มนุษย์ค้นหาความหมายในความสัมพันธ์ไม่ใช่เทคโนโลยี (Humans find meaning in relationships, not technology)

     เมื่อวันจันทร์ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2024 ในการเข้าเฝ้าร่วมกับสมาชิกของสถาบันการศึกษาของสันตะสำนักเพื่อชีวิต (Pontifical Academy for Life) โอกาสการประชุมสมัชชาใหญ่ ซึ่งเน้นหัวข้อ: “มนุษย์ ความหมายและความท้าทาย” พระสันตะปาปาฟรังซิสทรงไตร่ตรองถึงการค้นหาความหมายของมนุษยชาติ และกล่าวว่าความสัมพันธ์กับผู้อื่นเป็นหัวใจของการดำรงอยู่ของเรา เมื่อไตร่ตรองถึงความแพร่หลายของเทคโนโลยีในทุกด้านของชีวิตมนุษย์ เป็นไปไม่ได้ที่จะปฏิเสธเทคโนโลยีที่อยู่นอกมือ เมื่อเทียบกับความเจริญรุ่งเรืองของมนุษย์
“สิ่งที่จำเป็น คือการวางตำแหน่งความรู้ทางวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยีภายในขอบเขตความหมายที่กว้างกว่า และด้วยเหตุนี้จึงเพื่อหลีกเลี่ยงอำนาจเหนือของกระบวนทัศน์ทางเทคโนโลยี”

ความสม่ำเสมอของความคิดกับความหลากหลายของความคิดเห็น (Uniformity of thought vs. diversity of opinions)

     ดังตัวอย่างเทคโนโลยีที่สร้างลักษณะต่าง ๆ ของมนุษย์ เช่น ความพยายามในการใช้รหัสไบนารี่ (binary code) เป็นภาษาดิจิทัลที่สามารถแสดงข้อมูลได้ทุกประเภท ความคล้ายคลึงกันอย่างชัดเจนกับเรื่องราวในพระคัมภีร์ไบเบิลเรื่องหอบาเบล (ปฐมกาล 11:1-9) กล่าวว่า การตอบสนองของพระเจ้าต่อความปรารถนาของมนุษย์ ในการสร้างภาษาเดียวไม่ได้เป็นเพียงการลงโทษ พระเจ้าทรงสับสนภาษาของมนุษย์ว่าเป็น “พระพร” โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อตอบโต้แนวโน้มที่จะบังคับให้ทุกคนคิดเหมือนกับคนอื่น ๆ ทุกประการ ด้วยวิธีนี้ มนุษย์จะต้องเผชิญหน้ากับข้อจำกัดและความเปราะบางของตนเอง และถูกท้าทายให้เคารพความแตกต่างและแสดงความห่วงใยซึ่งกันและกัน”

ความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งเกินกว่าภาษา (Depth of relationships beyond language)

     ขอให้นักวิทยาศาสตร์และนักวิจัยให้ใช้งานฝีมืออย่างรับผิดชอบ และรู้ว่าการกระทำที่สร้างสรรค์ของพวกเขานั้นอยู่ภายใต้ความคิดสร้างสรรค์ของพระเจ้าเสมอ
ปัญญาประดิษฐ์หรือ "เครื่องพูดคุย" ในขณะที่เขาเรียกพวกเขาว่าไม่สามารถนำมาใช้กับ "วิญญาณ" และความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีจึงต้องเกิดขึ้นในลักษณะที่จะป้องกัน "การทำให้เสียโฉมของสิ่งที่เป็นมนุษย์" ภารกิจหลักของนักมานุษยวิทยาคือการพัฒนา “วัฒนธรรมที่โดยการบูรณาการทรัพยากรของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีนั้น สามารถยอมรับและส่งเสริมมนุษย์ในความจำเพาะที่ไม่สามารถลดทอนได้”

     ความสัมพันธ์ของมนุษย์มีระดับที่สูงกว่าภาษา ซึ่งอยู่ในขอบเขตของ “ความน่าสมเพชและอารมณ์ ความปรารถนาและความตั้งใจ” มีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่สามารถรับรู้และเปลี่ยนการแลกเปลี่ยนความเห็นอกเห็นใจเหล่านี้ ให้เป็นความสัมพันธ์เชิงบวกและเป็นประโยชน์กับผู้อื่น โดยได้รับความช่วยเหลือจากพระหรรษทานของพระเจ้า

ปลูกต้นไม้ให้ผู้อื่นได้เก็บเกี่ยวผล (Planting trees whose fruit others will harvest)

     ขอบคุณสถาบันการศึกษาของสันตะสำนักเพื่อชีวิต ที่พยายามสร้างการเสวนาข้ามสาขาวิชาซึ่งนักวิจัยสามารถแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับการพัฒนาเทคโนโลยีได้ พระองค์เน้นย้ำถึงความคล้ายคลึงกัน ของโครงการริเริ่มกับกระบวนการประชุมสมัชชาที่กำลังดำเนินอยู่ในพระศาสนจักร “กระบวนการนี้เป็นสิ่งที่เรียกร้อง เนื่องจากเกี่ยวข้องกับความเอาใจใส่อย่างรอบคอบ และเสรีภาพในจิตวิญญาณ และความพร้อมที่จะออกเดินทางบนเส้นทางที่ยังไม่ได้สำรวจและไม่รู้จัก ปราศจากความพยายามที่ไร้ประโยชน์ที่จะ 'มองย้อนกลับไป'” “ศาสนาคริสต์เสนอความช่วยเหลือที่สำคัญมาโดยตลอด ดูดซับองค์ประกอบที่มีความหมายจากทุกวัฒนธรรมที่ได้หยั่งราก และตีความใหม่โดยคำนึงถึงพระคริสต์และพระวรสาร โดยจัดสรรทรัพยากรทางภาษา และแนวความคิดที่มีอยู่ในสภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรมต่าง ๆ”