เมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน 1950 (70 ปีมาแล้ว) พระสันตะปาปาปีโอที่ 12 ได้ประกาศเป็นข้อความเชื่อชนิดไม่ผิดพลาด (ในสมณสาสน์ Munificentissimus Deus - พระเจ้าผู้ทรงเปี่ยมด้วยพระมหากรุณาอย่างที่สุด) ความว่า “โดยอาศัยอำนาจของพระเยซูคริสตเจ้า ของอัครสาวกเปโตรและเปาโล และโดยอาศัยอำนาจของเราเอง เราแถลง เราประกาศ และเรากำหนดให้เป็นข้อความเชื่อที่พระเจ้าทรงไขแสดงว่า พระนางพรหมจารีมารีย์ พระมารดาของพระเจ้า ผู้ทรงปฏิสนธินิรมล หลังจากครบกำหนดเวลาในโลกนี้แล้ว ได้รับการยกขึ้นสวรรค์ทั้งกายและวิญญาณอย่างรุ่งโรจน์”
     คำว่า “หลังจากครบกำหนดเวลาในโลกนี้” ยังเปิดช่องให้ถกเถียงกันว่า แม่พระสิ้นพระชนม์ก่อนรับการยกขึ้นสวรรค์หรือไม่ ?
บางคนสอนว่า บาปกำเนิดทำให้ความตายเข้ามาสู่โลก แม่พระทรงปฏิสนธินิรมลและได้รับการยกเว้นจากบาปกำเนิด จึงไม่ตาย
แต่นักเทววิทยาส่วนใหญ่สอนว่า ความตายไม่ได้เป็นผลของบาปกำเนิด แต่เป็นธรรมชาติของมนุษย์ แม่พระจึงควรอยู่ภายใต้กฎธรรมชาติเช่นเดียวกับพระบุตรของพระนาง คือตาย
     กระนั้นก็ตาม ประเด็นสำคัญที่พระสันตะปาปาปีโอที่ 12 ต้องการประกาศให้เป็นข้อความเชื่อชนิดไม่ผิดพลาด ไม่ได้อยู่ที่แม่พระสิ้นพระชนม์หรือไม่ แต่อยู่ที่แม่พระได้รับเกียรติเข้าสู่สวรรค์ทั้งกายและวิญญาณ ซึ่งพระศาสนจักรเชื่อมาตั้งแต่เริ่มแรกแล้ว แม้จะพึ่งประกาศเป็นข้อความเชื่อเมื่อ 70 ปีที่ผ่านมานี้เองก็ตาม
     มาวันนี้ ประเด็นที่สำคัญกว่าและมีความหมายต่อเราทุกคนมากกว่าก็คือ ทำไมแม่พระจึงได้รับเกียรติเข้าสู่สวรรค์ทั้งกายและวิญญาณ ?
เป็นเพราะแม่พระเป็นแม่ของพระเยซูเจ้าหรือ ?
     คำตอบก็คือใช่ แม่พระเป็นแม่ของพระเยซูเจ้า เพราะแม้แต่นางเอลีซาเบธ ซึ่งไม่รู้เรื่องการตั้งครรภ์ของแม่พระมาก่อนเลย ยังกล่าวว่า “ทำไมหนอพระมารดาขององค์พระผู้เป็นเจ้า จึงเสด็จมาเยี่ยมข้าพเจ้า” ดังที่เราได้ฟังในพระวรสารวันนี้
กระนั้นก็ตาม ถึงคำตอบนี้จะใช่ แต่นี่ก็ยังไม่ใช่คำตอบสุดท้าย !
     สิ่งที่เป็นคำตอบสุดท้ายและเป็นคำตอบที่ทำให้เราทุกคนมีความหวังอย่างยิ่ง อยู่ตรงพระวาจาของพระเยซูเจ้าคราวที่แม่พระและพี่น้องของพระองค์มาขอพบพระองค์ พระองค์ทรงยื่นพระหัตถ์ชี้ไปที่บรรดาศิษย์ แล้วตรัสว่า “นี่คือมารดาและพี่น้องของเรา เพราะผู้ที่ปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์ ผู้นั้นเป็นพี่น้องชายหญิงและเป็นมารดาของเรา” (มธ 12:46-50)
ก็แปลว่าผู้ใดก็ตามที่ปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระบิดา ผู้นั้นก็เป็นพี่น้องและเป็นมารดาของพระเยซูเจ้าด้วย
แล้วแม่พระปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระบิดาหรือไม่ ?
