บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงทิโมธี ฉบับที่สอง        2 ทธ 4:10-17

        ลูกที่รักยิ่ง เดมาสได้ละทิ้งข้าพเจ้าไปแล้วเพราะเขารักโลกนี้ และไปที่เมืองเธสะโลนิกา ส่วนเครสเซนซ์ไปยังแคว้นกาลาเทีย และทิตัสไปยังแคว้นดาลมาเธีย เหลือเพียงลูกาที่ยังอยู่กับข้าพเจ้า จงพามาระโกมากับท่านด้วย เพราะเขามีประโยชน์สำหรับข้าพเจ้าในการปฏิบัติศาสนบริการ ข้าพเจ้าส่งทีคิกัสไปยังเมืองเอเฟซัส เมื่อท่านจะมา จงนำเสื้อคลุมที่ข้าพเจ้าทิ้งไว้กับคารปัสที่เมืองโตรอัสติดมาด้วย รวมทั้งม้วนหนังสือ โดยเฉพาะม้วนที่ทำด้วยหนังสัตว์ อเล็กซานเดอร์ช่างทองแดงทำร้ายข้าพเจ้าไว้มาก องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงตอบแทนเขาตามการกระทำของเขา จงระวังเขาด้วย เพราะเขาต่อต้านคำพูดของข้าพเจ้าอย่างมาก

       ในการสู้คดีครั้งแรกของข้าพเจ้า ไม่มีใครเป็นพยานให้ข้าพเจ้าเลย ทุกคนละทิ้งข้าพเจ้าไปหมด ขออย่าให้พวกเขาถูกลงโทษเลย มีแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงยืนอยู่เคียงข้างและประทานกำลังแก่ข้าพเจ้า เพื่อการประกาศข่าวดีจะได้สำเร็จไปโดยทางข้าพเจ้า และคนต่างชาติทั้งหลายจะได้ฟังข่าวดี ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงถูกฉุดให้พ้นจากปากสิงโตมาได้

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                             ลก 10:1-9

          ต่อจากนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงแต่งตั้งศิษย์อีกเจ็ดสิบสองคน และทรงส่งเขาล่วงหน้าพระองค์เป็นคู่ๆ ไปทุกตำบลทุกเมืองที่พระองค์จะเสด็จ พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ข้าวที่จะเกี่ยวมีมาก แต่คนงานมีน้อย จงวอนขอเจ้าของนาให้ส่งคนงานมาเก็บเกี่ยวข้าวของพระองค์เถิด จงไปเถิด เราส่งท่านทั้งหลายไปดุจลูกแกะในฝูงสุนัขป่า อย่านำถุงเงิน ย่ามหรือรองเท้าไปด้วย อย่าเสียเวลาทักทายผู้ใดตามทาง เมื่อท่านเข้าบ้านใด จงกล่าวก่อนว่า ‘สันติสุขจงมีแก่บ้านนี้เถิด’ ถ้ามีผู้สมควรจะรับสันติสุขอยู่ที่นั่น สันติสุขของท่านจะอยู่กับเขา มิฉะนั้น สันติสุขของท่านจะกลับมาอยู่กับท่านอีก จงพักอาศัยในบ้านนั้น กินและดื่มของที่เขาจะนำมาให้ เพราะว่าคนงานสมควรที่จะได้รับค่าจ้างของตน อย่าเข้าบ้านนี้ออกบ้านโน้น เมื่อท่านเข้าไปในเมืองใดและเขาต้อนรับท่าน จงกินของที่เขาจะนำมาตั้งให้ จงรักษาผู้เจ็บป่วยในเมืองนั้นและบอกเขาว่า ‘พระอาณาจักรของพระเจ้าอยู่ใกล้ท่านทั้งหลายแล้ว’”

ข้อคิด

     นักบุญลูกาเกิดที่เมืองอันทิโอก  มีอาชีพเป็นแพทย์ (เทียบ คส. 4:14) เดิมท่านเป็นคนต่างศาสนาแต่รับความเชื่อโดยท่านนักบุญเปาโล และเป็นผู้ร่วมงานกับนักบุญเปาโลในการเดินทางแพร่ธรรมสู่คนต่างศาสนา  นักบุญลูกาทำหน้าที่ของตนอย่างซื่อสัตย์  ควบคู่กับการเดินทางประกาศข่าวดีของพระเจ้าอย่างไม่ย่อท้อ  เราเองแต่ละคนก็ได้รับการเชื้อเชิญให้เข้าสู่เส้นทางการประกาศข่าวดีด้วยเช่นกัน    ผ่านการประกอบอาชีพของเราอย่างดี  ซื่อสัตย์  รับผิดชอบ  “ข้าวจะเก็บเกี่ยวมีมาก  แต่คนงานมีน้อย”  ในขณะที่เราวอนขอเจ้าของนาให้ส่งคนงามมาเก็บเกี่ยวข้าวของพระองค์  ในฐานะศิษย์พระคริสต์  จงอย่าเพียงแต่รอโดยไม่ทำอะไรเลย  แต่จงออกแรงลงมือทำกิจการที่นำไปสู่สันติ  พระอาณาจักรของพระเจ้าสู่คนรอบข้าง  เพื่อการประกาศข่าวดีจะได้สำเร็จไปโดยผ่านทางเราแต่ละคน