บทอ่านจากหนังสือกิจการอัครสาวก                                    กจ25:13-21
     สองสามวันต่อมา กษัตริย์อากริปปาและพระนางเบอร์นิสเสด็จมาถึงเมืองซีซารียา เพื่อเยี่ยมเยียนแสดงความยินดีต่อเฟสตัส ทั้งสองพระองค์ประทับอยู่ที่นั่นหลายวัน เฟสตัสทูลกษัตริย์เรื่องคดีของเปาโลว่า “เฟลิกส์ทิ้งชายคนหนึ่งให้ถูกจองจำไว้ที่นี่ เมื่อข้าพเจ้าอยู่ที่กรุงเยรูซาเล็ม บรรดาหัวหน้ามหาสมณะและผู้อาวุโสของชาวยิวได้ฟ้องกล่าวโทษเขาและขอให้ลงโทษด้วย
     ข้าพเจ้าตอบว่า “ธรรมเนียมของชาวโรมันจะไม่ตัดสินลงโทษผู้ใดก่อนที่เขาจะมีโอกาสเผชิญหน้ากับผู้กล่าวหาและแก้ข้อกล่าวหานั้น” บรรดาผู้กล่าวหามาพบข้าพเจ้าที่นี่ ข้าพเจ้าไม่รีรอ วันรุ่งขึ้นก็นั่งบัลลังก์ สั่งให้นำชายคนนั้นเข้ามา บรรดาผู้กล่าวหามารุมล้อมเขา แต่ไม่ได้ตั้งข้อกล่าวหาเรื่องความผิดดังที่ข้าพเจ้าคาดไว้ เขาเพียงแต่ถกเถียงปัญหาเรื่องศาสนาของเขาและเรื่องชายคนหนึ่งชื่อเยซูที่ตายไปแล้ว แต่เปาโลยืนยันว่ายังมีชีวิตอยู่ ข้าพเจ้าลังเลใจที่จะตัดสินเรื่องทำนองนี้ จึงถามว่า เขาอยากไปกรุงเยรูซาเล็มและรับการพิจารณาคดีที่นั่นไหม แต่เปาโลอุทธรณ์ขอสงวนคดีไว้ให้พระจักรพรรดิเป็นผู้ตัดสิน ข้าพเจ้าจึงสั่งให้จองจำเขาไว้จนกว่าข้าพเจ้าจะส่งเขาไปเฝ้าพระจักรพรรดิได้

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                                     ยน21:15-19
     เมื่อบรรดาศิษย์กินเสร็จแล้ว พระเยซูเจ้าตรัสกับซีโมนเปโตรว่า “ซีโมน บุตรของยอห์น ท่านรักเรามากกว่าคนเหล่านี้รักเราไหม” เปโตรทูลตอบว่า “ใช่แล้ว พระเจ้าข้า พระองค์ทรงทราบว่าข้าพเจ้ารักพระองค์” พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า “จงเลี้ยงลูกแกะของเราเถิด” พระองค์ตรัสถามเขาอีกเป็นครั้งที่สองว่า “ซีโมน บุตรของยอห์น ท่านรักเราไหม” เขาทูลตอบว่า “ใช่แล้ว พระเจ้าข้า พระองค์ทรงทราบว่าข้าพเจ้ารักพระองค์” พระองค์ตรัสกับเขาว่า “จงดูแลแกะของเราเถิด” พระองค์ตรัสถามเป็นครั้งที่สามว่า “ซีโมน บุตรของยอห์น ท่านรักเราไหม” เปโตรรู้สึกเป็นทุกข์ที่พระองค์ตรัสถามตนถึงสามครั้งว่า “ท่านรักเราไหม”เขาทูลตอบว่า “พระเจ้าข้า พระองค์ทรงทราบทุกสิ่ง พระองค์ทรงทราบว่าข้าพเจ้ารักพระองค์” พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า “จงเลี้ยงดูแกะของเราเถิดเราบอกความจริงกับท่านว่าเมื่อท่านยังหนุ่ม ท่านคาดสะเอวด้วยตนเอง และเดินไปไหนตามใจชอบแต่เมื่อท่านชรา ท่านจะยื่นมือ แล้วคนอื่นจะคาดสะเอวให้ท่าน พาท่านไปในที่ที่ท่านไม่อยากไป”
พระเยซูเจ้าตรัสเช่นนี้เพื่อแสดงว่าเปโตรจะถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าโดยตายอย่างไรเมื่อตรัสดังนี้แล้ว ทรงเสริมว่า “จงตามเรามาเถิด”

ข้อคิด
     ในวันนั้น..ที่ริมฝั่งทะเลเปโตรได้ยินพระองค์ตรัสเรียกจงตามเรามาเถิดและเขาก็ทิ้งแหทิ้งอวนและติดตามพระองค์ไปในวันนี้..ที่ริมฝั่งทะเลเดิมเปโตรได้ยินพระองค์ทรงตรัสเรียกด้วยถ้อยคำเดิมอีกครั้งจงตามเรามาเถิด
ในวันนั้นทุกอย่างได้เกิดขึ้นรวดเร็ว แต่ก็จบลง ด้วยคำสาบาน ยืนยันว่าไม่รู้จักพระองค์ ในวันนี้..ทุกอย่างดูแตกต่างการเรียก และการตอบรับ ดำเนินไปอย่างสุขุม ทรงถามเปโตรสามครั้งว่าท่านรักเราไหม?ทรงรอคอยคำตอบ..และบอกย้ำถึงพันธกิจในทุกครั้งจงเลี้ยงดูแกะของเราเถิดในคำตอบสุดท้ายความมั่นใจในตนเองลดลง..ความมั่นใจในพระเจ้าขยับเพิ่มพระเจ้าข้าพระองค์ทรงทราบทุกสิ่งพระองค์ทรงทราบว่าข้าพเจ้ารักพระองค์
    ชีวิตแห่งการเป็นศิษย์ มิใช่เป็นเพียงผลของความสามารถ หรืออุดมการณ์สูงส่งของตนเอง แต่..เป็นของประทานจากความรักของพระเจ้า...เป็นของขวัญ และมิใช่รางวัล เขาจึงจำเป็นต้องก้าวเดินติดตามพระองค์ไป ด้วยความรักรู้คุณ และเชื่อมั่นในพระองค์อยู่ทุกวัน