บทอ่านจากหนังสือประกาศกเยเรมีย์                             ยรม18:18-20
     ชาวยิวที่คิดร้ายต่อประกาศกเยเรมีย์กล่าวกันว่า “มาเถิด เราจงวางแผนปองร้ายประกาศกเยเรมีย์ เพราะว่าธรรมบัญญัติจะไม่สูญหายไปจากบรรดาสมณะ คำปรึกษาย่อมไม่ขาดไปจากบรรดาผู้มีปรีชา และการประกาศพระวาจาไม่ขาดไปจากบรรดาประกาศกมาเถิด เราจงพูดใส่ร้ายเขา อย่าไปสนใจฟังคำพูดของเขาเลย”
     ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดทรงสนพระทัยข้าพเจ้า โปรดทรงฟังเสียงคู่อริของข้าพเจ้าเถิด ความชั่วเป็นการตอบแทนความดีหรือ เขากำลังขุดหลุมไว้ดักข้าพเจ้า โปรดทรงระลึกว่าข้าพเจ้าเคยยืนเฉพาะพระพักตร์ เพื่อทูลขอความดีให้เขา เพื่อหันพระพิโรธของพระองค์ไปจากเขา

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                 มธ20:17-28
     เวลานั้น พระเยซูเจ้ากำลังเสด็จขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็มพระองค์ทรงพาเฉพาะอัครสาวกสิบสองคนออกไปแล้วตรัสแก่เขาขณะเดินทางว่า “บัดนี้พวกเรากำลังขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็มบุตรแห่งมนุษย์จะถูกมอบแก่บรรดาหัวหน้าสมณะและบรรดาธรรมาจารย์เขาจะถูกตัดสินประหารชีวิตและจะถูกมอบให้คนต่างชาติสบประมาทเยาะเย้ยโบยตีและนำไปตรึงกางเขนแต่ในวันที่สามบุตรแห่งมนุษย์จะกลับคืนชีพ”
     มารดาของบุตรเศเบดีเข้ามาเฝ้าพระองค์พร้อมกับบุตรนางกราบลงทูลขอสิ่งหนึ่งจากพระองค์พระองค์จึงตรัสถามนางว่า “ท่านต้องการอะไร” นางทูลว่า “ขอพระองค์ทรงอนุญาตให้บุตรทั้งสองคนของข้าพเจ้านั่งข้างขวาคนหนึ่งนั่งข้างซ้ายคนหนึ่งในพระอาณาจักรของพระองค์” พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “ท่านไม่รู้ว่ากำลังขออะไรท่านดื่มถ้วย ซึ่งเราจะดื่มได้หรือไม่” เขาทั้งสองคนทูลตอบว่า “ได้พระเจ้าข้า” พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ท่านจะดื่มถ้วยของเรา แต่การที่จะนั่งข้างขวาหรือข้างซ้ายของเรานั้นไม่ใช่หน้าที่ของเราที่จะให้แต่สงวนไว้สำหรับผู้ที่พระบิดาของเราทรงจัดเตรียมไว้”
     เมื่อได้ยินดังนั้นอัครสาวกอีกสิบคนรู้สึกโกรธพี่น้องสองคนนั้นพระเยซูเจ้าจึงทรงเรียกทุกคนมาพบตรัสว่า “ท่านทั้งหลายย่อมรู้ว่าในหมู่คนต่างชาติ ผู้ปกครองย่อมเป็นเจ้านายเหนือผู้อื่นและผู้ใหญ่ย่อมใช้อำนาจบังคับแต่ท่านทั้งหลายไม่ควรเป็นเช่นนั้นผู้ที่ปรารถนาจะเป็นใหญ่จะต้องทำตนเป็นผู้รับใช้ผู้อื่นและผู้ใดที่ปรารถนาจะเป็นคนที่หนึ่งในบรรดาท่านทั้งหลายก็จะต้องทำตนเป็นผู้รับใช้เหมือนกับที่บุตรแห่งมนุษย์มิได้มาเพื่อให้ผู้อื่นรับใช้แต่มาเพื่อรับใช้ผู้อื่นและมอบชีวิตของตนเป็นสินไถ่เพื่อมวลมนุษย์ทั้งหลาย”

ข้อคิด
     “บุตรแห่งมนุษย์มิได้เสด็จมาเพื่อให้ผู้อื่นรับใช้ แต่เพื่อรับใช้ผู้อื่น” นี่คือพันธกิจของพระอาจารย์ของเรา เราผู้เป็นศิษย์ต้องไม่เหนืออาจารย์ ทรงกำชับผู้ที่ปรารถนาจะเป็นใหญ่ ต้องรับใช้ผู้อื่น สมเด็จพระสันตะปาปาได้ชื่อว่า “ผู้รับใช้แห่งผู้รับใช้ทั้งหลาย” เรายังใฝ่หาตำแหน่ง เกียรติยศ ชื่อเสียง เหมือนมารดาของบุตรเศเบดีหรือบุตรเศเบดีแองอยู่หรือ ไม่สนใจจะดื่มถ้วยแห่งความทุกข์ยากลำบากกับพระองค์ในโลกนี้เสียก่อน ส่วนพระบิดาจะประทานเกียรติมงคลให้ในโลกหน้า