บทอ่านจากหนังสืออพยพ                                            อพย 3:1-6,9-12

          ในครั้งนั้น โมเสสเลี้ยงฝูงแพะแกะของเยโธรผู้เป็นพ่อตาและสมณะแห่งมีเดียน วันหนึ่งเขาต้อนฝูงแพะแกะข้ามถิ่นทุรกันดารไปถึงโฮเรบ ภูเขาของพระเจ้า ทูตสวรรค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาปรากฏแก่เขาเป็นเปลวไฟลุกอยู่กลางพุ่มไม้ โมเสสมองดูก็เห็นว่าพุ่มไม้นั้นลุกเป็นไฟ แต่ไม่มอดไหม้ จึงคิดว่า “ฉันจะเข้าไปดูเหตุการณ์แปลกประหลาดนี้ใกล้ๆ ทำไมพุ่มไม้นั้นไม่มอดไหม้” องค์พระผู้เป็นเจ้าทอดพระเนตรเห็นเขาเข้ามาดูใกล้ๆ จึงตรัสเรียกเขาจากกลางพุ่มไม้ว่า “โมเสส โมเสส” เขาตอบว่า “ข้าพเจ้าอยู่ที่นี่” พระองค์ตรัสห้ามว่า “อย่าเข้ามาใกล้กว่านี้ จงถอดรองเท้าออก เพราะสถานที่ที่ท่านยืนอยู่เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์” พระองค์ยังตรัสอีกว่า “เราเป็นพระเจ้าของบรรพบุรุษของท่าน เป็นพระเจ้าของอับราฮัม พระเจ้าของอิสอัค และพระเจ้าของยาโคบ” โมเสสยกมือขึ้นปิดหน้า ไม่กล้ามองดูพระเจ้า

           องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เราได้ยินเสียงร้องคร่ำครวญของชาวอิสราเอล และเห็นเขาถูกชาวอียิปต์ข่มเหงอย่างทารุณ บัดนี้ เราจะส่งท่านไปเฝ้ากษัตริย์ฟาโรห์ เพื่อนำชาวอิสราเอลประชากรของเราออกจากอียิปต์”

           โมเสสทูลพระเจ้าว่า “ข้าพเจ้าเป็นผู้ใดที่จะไปเฝ้ากษัตริย์ฟาโรห์ และนำชาวอิสราเอลออกจากอียิปต์” พระองค์ตรัสว่า “เราจะอยู่กับท่าน และเครื่องหมายแสดงว่าเราส่งท่านไปก็คือ เมื่อท่านนำประชากรออกจากอียิปต์แล้ว ท่านทั้งหลายจะมานมัสการพระเจ้าบนภูเขานี้”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                    มธ 11:25-27

           เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสว่า “ข้าแต่พระบิดา เจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดิน ข้าพเจ้าสรรเสริญพระองค์ที่ทรงปิดบังเรื่องเหล่านี้จากบรรดาผู้มีปรีชาและรอบรู้ แต่ทรงเปิดเผยแก่บรรดาผู้ต่ำต้อย ถูกแล้ว พระบิดาเจ้าข้า พระองค์พอพระทัยเช่นนั้น พระบิดาทรงมอบทุกสิ่งแก่ข้าพเจ้า ไม่มีใครรู้จักพระบุตร นอกจากพระบิดา และไม่มีใครรู้จักพระบิดา นอกจากพระบุตรและผู้ที่พระบุตรเปิดเผยให้รู้”

ข้อคิด
     ต้องให้ความเคารพต่อสถานที่ศักดิ์สิทธิ์พระเป็นเจ้าสั่งโมเสสให้ถอดรองเท้าเมื่อจะสนทนากับพระองค์... วัดของเราถูกสร้างขึ้นเป็นที่สนทนาระหว่างพระเป็นเจ้ากับผู้เชื่อศรัทธาในพระองค์ วัดจึงกลายเป็นที่ชุมนุมของผู้ที่มีความเชื่อ ทำให้คริสตชนมีสำนึกว่าทุกคนเป็นพี่น้องกัน มีพระเป็นเจ้าเป็นบิดาของเรา พระองค์ประทานพรแก่บางคนให้เป็นผู้สอนความเชื่อ บางคนเป็นนักลังคมสงเคราะห์ช่วยคนยากจนให้มีที่ยืนเหมือนกับคนอื่นๆ... ทุกวันอาทิตย์สมาชิกคริสตชนจะกลับมาขอบคุณพระเป็นเจ้าและถวายผลงานของตนเป็นสักการบูชา... วัดที่มีหน้าตาแบบนี้ก็สื่อถึงความยิ่งใหญ่ขององค์พระผู้เป็นเจ้า และบรรดาคริสตชนก็เป็นพี่น้องกันภายใต้ร่มบารมีของพระองค์