บทอ่านจากหนังสือซามูเอล ฉบับที่หนึ่ง                          1ซมอ 9:1-4,17-19,และ 10:1
     ชายผู้หนึ่งจากเผ่าเบนยามินชื่อคีช เป็นคนร่ำรวย เขาเป็นบุตรของอาบีเอล บุตรของเศโรห์บุตรของเบโครัท บุตรของอาฟียาห์ บุตรของคนเผ่าเบนยามินคีชมีบุตรชายคนหนึ่งชื่อ ซาอูลเป็นชายหนุ่มหน้าตาดี มีรูปร่างงามสง่ากว่าชาวอิสราเอลทั้งหลาย สูงกว่าคนอื่นราวหนึ่งศอก
     วันหนึ่ง ฝูงลาของคีช บิดาของซาอูลพลัดหลงไป คีชจึงกล่าวแก่ซาอูล บุตรของตนว่า “จงนำผู้รับใช้ไปด้วยคนหนึ่ง ออกตามหาลาเหล่านั้นเถิด”ทั้งสองคนจึงข้ามเขตภูเขาเอฟราอิม ผ่านไปถึงแผ่นดินชาลิชาแต่ก็หาไม่พบ เขาจึงไปหาที่แผ่นดินชาอาลิม แต่ลาก็ไม่อยู่ที่นั่น เขาข้ามเขตแดนเบนยามิน แต่ก็ยังไม่พบอีก
     เมื่อซามูเอลเห็นซาอูลองค์พระผู้เป็นเจ้าก็ตรัสกับเขาว่า “ชายผู้นี้คือผู้ที่เราบอกท่านว่า ‘เขาจะปกครองประชากรของเรา’” ซาอูลเข้าไปพบซามูเอลที่ประตูเมือง ถามว่า “โปรดบอกข้าพเจ้าเถิดว่า บ้านของผู้ทำนายอยู่ที่ไหน”ซามูเอลตอบซาอูลว่า “ข้าพเจ้าคือผู้ทำนาย จงเดินนำหน้าข้าพเจ้าขึ้นไปยังสักการสถานบนภูเขา ท่านทั้งสองคนจะร่วมกินอาหารกับข้าพเจ้าในวันนี้ พรุ่งนี้เช้า ข้าพเจ้าจะตอบคำถามทุกอย่างของท่าน แล้วจะให้ท่านไป
     ซามูเอลเอาขวดน้ำมันมะกอกเทศขึ้นมา เทน้ำมันลงบนศีรษะของซาอูล จูบเขาแล้วพูดว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเจิมท่านให้เป็นผู้นำชาวอิสราเอลประชากรของพระองค์ท่านจะปกครองประชากรขององค์พระผู้เป็นเจ้า ช่วยเขาให้พ้นจากมือของศัตรูที่อยู่โดยรอบ นี่จะเป็นเครื่องหมายพิสูจน์ว่า องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเจิมท่านให้เป็นผู้นำประชากรอิสราเอลซึ่งเป็นส่วนมรดกของพระองค์”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก                              มก 2:13-17
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จออกไปริมฝั่งทะเลสาบอีกประชาชนต่างมาเฝ้าพระองค์พระองค์จึงทรงสั่งสอนเขาขณะที่ทรงพระดำเนินไปพระองค์ทรงเห็นชายคนหนึ่งชื่อเลวีบุตรของอัลเฟอัสกำลังนั่งอยู่ที่ด่านภาษีจึงตรัสสั่งเขาว่า “จงตามเรามาเถิด” เขาก็ลุกขึ้นตามพระองค์ไป
     ขณะที่พระเยซูเจ้าทรงร่วมโต๊ะเสวยพระกระยาหารที่บ้านของเลวีคนเก็บภาษีและคนบาปหลายคนมาร่วมโต๊ะกับพระองค์และบรรดาศิษย์เพราะมีหลายคนติดตามพระองค์มาบรรดาธรรมาจารย์ที่เป็นฟาริสีเห็นพระองค์เสวยร่วมกับคนบาปและคนเก็บภาษีจึงถามศิษย์ของพระองค์ว่า “ทำไมอาจารย์ของท่านกินอาหารกับคนเก็บภาษีและคนบาป” พระเยซูเจ้าทรงได้ยินดังนั้นจึงตรัสตอบว่า “คนสบายดีไม่ต้องการหมอแต่คนเจ็บไข้ต้องการเราไม่ได้มาเพื่อเรียกคนชอบธรรมแต่เรามาเพื่อเรียกคนบาป”

ข้อคิด
     การที่พระเยซูเจ้าทรงเลือก “เลวี” คนเก็บภาษีและศัตรูของคนยากจนเป็นสาวกคนหนึ่งของพระองค์ เป็นการแสดงให้เห็นว่า ความรักของพระองค์ไร้ขอบเขต พวกฟาริสีมองดูพระองค์ว่าเป็นมิตรของเจ้าหน้าที่เก็บภาษี แม้พระองค์จะประณามระบบศาสนา แต่พระองค์กระทำกับผู้นำด้วยความเคารพต่อพวกเขา เช่นนิโคเดมัส แม้พระองค์จะตรัสถึงอันตรายของเงินทอง และความรุนแรง พระองค์ก็ทรงแสดงความรักและความเมตตาต่อผู้นำที่มั่งมี คือนายร้อยนิโคเดมัส
     เราสรุปได้ว่า พระเยซูเจ้าทรงให้เกียรติแก่บุคคล ไม่ว่าคนเหล่านั้นจะเห็นด้วยกับพระองค์หรือไม่ก็ตาม แม้โจรที่ถูกตรึงกางเขนกับพระองค์ พระองค์ก็ต้อนรับเขาเข้าพระอาณาจักรของพระองค์