บทอ่านจากหนังสือประกาศกโฮเชยา                                   ฮชย 8:4-7,11-13
     องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า “เขาได้แต่งตั้งกษัตริย์หลายองค์ที่เราไม่ได้เสนอเขาได้แต่งตั้งเจ้านายหลายคน แต่เราไม่เห็นด้วยเขาใช้เงินและทองคำสร้างรูปเคารพเพื่อความพินาศของตนกรุงสะมาเรียเอ๋ย เราละทิ้งรูปลูกโคของเจ้าความโกรธของเราพลุ่งขึ้นลงโทษเขาทั้งหลายอีกนานเท่าไรเขาจึงจะพ้นโทษได้รูปลูกโคนี้มาจากอิสราเอลนายช่างเป็นผู้สร้างขึ้นมารูปนั้นไม่ใช่พระเจ้ารูปลูกโคของกรุงสะมาเรียจะถูกทุบเป็นชิ้นๆเขาได้หว่านลมเขาจึงจะต้องเก็บเกี่ยวลมบ้าหมูต้นข้าวไม่มีรวง ทำแป้งไม่ได้หรือถ้าจะทำได้ คนต่างชาติก็จะกลืนกิน
เอฟราอิมได้สร้างแท่นบูชาจำนวนมากเพื่อทำบาป
     แท่นบูชาเหล่านี้กลายเป็นโอกาสให้เขาทำบาปเราได้เขียนธรรมบัญญัติจำนวนมากสำหรับเขาแต่เขาคิดว่าธรรมบัญญัติเหล่านี้ไม่เกี่ยวข้องกับตนเขาถวายเครื่องบูชาแก่เราและกินเนื้อสัตว์ที่ได้ถวายนั้น แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่พอพระทัยเครื่องบูชาเหล่านี้บัดนี้พระองค์จะทรงระลึกถึงความผิดของเขาและจะทรงลงโทษบาปของเขาเขาจะต้องกลับไปอียิปต์”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                   มธ 9:32-38
     เมื่อคนที่เคยตาบอดทั้งสองคนจากไปแล้วมีผู้พาคนใบ้ถูกปีศาจสิงคนหนึ่งมาเฝ้าพระเยซูเจ้าครั้นปีศาจถูกขับออกไปแล้วคนใบ้ก็พูดได้ประชาชนต่างประหลาดใจกล่าวว่า “ยังไม่เคยเห็นอะไรเช่นนี้เลยในอิสราเอล” แต่ชาวฟาริสีกล่าวว่า “คนนี้ขับไล่ปีศาจด้วยอำนาจของเจ้าแห่งปีศาจนั่นเอง”
พระเยซูเจ้าเสด็จไปตามเมืองและตามหมู่บ้านทรงสั่งสอนในศาลาธรรมทรงประกาศข่าวดีเรื่องพระอาณาจักรทรงรักษาโรคและความเจ็บไข้ทุกชนิด
     เมื่อพระองค์ทอดพระเนตรเห็นประชาชนก็ทรงสงสารเพราะเขาเหล่านั้นเหน็ดเหนื่อยและท้อแท้ประดุจฝูงแกะที่ไม่มีคนเลี้ยงแล้วพระองค์ตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า “ข้าวที่จะเก็บเกี่ยวมีมากแต่คนงานมีน้อยจงวอนขอเจ้าของนาให้ส่งคนงานมาเก็บเกี่ยวข้าวของพระองค์เถิด”

ข้อคิด
     พระวรสารในวันนี้พระเยซูเจ้าทรงมองประชาชนด้วยความรักความเมตตาสงสาร เราผู้เป็นศิษย์ของพระองค์ก็มิควรนิ่งเฉย สิ่งที่เราจะช่วยพระองค์ได้นั่นคือการช่วยเหลือผู้ที่ตกทุกข์ได้ยากที่อยู่รอบข้างเรา ที่ใดที่มีความทุกข์ เราอย่าไปเพิ่มความทุกข์ ที่ใดที่มีความเศร้าโศกเราควรเป็นผู้นำความชื่นชมยินดี