บทอ่านจากหนังสือประกาศกมาลาคี                                      มลค 3:13-20ข

        “ท่านทั้งหลายได้พูดใส่ร้ายเรา” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส “แล้วยังมาพูดว่า ‘พวกเราได้พูดใส่ร้ายพระองค์อย่างไร’ ท่านพูดว่า ‘รับใช้พระเจ้าก็เปล่าประโยชน์ ปฏิบัติตามพระบัญชาของพระองค์หรือเดินไว้ทุกข์เฉพาะพระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้าจอมจักรวาลมีประโยชน์อะไร บัดนี้ พวกเราเรียกคนอวดดีว่าเป็นสุข แม้เขาทำการชั่วร้าย แต่ก็ยังเจริญรุ่งเรือง แม้เขาได้ทดลองพระเจ้า แต่เขาก็ไม่ได้รับโทษใดๆ’”

          เวลานั้น ผู้ที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าพูดกันถึงเรื่องนี้ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเงี่ยพระกรรณและทรงฟัง มีผู้เขียนหนังสือบันทึกความจำเฉพาะพระพักตร์ บันทึกชื่อของผู้ยำเกรงพระองค์และเคารพพระนามพระองค์ ในวันนั้น เมื่อเราจะทำ องค์พระผู้เป็นเจ้าจอมจักรวาลตรัส เขาทั้งหลายจะเป็นกรรมสิทธิ์พิเศษของเรา และเราจะไม่ลงโทษเขาเหมือนคนหนึ่งไม่ลงโทษบุตรที่รับใช้ตน แล้วท่านจะเห็นอีกว่าผู้ชอบธรรมแตกต่างจากคนอธรรมอย่างไร ผู้รับใช้พระเจ้าแตกต่างจากผู้ไม่รับใช้พระองค์อย่างไร

         “ดูซิ วันนั้นกำลังมาถึง คือวันที่จะลุกไหม้เหมือนเตาอบ แล้วคนอวดดีทั้งหลายและคนทำความชั่วร้ายทุกคนจะเป็นเหมือนซังข้าว วันที่จะมานั้นจะไหม้เขาทั้งหลาย องค์พระผู้เป็นเจ้าจอมจักรวาลตรัส จนไม่มีรากหรือกิ่งก้านเหลืออยู่เลย แต่สำหรับท่านทั้งหลายที่ยำเกรงนามของเรา ความเที่ยงธรรมของเราจะขึ้นมาเหมือนดวงอาทิตย์ซึ่งส่องรัศมีรักษาโรคให้หายได้

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                          ลก 11:5-13

          เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์อีกว่า

         “สมมติว่าท่านคนหนึ่งมีเพื่อนและไปพบเพื่อนนั้นตอนเที่ยงคืนกล่าวว่า ‘เพื่อนเอ๋ย ให้ฉันขอยืมขนมปังสักสามก้อนเถิด เพราะเพื่อนของฉันเพิ่งเดินทางมาถึงบ้านของฉัน ฉันไม่มีอะไรจะให้เขากิน’ สมมติว่าเพื่อนคนนั้นตอบจากในบ้านว่า ‘อย่ารบกวนฉันเลย ประตูปิดแล้ว ลูกๆ กับฉันก็เข้านอนแล้ว ฉันลุกขึ้นให้สิ่งใดท่านไม่ได้หรอก’ เราบอกท่านทั้งหลายว่า ถ้าคนนั้นไม่ลุกขึ้นให้ขนมปังเพราะเป็นเพื่อนกัน เขาก็จะลุกขึ้นมาให้สิ่งที่เพื่อนต้องการเพราะถูกรบเร้า”

        “เราบอกท่านทั้งหลายว่า จงขอเถิด แล้วท่านจะได้รับ จงแสวงหาเถิด แล้วท่านจะพบ จงเคาะประตูเถิด แล้วเขาจะเปิดประตูรับท่าน เพราะคนที่ขอย่อมได้รับ คนที่แสวงหาย่อมพบ คนที่เคาะประตูย่อมมีผู้เปิดประตูให้ ท่านที่เป็นพ่อ ถ้าลูกขอปลา จะให้งูแทนปลาหรือ ถ้าลูกขอไข่ จะให้แมงป่องหรือ แม้แต่ท่านทั้งหลายที่เป็นคนชั่วยังรู้จักให้ของดีๆ แก่ลูก แล้วพระบิดาผู้สถิตในสวรรค์จะไม่ประทานพระจิตเจ้าแก่ผู้ที่ทูลขอพระองค์มากกว่านั้นหรือ”

ข้อคิด

     พระเยซูเจ้าทรงยกนิทานเปรียบเทียบเรื่องนี้ขึ้นมาไม่ใช่เพื่อสอนให้เรา “ตื๊อหรือบับบังคับ”  พระเป็นเจ้า  แต่เพื่อบอกว่า  “ถ้าเพื่อบอกเราว่า “ถ้าเพื่อนบ้านที่ไม่เต็มใจยังยินยอมให้สิ่งที่เพื่อนต้องการเพราะทนรบเร้าไม่ได้  พระเป็นเจ้าผู้เป็นบิดาที่ลูกรัก  จะยิ่งเต็มพระทัยประทานทุกสิ่งที่ลูกต้องการมากสักเพียงใด!”  เพราะฉะนั้น “จงขอเถิด  แล้วท่านจะได้รับ” ถ้าเราไม่ได้รับสิ่งที่เราวอนขอ  นั้นไม่ใช่เพราะพระเป็นเจ้าปฏิเสธหรือไม่เต็มใจประทานให้  แต่เป็นเพราะว่า พระองค์มีสิ่งที่ดีกว่าสำหรับเรา  ไม่มีคำภาวนาใดที่ไม่ได้รับการตอบรับจากพระเจ้า