พี่น้องเคยเห็นสิงโตแอฟริกันกับแมวป่าไหม ดูภายนอกมันเหมือนกันมาก แต่จริงๆ แล้วมันต่างกัน ชาวแอฟริกันโบราณอธิบายว่า มีแม่สิงโตตัวหนึ่งให้กำเนิดลูกหลายตัว หลังจากลูกอดนมแล้ว มันต้องการทดสอบว่าลูกตัวไหนมีหัวใจเป็นสิงโต ลูกตัวไหนไม่มี มันจึงออกจากถ้ำไป สักพักหนึ่งมันกระโดดเข้ามาในถ้ำ พร้อมกับคำรามราวกับกำลังจะโจมตีลูกๆ ของมัน ลูกบางตัวลุกขึ้นสู้ บางตัวหางตกวิ่งหนี ตัวที่ลุกขึ้นสู้พิสูจน์แล้วว่าเป็นสิงโตจริง ส่วนตัวที่วิ่งหนีเป็นแค่แมวป่า ไม่ใช่สิงโต

     การทดสอบช่วยแยกสิงโตจริงออกจากสิงโตปลอมฉันใด มันก็ช่วยแยกคริสตชนแท้ออกจากคริสตชนเทียมฉันนั้น
ในบทอ่านที่หนึ่ง อาดัมและเอวาต้องผ่านการทดสอบ ผลออกมาเป็นลบ บาปและความตายจึงเข้ามาสู่โลก มาสู่มนุษย์เราทุกคนตามที่นักบุญเปาโลบอกเราในบทอ่านที่สอง
ในพันธสัญญาเดิม พระเจ้าก็ทรงทดสอบชาวอิสราเอลซึ่งเป็นประชากรของพระองค์ในถิ่นทุรกันดาร ผลออกมาเป็นลบเช่นกัน จึงจำเป็นต้องมีพันธสัญญาใหม่
ในพระวรสารวันนี้ พระเยซูเจ้าผู้ทรงทำพันธสัญญาใหม่กับเรามนุษย์ก็ทรงถูกทดสอบในถิ่นทุรกันดารเช่นกัน แต่พระองค์ทรงยืนหยัดต่อสู้กับศัตรูอย่างมั่นคงและเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าพระองค์ทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้าอย่างแท้จริง สมดังเสียงจากสวรรค์ที่ประกาศหลังพระองค์ทรงรับพิธีล้างว่า “ผู้นี้เป็นบุตรสุดที่รักของเรา เป็นที่โปรดปรานของเรา” (มธ 3:17)
เช่นเดียวกัน เราทุกคนผู้เป็นบุตรของพระเจ้าก็จำเป็นต้องผ่านการทดสอบเพื่อพิสูจน์ว่าเราเป็นบุตรแท้จริงของพระองค์หรือไม่ ดังที่บุตรสิราแนะนำว่า “ลูกเอ๋ย ถ้าท่านปรารถนาจะรับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้า ก็จงเตรียมตัวรับการทดลองเถิด” (บสร 2:1)
     อันที่จริงการทดสอบของพระเจ้าและการประจญล่อลวงของปีศาจล้วนแปลมาจากคำกรีกเดียวกันคือ peirasmos
แต่ความแตกต่างระหว่างการทดสอบกับการประจญก็คือ หากเราคิดว่าเหตุการณ์หรือสถานการณ์นั้นมาจากพระเจ้าผู้ทรงปรารถนาให้เราชนะ เหตุการณ์นั้นก็คือการทดสอบ แต่ถ้าเราคิดว่าเหตุการณ์นั้นมาจากปีศาจผู้ต้องการให้เราพ่ายแพ้ สิ่งนั้นก็เป็นการประจญ
ทั้งการทดสอบและการประจญเกิดขึ้นกับเราเหมือนกันทุกประการ มันเป็นการต่อสู้ภายในจิตใจของเราเองว่าจะเลือกเชื่อฟังพระเจ้าหรือเชื่อฟังปีศาจ และสิ่งที่เราตัดสินใจเลือกก็จะเป็นนายเหนือชีวิตของเราจนกว่าเราจะเปลี่ยนการตัดสินใจและเลือกใหม่
     ในพระวรสารวันนี้ พระเยซูเจ้าทรงถูกทดสอบ 3 ครั้งด้วยกัน การทดสอบครั้งแรกคือให้เปลี่ยนก้อนหินเป็นขนมปัง เป็นการทดสอบว่าพระองค์จะใช้อำนาจ ใช้พระพร และใช้ความสามารถที่พระเจ้าประทานให้อย่างไร นักบุญเปาโลบอกว่าพระพรนั้นมีไว้ “เพื่อประโยชน์ส่วนรวม” (1 คร 12:7) ซึ่งพระเยซูเจ้าก็ทรงใช้พระพรนี้เพื่อประโยชน์ส่วนรวมจริงๆ พระองค์ทรงทวีขนมปังเลี้ยงคนอื่น แต่ไม่เลี้ยงพระองค์เอง
คำถามสำหรับเราคือ เราจะใช้พระพร ใช้ความสามารถ ใช้ตำแหน่งหน้าที่การงานของเรา เพื่อรับใช้ผู้อื่น หรือเพื่อตัวเราเอง ?
