บทอ่านจากหนังสือกิจการอัครสาวก                                   กจ12:24-13:5ก
     ในครั้งนั้น พระวาจาของพระเจ้าแผ่ขยายมากขึ้นและผู้มีความเชื่อก็เพิ่มจำนวนขึ้นด้วยบารนาบัสและเซาโลปฏิบัติภารกิจที่กรุงเยรูซาเล็มแล้วจึงกลับมาที่เมืองอันทิโอกโดยพายอห์น ที่รู้จักในนามว่า มาระโก มาด้วย
ในพระศาสนจักรที่เมืองอันทิโอก มีประกาศกและอาจารย์ คือบารนาบัส สิเมโอนที่เรียกกันว่าคนดำ ลูสิอัสชาวไซรีน มานาเอนซึ่งได้รับการศึกษาอบรมมาด้วยกันกับกษัตริย์เฮโรดอันทิปาส และเซาโล ขณะที่เขาร่วมพิธีนมัสการองค์พระผู้เป็นเจ้าและจำศีลอดอาหาร พระจิตเจ้าตรัสว่า “ท่านทั้งหลายจงแยกบารนาบัสและเซาโลไว้ปฏิบัติภารกิจที่เราเรียกเขาให้มาปฏิบัติเถิด” เมื่อเขาจำศีลอดอาหารและอธิษฐานภาวนาแล้ว จึงปกมือเหนือบารนาบัสและเซาโล แล้วส่งเขาทั้งสองคนออกไป
     เมื่อบารนาบัสและเซาโลได้รับมอบภารกิจจากพระจิตเจ้าแล้ว จึงเดินทางไปยังเมืองเซลูเคียและจากที่นั่นก็แล่นเรือไปยังเกาะไซปรัสครั้นถึงเมืองซาลามิส ทั้งสองคนประกาศ พระวาจาของพระเจ้าในศาลาธรรมของชาวยิว

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                                    ยน12:44-50
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสเสียงดังว่า “ผู้ที่เชื่อในเรา ไม่ได้เชื่อในเราเท่านั้น แต่ยังเชื่อในพระองค์ผู้ทรงส่งเรามาด้วยผู้ที่เห็นเราก็เห็นพระองค์ผู้ทรงส่งเรามา เราเข้ามาในโลกเป็นแสงสว่าง เพื่อให้ทุกคนที่เชื่อในเราไม่อยู่ในความมืดผู้ใดได้ยินวาจาของเรา แล้วไม่ปฏิบัติตาม เราไม่ตัดสินลงโทษเขา เพราะเราไม่ได้มาเพื่อตัดสินลงโทษโลกแต่มาเพื่อช่วยโลกให้รอดพ้น ผู้ที่ไม่ยอมรับเรา และไม่ยอมรับวาจาของเราก็มีผู้ตัดสินลงโทษเขาแล้ว วาจาที่เราได้กล่าวนั้น จะตัดสินลงโทษเขาในวันสุดท้ายเพราะเรามิได้พูดตามใจของเรา แต่พระบิดาผู้ทรงส่งเรามา ได้ทรงบัญชาว่าเราต้องพูดอะไร และพูดอย่างไรเรารู้ว่า พระบัญชาของพระองค์เป็นชีวิตนิรันดร ดังนั้น สิ่งที่เราพูด เราก็พูดดังที่พระบิดาตรัสกับเรา”

ข้อคิด
  เมื่อจำศีลอดอาหารอธิษฐานภาวนาและได้รับการปกมือเหนือศีรษะการปฏิบัติภารกิจในการประกาศข่าวดีโดยอาศัยฤทธิ์อำนาจของพระจิตเจ้าก็เป็นไปอย่างเข้มข้น..แสงสว่างของพระคริสตเจ้าได้ถูกนำไปสู่ทุกคนที่มีความเชื่อ..ยอมรับ"พระวาจา" และปฏิบัติตามเพื่อไม่ตกอยู่ในความมืดอีกต่อไป..พระประสงค์ของพระบิดาพระบัญชาของพระองค์เป็นชีวิตนิรันดร...