     คำตอบก็อยู่ที่ถ้อยคำของแม่พระที่พูดกับทูตสวรรค์นั่นแหละ แม่พระตอบว่า “ข้าพเจ้าเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้า ขอให้เป็นไปกับข้าพเจ้าตามวาจาของท่านเถิด” (ลก 1:38)
     ก็แปลว่าแม่พระปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระบิดาเจ้า เราจึงได้ข้อสรุปว่าแม่พระไม่เป็นเพียงพระมารดาที่ให้กำเนิดพระเยซูเจ้าเท่านั้น แต่แม่พระยังเป็นพระมารดาของพระองค์เพราะได้ปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระบิดาเจ้าผู้สถิตในสวรรค์อย่างครบถ้วนสมบูรณ์ ทั้งๆ ที่รู้อยู่เต็มอกว่าจะต้องเผชิญกับชะตากรรมใดบ้างตั้งแต่ตอบรับกับทูตสวรรค์จนกระทั่งพระเยซูเจ้า พระบุตรของพระนาง สิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน
นี่คือเหตุผลสำคัญที่ทำให้แม่พระได้รับเกียรติเข้าสู่สวรรค์ทั้งกายและวิญญาณ
     แล้วการปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระเจ้านั้นสำคัญอย่างไร พระเยซูเจ้าจึงให้น้ำหนักมากถึงเพียงนี้ มากเท่ากับมารดาผู้ให้กำเนิดพระองค์เอง ?
สำคัญก็เพราะว่า การปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระเจ้า ทำให้เราคิดเหมือนพระเจ้า ปรารถนาเหมือนพระเจ้า และดำเนินชีวิตเหมือนพระเจ้า
เมื่อเราดำเนินชีวิตเหมือนพระเจ้าก็เท่ากับเรากำลังทำให้ชีวิตแบบพระเยซูเจ้าถือกำเนิดขึ้นในตัวเรา เรากำลังเป็นเสมือนมารดาที่ให้กำเนิดพระองค์
     เมื่อเราทำให้พระเยซูเจ้าถือกำเนิดขึ้นในชีวิตของเรา ชีวิตของเราก็จะเปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง อย่างเช่นในการปฏิบัติหน้าที่ต่างๆ ของเรา หากเราทำแบบจำใจ เราจะรู้สึกทั้งเหนื่อยและเบื่อ แต่ถ้าเราทำโดยสำนึกว่ากำลังปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระเจ้า กำลังรับใช้พระองค์ กำลังดำเนินชีวิตเหมือนพระองค์ เราก็จะเต็มใจทำหน้าที่ต่างๆ นั้นแม้จะเหนื่อยยากก็ตาม เมื่อเราทำด้วยความเต็มใจ ผลงานก็ย่อมออกมาดี เมื่อผลงานออกมาดีเราก็มีความสุข สุขทั้งจากผลงานที่ได้รับและสุขจากการได้มีชีวิตเหมือนพระเจ้าอีกด้วย
     นอกจากนั้น เมื่อเราเต็มใจที่จะทำงาน เต็มใจที่จะเผชิญกับปัญหาและอุปสรรคต่างๆ เราก็จะไม่กลัวปัญหา เมื่อไม่กลัวปัญหา ชีวิตของเราก็จะมั่นคงและเป็นสุข อีกทั้งมีหลักประกันสำหรับชีวิตนิรันดรอีกด้วย
เห็นไหมว่าการปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระเจ้านั้นสำคัญและยิ่งใหญ่เพียงใด ด้วยเหตุนี้แหละ แม่พระจึงคู่ควรกับการรับเกียรติเข้าสู่สวรรค์ทั้งกายและวิญญาณ ซึ่งเราร่วมใจกันสมโภชในวันนี้อย่างแท้จริง
เพราะฉะนั้น ขอให้วาทะของแม่พระที่ว่า “ข้าพเจ้าเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้า ขอให้เป็นไปกับข้าพเจ้าตามวาจาของท่านเถิด” ดังก้องอยู่ในจิตใจของเราผู้เป็นลูกของพระแม่ทุกคนตลอดไปด้วยเทอญ