บทอ่านจากหนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่หนึ่ง                         1 พกษ 18:41-46
     เอลียาห์ทูลกษัตริย์อาคับว่า “ขอเชิญเสด็จไปเสวยพระกระยาหารเถิดข้าพเจ้าได้ยินเสียงฝนใหญ่กำลังมาแล้ว” กษัตริย์อาคับเสด็จไปเสวยพระกระยาหาร เอลียาห์ก็ขึ้นไปบนยอดเขาคารเมล ก้มลงกับพื้น ซบหน้าลงระหว่างเข่าทั้งสอง แล้วสั่งผู้รับใช้ว่า “จงขึ้นไป มองทางทะเล” เขาก็ขึ้นไปมอง แล้วพูดว่า “ไม่เห็นมีอะไรเลย” เอลียาห์สั่งให้เขากลับไปมองเจ็ดครั้ง ครั้งที่เจ็ด ผู้รับใช้แจ้งว่า “ข้าพเจ้าเห็นเมฆก้อนเล็กๆ เหมือนกับฝ่ามือคนกำลังลอยขึ้นจากทะเล” เอลียาห์สั่งเขาว่า “ไปทูลกษัตริย์อาคับให้ทรงเทียมราชรถและเสด็จลงไปก่อนที่จะทรงติดฝน” ทันใดนั้น ท้องฟ้าก็มีเมฆมืดครึ้ม ลมพัดแรง แล้วฝนก็ตกหนัก กษัตริย์อาคับเสด็จขึ้นราชรถกลับไปเมืองยิสเรเอลพระอานุภาพขององค์พระผู้เป็นเจ้าลงมาเหนือเอลียาห์ เขาดึงเสื้อขึ้นคาดสะเอวไว้ วิ่งนำหน้ากษัตริย์อาคับจนถึงเมืองยิสเรเอล

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                      มธ 5:20-26
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า “เราบอกท่านทั้งหลายว่าถ้าความชอบธรรมของท่านไม่ดีไปกว่าความชอบธรรมของบรรดาธรรมาจารย์และชาวฟาริสีแล้วท่านจะเข้าอาณาจักรสวรรค์ไม่ได้เลย
     ท่านได้ยินคำกล่าวแก่คนโบราณว่าอย่าฆ่าคนผู้ใดฆ่าคนจะต้องขึ้นศาลแต่เรากล่าวแก่ท่านว่าทุกคนที่โกรธเคืองพี่น้องจะต้องขึ้นศาลผู้ใดกล่าวแก่พี่น้องว่า ‘ไอ้โง่’ ผู้นั้นจะต้องขึ้นศาลสูงผู้ใดกล่าวแก่พี่น้องว่า ‘ไอ้โง่บัดซบ’ ผู้นั้นจะต้องถูกปรับโทษถึงไฟนรกดังนั้นขณะที่ท่านนำเครื่องบูชาไปถวายยังพระแท่นถ้าระลึกได้ว่าพี่น้องของท่านมีข้อบาดหมางกับท่านแล้วจงวางเครื่องบูชาไว้หน้าพระแท่นกลับไปคืนดีกับพี่น้องเสียก่อนแล้วจึงค่อยกลับมาถวายเครื่องบูชานั้นจงคืนดีกับคู่ความของท่านขณะที่กำลังเดินทางไปศาลด้วยกันมิฉะนั้นคู่ความจะมอบท่านแก่ผู้พิพากษาและผู้พิพากษาจะมอบท่านให้ผู้คุมซึ่งจะขังท่านในคุกเราบอกความจริงแก่ท่านว่าท่านจะออกจากคุกไม่ได้จนกว่าท่านจะชำระหนี้จนเศษสตางค์สุดท้าย”

ข้อคิด
     องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ให้เกิดความแห้งแล้งทั่วแผ่นดินอิสราเอล เพื่อเป็นการชำระประชากรจากบาปที่ได้ละทิ้งพระองค์ ทั้งความแห้งแล้งและฝนที่ตกหนักซึ่งเป็นการสิ้นสุดของความแห้งแล้งล้วนแสดงถึงฤทธิ์อำนาจขององค์พระผู้เป็นเจ้า แต่น่าเสียดายที่กษัตริย์อาคับแม้จะเห็นเครื่องหมายต่าง ๆ เหล่านี้ ก็ยังกลับไปนับถือพระบาอัลอีกเพราะอิทธิพลของพระนางเยเซเบล (ซึ่งเราจะเห็นภายหลัง) มีเครื่องหมายรอบตัวเราที่แสดงถึงฤทธิ์อำนาจของพระเป็นเจ้า ทุกอย่างมาจากแผนการของพระองค์ ไม่ใช่จากความบังเอิญ ฤทธิ์อำนาจที่พระองค์แสดงมาจากความรักที่พระองค์มีต่อเรา เราจึงต้องรักและสัตย์ซื่อต่อพระองค์ ประสบการณ์ในความรักของพระเป็นเจ้า ควรทำให้เรารักเพื่อนพี่น้องของเรา แต่พวกฟารีสีกลับไม่ได้ทำสิ่งนี้