การทดสอบที่สองคือให้พระองค์กระโดดจากยอดพระวิหารเพื่อพิสูจน์ว่าทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้า เพราะหนังสือเพลงสดุดีกล่าวไว้ว่า “พระเจ้าทรงบัญชาบรรดาทูตสวรรค์ไว้แล้ว ให้พิทักษ์รักษาท่าน ไม่ว่าท่านจะไปทางไหน ทูตสวรรค์จะโอบอุ้มท่านไว้ มิให้เท้าของท่านสะดุดก้อนหิน” (สดด 91:11-12)
     แม้พระเยซูเจ้าจะทรงเชื่อพระวาจาของพระเจ้าที่ตรัสไว้ในเพลงสดุดี แต่พระองค์ก็ไม่ยอมทดสอบพระเจ้า ซึ่งต่างจากนักศึกษาชาวไนจีเรียคนหนึ่ง เขาเชื่อพระเจ้า เขาต้องการพิสูจน์ว่าพระเจ้าทรงรักษาสัญญาที่จะไม่ให้บุตรของพระองค์ได้รับอันตรายจริงๆ จึงกระโดดลงไปในบ่อสิงโตในสวนสัตว์ เป็นไปได้ว่าวันนี้วิญญาณของเขาอาจจะอยู่ในสวรรค์ แต่ที่แน่ๆ ก็คือร่างกายของเขาเป็นอาหารมื้อใหญ่ของสิงโตไปแล้ว
การทดสอบที่สาม ปีศาจมันสัญญาว่าจะมอบอาณาจักรต่างๆ ในโลกนี้ให้แก่พระองค์หากพระองค์ยอมกราบนมัสการมัน จริงอยู่พระเยซูเจ้าต้องการให้ทุกอาณาจักรในโลกรู้จักและเชื่อพระองค์แต่พระองค์ไม่มีวันยอมกราบไหว้สิ่งอื่นเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ พระองค์ทรงยึดมั่นและซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า และที่สุดพระองค์ได้รับมากกว่าที่ปีศาจสัญญาจะให้เสียอีก พระองค์ตรัสก่อนเสด็จสู่สวรรค์ว่า “พระเจ้าทรงมอบอำนาจอาชญาสิทธิ์ทั้งหมดในสวรรค์และบนแผ่นดินให้แก่เรา”
     วันนี้ ขอให้เราตระหนักว่า ในฐานะที่เป็นบุตรของพระเจ้า เราย่อมต้องถูกทดสอบอยู่เสมอ ขอให้เราตอบคำถามว่า
“เรายังจะเชื่อพระเจ้าต่อไปไม่ว่าจะได้รับหรือไม่ได้รับสิ่งที่สวดขอหรือไม่?”
“เรายังจะเชื่อว่าพระเจ้าทรงรักเราหรือไม่ หากตัวเราหรือคนที่เรารักเป็นโรคร้ายไม่มีทางรักษา และพระองค์ก็ไม่ทรงช่วยเราทั้งๆ ที่เราสวดขอมากมาย?”
และขออย่าให้เราทดสอบพระเจ้าด้วยการพูดว่า “ถ้าพระองค์ประทานสิ่งนี้ให้ลูก ลูกจะรับใช้พระองค์ แต่ถ้าไม่ประทาน ลูกจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับพระองค์อีก”
ให้เราวอนขอพระเยซูเจ้า โปรดให้เรารับใช้และอุทิศตนแด่พระเจ้าโดยไม่มีเงื่อนไขและในทุกสถานการณ์ เช่นเดียวกับพระองค์ด้วยเทอญ