บทอ่านจากหนังสือสุภาษิต     สภษ 21:1-6,10-13

     พระทัยของกษัตริย์เป็นเหมือนธารน้ำในพระหัตถ์องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าจะทรงผันไปทางไหนก็ได้ตามพระประสงค์ มนุษย์เห็นว่ากิจการทั้งหมดของตนถูกต้อง แต่ผู้ชั่งจิตใจคือองค์พระผู้เป็นเจ้า การปฏิบัติความชอบธรรมและความยุติธรรม เป็นที่โปรดปรานขององค์พระผู้เป็นเจ้ามากกว่าการถวายเครื่องบูชา นัยน์ตายโส ใจเย่อหยิ่ง เป็นเหมือนตะเกียงของคนชั่วร้ายและเป็นบาป แผนงานของคนขยันนำความอุดมสมบูรณ์มาให้อย่างแน่นอน แต่ความรีบเร่งเกินไปนำความขัดสนมาให้ ทรัพย์สมบัติที่ได้มาจากการพูดมุสา เป็นเหมือนความเพ้อฝันของผู้แสวงหาความตาย จิตใจของคนชั่วร้ายปรารถนาความชั่ว นัยน์ตาของเขาไม่มีความเมตตากรุณาต่อเพื่อนบ้าน เมื่อคนชอบเยาะเย้ยถูกลงโทษ คนขาดสติก็ฉลาดขึ้น เมื่อผู้มีปรีชาได้รับการสั่งสอน เขาก็ได้ความรู้มากขึ้น พระเจ้าผู้ทรงเที่ยงธรรมทรงสังเกตบ้านของคนชั่วร้าย และทรงเหวี่ยงคนชั่วร้ายให้พินาศ ผู้ใดอุดหูไม่ฟังเสียงร้องของคนยากจน เมื่อผู้นั้นร้องก็จะไม่มีผู้ใดฟัง

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา     ลก 8:19-21

     เวลานั้น พระมารดาและพระประยูรญาติของพระเยซูเจ้ามาเฝ้าพระองค์ แต่ไม่อาจเข้าถึงพระองค์ได้ เพราะมีประชาชนจำนวนมาก มีผู้ทูลพระองค์ว่า “มารดาและพี่น้องของท่านกำลังยืนอยู่ข้างนอก ต้องการพบท่าน” พระองค์ตรัสตอบเขาว่า “มารดาและพี่น้องของเราคือคนเหล่านี้ที่ฟังพระวาจาของพระเจ้าและนำไปปฏิบัติ”

ข้อคิด

     จากหนังสือสุภาษิต การปฏิบัติความชอบธรรมและความยุติธรรมเป็นที่โปรดปรานพระเจ้ามากกว่าการถวายเครื่องบูชา คนที่ไม่ฟังเสียงร้องขอความช่วยเหลือของคนจน เมื่อเขาร้องขอความช่วยเหลือก็ไม่มีผู้ใดฟังเขา พระเยซูเจ้าตรัสว่า “มารดาและพี่น้องของเราคือคนที่ฟังพระวาจาของพระเจ้าและนำไปปฏิบัติ” พระเยซูเจ้ายืนยันความเป็นญาติของพระองค์กับคนที่ฟังพระวาจาและนำไปปฏิบัติ น.อัมโบรสเสริมว่า สายใยฝ่ายวิญญาณศักดิ์สิทธิ์กว่าฝ่ายร่างกาย