวไฟลุกโชติช่วงหรือสิ่งที่มีความมืดมัวและมืดมิดหรือพายุหรือเสียงแตรหรือพระสุรเสียงซึ่งทำให้ทุกคนที่ได้ยินพากันร้องขอให้ยุติเพราะพวกเขาทนไม่ได้ที่จะฟังพระบัญชาที่ว่าใครก็ตามแม้สัตว์ถ้าสัมผัสกับภูเขาจะต้องถูกหินทุ่มให้ตายภาพที่เห็นช่างน่าสะพรึงกลัวยิ่งนักจนโมเสสถึงกับพูดว่า “ข้าพเจ้ากลัวจนตัวสั่น” แต่ท่านเข้ามาถึงภูเขาศิโยนและนครแห่งพระเจ้าผู้ทรงชีวิตคือนครเยรูซาเล็มในสวรรค์ซึ่งมีทูตสวรรค์เหลือคณานับท่านเข้ามาถึงที่ชุมนุมฉลองชัยและมาถึงชุมนุมของบุตรคนแรกที่ได้รับการลงชื่อไว้ในสวรรค์แล้วมาถึงพระเจ้าพระตุลาการของมนุษย์ทุกคนร่วมกับบรรดาจิตของผู้ชอบธรรมที่บรรลุถึงความสมบูรณ์แล้วและยังเข้ามาถึงพระเยซูเจ้าผู้เป็นคนกลางแห่งพันธสัญญาใหม่

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                        ลก 14:1,7-14
     วันสับบาโตวันหนึ่ง พระเยซูเจ้าเสด็จไปเสวยพระกระยาหารที่บ้านของหัวหน้าชาวฟาริสีผู้หนึ่ง ผู้ที่อยู่ที่นั่นต่างจ้องมองพระองค์
     พระเยซูเจ้าทรงสังเกตเห็นผู้รับเชิญต่างเลือกที่นั่งที่มีเกียรติจึงตรัสเป็นอุปมากับเขาว่า “เมื่อมีใครเชิญท่านไปในงานมงคลสมรส อย่าไปนั่งในที่ที่มีเกียรติ เพราะถ้ามีคนสำคัญกว่าท่านได้รับเชิญมาด้วย เจ้าภาพที่เชิญท่านและเชิญเขาจะมาบอกท่านว่า ‘จงให้ที่นั่งแก่ผู้นี้เถิด’ แล้วท่านจะต้องอับอายไปนั่งที่สุดท้าย แต่เมื่อท่านได้รับเชิญ จงไปนั่งในที่สุดท้ายเถิด เพื่อเจ้าภาพที่เชิญท่านจะมาบอกท่านว่า ‘เพื่อนเอ๋ย จงไปนั่งในที่ที่ดีกว่านี้เถิด’ แล้วท่านจะได้รับเกียรติต่อหน้าผู้ร่วมโต๊ะทั้งหลาย เพราะทุกคนที่ยกตนขึ้นจะถูกกดให้ต่ำลง แต่ทุกคนที่ถ่อมตนลงจะได้รับการยกย่องให้สูงขึ้น”
    พระองค์ตรัสกับผู้ที่เชิญพระองค์ว่า “เมื่อท่านจัดเลี้ยงอาหารกลางวันหรืออาหารค่ำ อย่าเชิญมิตรสหาย พี่น้องหรือเพื่อนบ้านที่มั่งมี เพราะเขาจะเชิญท่านและท่านจะได้รับการตอบแทน แต่เมื่อท่านจัดงานเลี้ยง จงเชิญคนยากจน คนพิการ คนง่อย คนตาบอด แล้วท่านจะเป็นสุข เพราะคนเหล่านั้นไม่มีสิ่งใดตอบแทนท่านได้ ท่านจะได้รับการตอบแทนจากพระเจ้าเมื่อผู้ชอบธรรมกลับคืนชีวิต”

ข้อคิด
     พระเจ้าทรงถอดผู้มีอำนาจออกจากบัลลังก์ ทรงยกย่องผู้ต่ำต้อยขึ้น ดั่งพระคัมภีร์ ประจำ อาทิตย์นี้สอนให้ทำทุกสิ่งด้วยความสุภาพ อ่อนโยน ผู้ที่ยิ่งใหญ่ก็ยิ่งให้ถ่อมตนลงอย่านั่งในที่มีเกียรติเมื่อจัดงานเลี้ยงก็เชิญให้คนยากจน คนพิการ คนง่อย คนตาบอดความประพฤติเช่นนี้ย่อมทำให้พระเจ้าทรงได้รับเกียรติ