บทอ่านจากหนังสือประกาศกอิสยาห์                             อสย 58:7-10
     องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ “จงแบ่งปันอาหารกับผู้หิวโหย นำคนยากจนไร้ที่อยู่อาศัยเข้ามาในบ้าน ให้เสื้อผ้าแก่ผู้ที่ท่านเห็นว่าไม่มีเสื้อผ้าสวม และไม่หันหน้าหนีจากญาติพี่น้อง แล้วความสว่างของท่านจะขึ้นมาเหมือนรุ่งอรุณ แผลของท่านจะหายอย่างรวดเร็ว ความชอบธรรมจะเดินนำหน้าท่าน และพระสิริรุ่งโรจน์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะเดินตามท่าน ท่านจะทูลขอ และองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงตอบ ท่านจะร้องขอความช่วยเหลือ และพระองค์จะตรัสว่า “เราอยู่ที่นี่” ถ้าท่านจะเลิกข่มเหงผู้อื่น เลิกชี้หน้ากล่าวหาและพูดร้ายต่อเขา ถ้าท่านแบ่งอาหารให้แก่คนหิว และตอบสนองความต้องการของผู้มีทุกข์ ความสว่างของท่านจะปรากฏขึ้นในความมืด และความมืดของท่านจะเป็นเหมือนเวลาเที่ยงวัน”

บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่หนึ่ง      1 คร 2:1-5
     พี่น้องทั้งหลาย เมื่อข้าพเจ้ามาพบท่าน ข้าพเจ้ามิได้มาประกาศธรรมล้ำลึกเรื่องพระเจ้าโดยใช้สำนวนโวหาร หรือโดยใช้หลักเหตุผลอันฉลาดปราดเปรื่อง ข้าพเจ้าตัดสินใจว่าจะไม่สอนเรื่องใดแก่ท่านนอกจากเรื่องพระเยซูคริสตเจ้า คือพระองค์ผู้ทรงถูกตรึงกางเขน ข้าพเจ้ายังอยู่กับท่านด้วยความอ่อนแอ มีความกลัวและหวาดหวั่นมาก วาจาและคำเทศน์ของข้าพเจ้ามิใช่คำพูดชวนเชื่ออย่างชาญฉลาด แต่เป็นถ้อยคำแสดงพระอานุภาพของพระจิตเจ้า เพื่อมิให้ความเชื่อของท่านเป็นผลจากปรีชาญาณของมนุษย์ แต่เป็นผลจากพระอานุภาพของพระเจ้า

บทอ่านจากพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมัทธิว                 มธ 5:13-16
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับสานุศิษย์ว่า “ท่านทั้งหลายเป็นเกลือดองแผ่นดิน ถ้าเกลือจืดไปแล้ว จะเอาอะไรมาทำให้เค็มได้อีกเล่า เกลือนั้นย่อมไม่มีประโยชน์อะไร นอกจากจะถูกทิ้งให้คนเหยียบย่ำ
ท่านทั้งหลายเป็นแสงสว่างส่องโลก เมืองที่ตั้งอยู่บนภูเขาจะไม่ถูกปิดบัง ไม่มีใครจุดตะเกียงแล้วเอามาวางไว้ใต้ถัง แต่ย่อมตั้งไว้บนเชิงตะเกียง จะได้ส่องสว่างแก่ทุกคนในบ้าน ในทำนองเดียวกัน แสงสว่างของท่านต้องส่องแสงต่อหน้ามนุษย์ เพื่อคนทั้งหลายจะได้เห็นกิจการดีของท่าน และสรรเสริญพระบิดาของท่านผู้สถิตในสวรรค์”

ข้อคิด
     เกลือดองแผ่นดินในความหมายของพระเยซูเจ้าคือ บรรดาศิษย์ต้องธำรงรักษาความรักพระเจ้าความเชื่อในพระองค์ไว้ในชีวิตของพวกเขาเสมอ และแผ่จิตตารมณ์นี้ให้ออกไปสู่สังคม เพื่อธำรงรักษาชาติอิสราเอลไว้ เพราะชาติจะอยู่ได้ก็เพราะความยึดถือพระเจ้าอย่างมั่นคงเท่านั้น ถ้าไม่ยึดมั่นในพระองค์ ชีวิตก็เหมือนเกลือที่ไร้รสและไร้ค่า นอกนั้นพระองค์ยังชี้ให้พวกเขาเห็นความดีของตนเอง ความดีนี้ต้องเป็นแรงบันดาลใจให้คนรอบข้างได้เห็นความจริงของพระเจ้า เพราะความดีทุกสิ่งล้วนเป็นภาพสะท้อนมาจากความดีของพระองค์แสงแห่งความดีส่องลึกเข้าไปในจิตใจของทุกคน และพวกเขาจะสรรเสริญพระเจ้า เมื่อรู้ว่าบรรดาศิษย์ของพระองค์เป็นคนดี และเพราะความเชื่อในพระเจ้าที่พระอาจารย์ของพวกเขาสอน สรุป พระเจ้าคือบ่อเกิดของความดีงามทุกประการ