บทอ่านจากหนังสือเพลงซาโลมอน                               พซม 2:8-14
     ฟังซิ เสียงที่รักของดิฉัน เขากำลังมา กำลังกระโดดอยู่บนภูเขา กำลังกระโดดข้ามเนินเขา ที่รักของดิฉันเป็นเหมือนละมั่งหรือเหมือนลูกกวาง ดูซิ เขากำลังยืนอยู่หลังกำแพงของเรา มองเข้ามาทางหน้าต่าง ลอบมองผ่านลูกกรงเข้ามา ที่รักของดิฉันเริ่มพูดกับดิฉันว่า “ที่รักของฉันเอ๋ย จงลุกขึ้นเถอะ คนสวยของฉันเอ๋ย จงมาเถิด ดูซิ ฤดูหนาวผ่านไปแล้ว ฝนก็วายและจบสิ้นไปแล้ว
      ดอกไม้ต่างๆ ปรากฏขึ้นมาบนแผ่นดิน เวลาสำหรับร้องเพลงมาถึงแล้ว เสียงคูของนกเขาก็ได้ยินในแผ่นดินของเรา ต้นมะเดื่อเทศกำลังผลิผล เถาองุ่นผลิดอกบานส่งกลิ่นหอมฟุ้ง ที่รักของฉันเอ๋ย จงลุกขึ้นเถิด คนสวยของฉันเอ๋ย จงมาเถิด นกพิราบของฉันเอ๋ย เธอซ่อนตัวอยู่ในซอกผา ในซอกลึกของหน้าผา ขอให้ฉันได้ยินเสียงของเธอสักหน่อยเถิด เพราะเสียงของเธอนั้นไพเราะ และใบหน้าของเธอก็งดงาม”

สดด 33:2-3,11-12,20-22

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                ลก 1:39-45
       หลังจากนั้นไม่นาน พระนางมารีย์ทรงรีบออกเดินทางไปยังเมืองหนึ่งในแถบภูเขาแคว้นยูเดีย พระนางเสด็จเข้าไปในบ้านของเศคาริยาห์และทรงทักทายนางเอลีซาเบธ เมื่อนางเอลีซาเบธได้ยินคำทักทายของพระนางมารีย์ บุตรในครรภ์ก็ดิ้น นางเอลีซาเบธได้รับพระจิตเจ้าเต็มเปี่ยม ร้องเสียงดังว่า “เธอได้รับพระพรยิ่งกว่าหญิงใดๆ และลูกของเธอก็ได้รับพระพรด้วย ทำไมพระมารดาขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงเสด็จมาเยี่ยมข้าพเจ้า เมื่อฉันได้ยินคำทักทายของเธอ ลูกในครรภ์ของฉันก็ดิ้นด้วยความยินดี เธอเป็นสุขที่เชื่อว่า พระวาจาที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสแก่เธอไว้จะเป็นจริง”

ข้อคิด

     ข่าวดีที่พระนางมารีย์ได้รับ เป็นข่าวดีที่นำพระนางออกเดินทางไปยังเมืองหนึ่งแถบภูเขาแคว้นยูเดีย วันนี้เราต้องเริ่มพูด เริ่มคิด และทำสิ่งดีๆแก่กันและกัน เราเห็นบรรดามิชชันนารีที่เข้ามาในประเทศไทยของเรา เราได้เคยเห็นถึงไมตรีจิตที่ทุกท่านมีต่อเรา แม้จะไม่รู้จักเราก็ตาม นี่คือปีแห่งการแพร่ธรรมใหม่ที่เราทุกคนจะต้องเริ่มต้นใหม่อีกครั้งหนึ่งในทุกที่ทุกสถานการณ์และทุกเหตุการณ์ นำข่าวดี สิ่งดีๆสู่ทุกคนด้วยใจกว้างขวางและไม่มีเงื่อนไข