บทอ่านจากหนังสือบุตรสิรา                                                 บสร 48:1-14
     ต่อจากนั้นก็มีเรื่องราวของประกาศกเอลียาห์ซึ่งเป็นเหมือนไฟวาจาของเขาเผาผลาญเหมือนคบไฟเขาทำให้เกิดขาดแคลนอาหารในหมู่ประชากรความกระตือรือร้นของเขาทำให้ประชากรลดจำนวนลงเขาปิดท้องฟ้าตามพระบัญชาขององค์พระผู้เป็นเจ้าทำให้ไฟลงมาจากท้องฟ้าถึงสามครั้งข้าแต่เอลียาห์ ท่านช่างมีชื่อเสียงรุ่งเรืองเพราะการอัศจรรย์ที่ได้ทำใครบ้างจะอวดตัวได้ว่าตนเท่าเทียมกับท่านท่านปลุกผู้ตายคนหนึ่งให้กลับคืนชีพและพ้นจากแดนมรณะตามพระบัญชาของพระผู้สูงสุดท่านผลักกษัตริย์หลายพระองค์ให้พินาศและผลักบรรดาผู้ทรงเกียรติลงจากที่นอนท่านได้ยินพระวาจาติเตียนที่ภูเขาซีนายได้ยินพระวินิจฉัยลงโทษบนภูเขาโฮเรบท่านเจิมกษัตริย์หลายพระองค์ให้ลงโทษผู้ทำผิดและเจิมบรรดาประกาศกให้สืบตำแหน่งต่อจากท่านท่านถูกยกขึ้นไปในพายุหมุนที่เป็นไฟบนรถเทียมม้าเพลิงท่านถูกกำหนดไว้ให้มาตำหนิประชากรในอนาคตเพื่อจะได้ระงับพระพิโรธก่อนที่จะลุกเป็นไฟเพื่อนำจิตใจของบิดามาคืนดีกับบุตรและแต่งตั้งบรรดาเผ่าของยาโคบขึ้นใหม่บรรดาผู้ที่เคยเห็นท่านย่อมเป็นสุข เขาตายในความรักเพราะเราทั้งหลายจะได้มีชีวิตอย่างแน่นอนเช่นเดียวกัน
     เมื่อเอลียาห์ถูกยกขึ้นไปในพายุหมุนเอลีชาก็ได้รับจิตของเขาอย่างเต็มเปี่ยมเขาไม่เคยหวาดกลัวผู้ทรงอำนาจใดๆตลอดชีวิตไม่มีผู้ใดบังคับเขาได้ไม่มีสิ่งใดยากเกินไปสำหรับเขาแม้ในหลุมศพ ร่างกายของเขาก็ยังประกาศพระวาจาขณะที่มีชีวิตอยู่ เขาทำปาฏิหาริย์ต่างๆแม้เมื่อเขาตายแล้ว กิจการของเขาก็ยังน่าพิศวง

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                      มธ 6:7-15
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า “เมื่อท่านอธิษฐานภาวนาจงอย่าพูดซ้ำเหมือนคนต่างศาสนาเขาคิดว่าถ้าเขาพูดมากพระเจ้าจะทรงสดับฟังอย่าทำเหมือนเขาเลยเพราะพระบิดาของท่านทรงทราบแล้วว่าท่านต้องการอะไรก่อนที่ท่านจะขอเสียอีกดังนั้นท่านทั้งหลายจงอธิษฐานภาวนาดังนี้
     ‘ข้าแต่พระบิดาของข้าพเจ้าทั้งหลายพระองค์สถิตในสวรรค์พระนามพระองค์จงเป็นที่สักการะพระอาณาจักรจงมาถึงพระประสงค์จงสำเร็จในแผ่นดินเหมือนในสวรรค์โปรดประทานอาหารประจำวันแก่ข้าพเจ้าทั้งหลายในวันนี้โปรดประทานอภัยแก่ข้าพเจ้าเหมือนข้าพเจ้าให้อภัยแก่ผู้อื่นโปรดช่วยข้าพเจ้าไม่ให้แพ้การผจญแต่โปรดช่วยให้พ้นจากความชั่วร้ายเทอญ’
     เพราะถ้าท่านให้อภัยผู้ทำความผิดพระบิดาของท่านผู้สถิตในสวรรค์ก็จะประทานอภัยแก่ท่านด้วยแต่ถ้าท่านไม่ให้อภัยผู้ทำความผิดพระบิดาของท่านก็จะไม่ประทานอภัยแก่ท่านเช่นเดียวกัน”

ข้อคิด
     ไม่มีใครที่จะถูกเสมอและไม่มีใครที่จะผิดตลอด, เราล้วนเคยผิดพลาดอ่อนแอและพ่ายแพ้ต่อความอ่อนแอตามธรรมชาติของมนุษย์ต่อการประจญล่อลวงของปีศาจกันทั้งนั้น, การให้อภัยจึงเป็นคุณธรรมประการสำคัญที่เราคริสตชนพึงมีพึงปฏิบัติเพราะว่าหากชีวิตของเราเองยังต้องการการให้อภัยนั้นจากพระเจ้าเราก็ควรรักและให้อภัยแก่เพื่อนพี่น้องของเราด้วยเช่นกัน