บทอ่านจากหนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่หนึ่ง                         1 พกษ 21:17-29
     องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสแก่เอลียาห์ ชาวทิชบีว่า “จงออกเดินทางลงไปเฝ้ากษัตริย์อาคับแห่งอิสราเอลที่กรุงสะมาเรียเถิด เขากำลังอยู่ในสวนองุ่นของนาโบท เขาลงไปยึดครองสวนองุ่นนั้น ท่านจะต้องบอกเขาว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ท่านฆ่าคน และบัดนี้ท่านยังยึดสมบัติของเขาอีกหรือ ท่านจะต้องบอกเขาว่า องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ณ ที่ซึ่งสุนัขเลียเลือดของนาโบท สุนัขจะเลียเลือดของท่านด้วย” กษัตริย์อาคับตรัสกับเอลียาห์ว่า “คู่ปรับของเราเอ๋ย ท่านมาจับผิดเราใช่ไหม” เอลียาห์ทูลตอบว่า “ใช่แล้ว เพราะพระองค์ทรงยอมปล่อยตัวทำสิ่งชั่วร้ายเฉพาะพระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้า” องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสว่า “เราจะนำหายนะมาสู่ท่าน เราจะทำลายลูกหลานของท่านให้หมดสิ้นไป และจะกวาดล้างชายทุกคนในตระกูลอาคับ ไม่ว่าจะเป็นทาสหรือเป็นอิสระในอิสราเอล เราจะทำให้ราชวงศ์ของท่านเป็นเหมือนราชวงศ์เยโรโบอัมบุตรของเนบัท และเหมือนราชวงศ์บาอาชาบุตรของอาคิยาห์ เพราะท่านได้ยั่วยุให้เราโกรธ และนำอิสราเอลให้ทำบาป” องค์พระผู้เป็นเจ้ายังตรัสเกี่ยวกับพระนางเยเซเบลด้วยว่า “สุนัขจะกินเนื้อของเยเซเบลในเมืองยิสเรเอล คนในตระกูลของอาคับซึ่งตายในเมือง สุนัขจะมากัดกิน ส่วนคนที่ตายในทุ่งนา นกในอากาศจะมาจิกกิน”
     ไม่มีผู้ใดที่ปล่อยตัวทำความชั่วร้ายเฉพาะพระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้ามากเท่ากษัตริย์อาคับ ซึ่งมเหสีเยเซเบลทรงชักชวนให้ทำผิด พระองค์ทรงทำการน่าสะอิดสะเอียนอย่างยิ่ง โดยไปกราบไหว้รูปเคารพดังที่ชาวอาโมไรต์เคยทำ องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงขับไล่ชาวอาโมไรต์ออกไปจากแผ่นดินเมื่อชาวอิสราเอลเข้ามายึดครอง
     เมื่อกษัตริย์อาคับทรงได้ยินถ้อยคำเหล่านี้ พระองค์ทรงฉีกฉลองพระองค์ด้วยความทุกข์ ทรงสวมใส่เสื้อผ้ากระสอบ ไม่ทรงยอมเสวยพระกระยาหาร บรรทมทั้งๆ ที่ยังฉลองพระองค์ด้วยผ้ากระสอบ ทรงพระดำเนินโดยก้มพระเศียรแสดงความทุกข์ องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสถามเอลียาห์ชาวทิชบีว่า “ท่านสังเกตเห็นไหมว่าอาคับถ่อมตนลงต่อหน้าเราอย่างไร เพราะเขาได้ถ่อมตนลงต่อหน้าเรา เราจะไม่นำหายนะมาในช่วงชีวิตของเขา แต่จะนำหายนะมาสู่ราชวงศ์ในช่วงชีวิตบุตรของเขา”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                     มธ 5:43-48
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า “ท่านทั้งหลายได้ยินคำกล่าวว่าจงรักเพื่อนบ้านจงเกลียดศัตรูแต่เรากล่าวแก่ท่านว่าจงรักศัตรูจงอธิษฐานภาวนาให้ผู้ที่เบียดเบียนท่านเพื่อท่านจะได้เป็นบุตรของพระบิดาเจ้าสวรรค์พระองค์โปรดให้ดวงอาทิตย์ของพระองค์ขึ้นเหนือคนดีและคนชั่วโปรดให้ฝนตกเหนือคนชอบธรรมและคนอธรรมถ้าท่านรักแต่คนที่รักท่านท่านจะได้บำเหน็จรางวัลอะไรเล่าบรรดาคนเก็บภาษีมิได้ทำเช่นนี้ดอกหรือถ้าท่านทักทายแต่พี่น้องของท่านเท่านั้นท่านทำอะไรพิเศษเล่าคนต่างศาสนามิได้ทำเช่นนี้ดอกหรือฉะนั้นท่านจงเป็นคนดีอย่างสมบูรณ์ดังที่พระบิดาเจ้าสวรรค์ของท่านทรงความดีอย่างสมบูรณ์เถิด”

ข้อคิด
     จากความชั่วร้ายมหันต์ของกษัตริย์อาคับ เราคงประหลาดใจว่าทำไมในที่สุดพระองค์ได้สำนึกผิด องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงให้โอกาสแก่กษัตริย์อาคับเพื่อจะเปลี่ยนแปลงชีวิต ความจริงก็คือองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงรักกษัตริย์อาคับ แม้พระองค์จะทำบาปมากมาย องค์พระผู้เป็นเจ้ารอคอยการกลับใจของพระองค์ พระเยซูเจ้า พระบุตรของพระเป็นเจ้าก็สอนเราให้รักศัตรูและภาวนาให้ผู้ที่เบียดเบียน เพื่อเรา “จะได้เป็นบุตรของพระบิดาเจ้าสวรรค์” ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรักศัตรูและภาวนาให้เขา แต่พระเยซูเจ้าได้เป็นแบบอย่างแก่เรา พระองค์ภาวนาให้กับผู้ที่กำลังประหารพระองค์