บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโรม      รม 6:19-23
     พี่น้อง ข้าพเจ้าขอพูดตามวิสัยมนุษย์เพราะท่านยังเป็นคนอ่อนแอ แต่เมื่อก่อนนี้ ท่านได้มอบร่างกายเป็นทาสของความโสมมและความอธรรมซ้ำแล้วซ้ำอีกฉันใด บัดนี้ ท่านจงมอบร่างกายให้เป็นทาสของความชอบธรรม เพื่อจะได้เป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ฉันนั้นเถิด
     เมื่อท่านยังเป็นทาสของบาปอยู่ ท่านมิได้อยู่ในอำนาจของความชอบธรรมเลย และเวลานั้น ท่านได้ประโยชน์อะไรบ้างจากการทำความชั่วเช่นนั้น ซึ่งบัดนี้ทำให้ท่านต้องอับอาย จุดจบของกิจการเหล่านั้นคือความตาย แต่บัดนี้ท่านได้รับอิสระจากบาปมาเป็นทาสรับใช้พระเจ้าแล้ว ท่านได้รับประโยชน์อันนำไปสู่ความศักดิ์สิทธิ์ ผลสุดท้ายก็คือชีวิตนิรันดร เพราะค่าตอบแทนที่ได้จากบาปคือความตาย ส่วนของประทานที่พระเจ้าประทานให้เปล่า คือชีวิตนิรันดรในพระคริสตเยซู องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                 ลก 12:49-53

      เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า “เรามาเพื่อจุดไฟในโลก เราปรารถนาอย่างยิ่งที่จะให้โลกนี้ลุกเป็นไฟ เรามีการล้างที่จะต้องรับ และเราเป็นทุกข์กังวลใจอย่างมากจนกว่าการล้างนี้จะสำเร็จ”
     “ท่านคิดว่าเรามาเพื่อนำสันติภาพมาสู่โลกหรือ มิได้ เราบอกท่านทั้งหลายว่า เรานำความแตกแยกมาต่างหาก ตั้งแต่นี้ไป คนห้าคนในบ้านหนึ่งจะแตกแยกกัน คนสามคนจะแตกแยกกับคนสองคน และคนสองคนจะแตกแยกกับคนสามคน บิดาจะแตกแยกกับบุตรชาย และบุตรชายจะแตกแยกกับบิดา มารดาจะแตกแยกกับบุตรหญิง และบุตรหญิงจะแตกแยกกับมารดา มารดาของสามีจะแตกแยกกับบุตรสะใภ้ และบุตรสะใภ้จะแตกแยกกับมารดาของสามี”

ข้อคิด

     บนเส้นทางสู่กัลป์วารีโอ...ความทุกข์กังวลคืบคลานเข้ามาในหัวใจอย่างหลีกดลี่ยงไม่ได้ ความตาย...อันเป็นการล้างที่จะต้องรับ มิเป็นเพียงความบาดเจ็บฝ่ายกาย แต่ยังเป็นการพลัดพรากฝ่ายจิตที่พระองค์จะต้องเผชิญ วันเวลาที่น่าสะพรึงกลัวสำหรับพระองค์ เป็นวันเวลาแห่งการพลัดพรากจากพระบิดา อันเป็นผลของบาปของมนุษยชาติที่พระองค์ทรงรับแบกไว้
เส้นทางสายนี้ ร้องหาการตัดสินใจที่หาญกล้าเด็ดเดี่ยว มิใช่เฉพาะสำหรับพระองค์เท่านั้น...แต่สำหรับทุกคนที่เป็นศิษย์ของพระองค์ด้วย ในอันที่เขาจะเผชิญการพลัดพรากแห่งกางเขนและความตาย ... ก้าวข้ามไปสู่สัมพันธภาพนิรันดร์กาลในการกลับคืนชีพของพระองค์