บทอ่านจากหนังสือบุตรสิรา                                       บสร 35:12-14,16-18
     เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นผู้พิพากษา พระองค์ไม่ทรงเลือกที่รักมักที่ชัง พระองค์ไม่ทรงลำเอียงทำให้ผู้ยากจนต้องได้รับความเสียหาย แต่ทรงฟังคำวอนขอของผู้ถูกข่มเหง พระองค์ไม่ทรงเมินเฉยต่อคำวอนขอของลูกกำพร้า และไม่ทรงเมินเฉยเมื่อหญิงม่ายระบายความทุกข์แด่พระองค์
     ผู้ใดเต็มใจรับใช้พระเจ้า ย่อมเป็นที่ยอมรับของพระองค์ คำวอนขอของเขาจะขึ้นไปถึงเมฆ คำอธิษฐานของผู้ต่ำต้อยทะลุเมฆขึ้นไป และจะไม่หยุดจนกว่าเขาจะได้รับความบรรเทา จะไม่หยุดจนกว่าพระผู้สูงสุดจะเสด็จมาเยี่ยม และตัดสินประกาศความบริสุทธิ์ของผู้ชอบธรรม

เพลงสดุดี                                                                  สดด 34:1-2,16-18,19-20,22
     ก) ข้าพเจ้าจะถวายพระพรแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าตลอดกาล
คำสรรเสริญพระองค์จะติดอยู่กับริมฝีปากของข้าพเจ้าเสมอ
จิตใจข้าพเจ้าจะภูมิใจในองค์พระผู้เป็นเจ้า
บรรดาผู้ต่ำต้อยจงฟังและชื่นชมเถิด
     ข) พระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นอริกับผู้ทำความชั่ว
มิให้ใครในแผ่นดินระลึกถึงเขาอีกต่อไป
บรรดาผู้ชอบธรรมร้องขอความช่วยเหลือ องค์พระผู้เป็นเจ้าก็ทรงฟัง
ทรงช่วยเขาให้รอดพ้นจากความคับแค้นทั้งหลาย
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่ใกล้ผู้ที่มีใจเป็นทุกข์
ทรงกอบกู้ผู้ที่มีจิตใจสำนึกผิด
     ค) แม้ผู้ชอบธรรมจะประสบความทุกข์ร้อนมากมาย
องค์พระผู้เป็นเจ้าก็ทรงช่วยเขาให้พ้นจนหมด
พระองค์ทรงดูแลกระดูกของเขาทุกชิ้น
มิให้แตกหักแม้เพียงชิ้นเดียว
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงไถ่กู้ชีวิตของผู้รับใช้พระองค์
ผู้ลี้ภัยมาพึ่งพระองค์จะไม่ถูกพิพากษาลงโทษ

บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวก ถึงทิโมธี ฉบับที่สอง      2 ทธ 4:6-8,16-18
     ลูกที่รักยิ่ง ชีวิตของข้าพเจ้ากำลังจะถูกถวายเป็นเครื่องบูชาอยู่แล้ว ถึงเวลาแล้วที่ข้าพเจ้าจะต้องจากไป ข้าพเจ้าต่อสู้มาอย่างดี วิ่งมาถึงเส้นชัย และรักษาความเชื่อไว้แล้ว ยังเหลืออยู่ก็เพียงมงกุฎแห่งความชอบธรรม ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงพิพากษาอย่างเที่ยงธรรมจะประทานให้ข้าพเจ้าในวันนั้น และไม่ใช่เพียงให้ข้าพเจ้าเท่านั้น แต่จะประทานให้ทุกคนที่มีความรักเฝ้ารอคอยการสำแดงพระองค์ด้วยเช่นเดียวกัน
     ในการสู้คดีครั้งแรกของข้าพเจ้า ไม่มีใครเป็นพยานให้ข้าพเจ้าเลย ทุกคนละทิ้งข้าพเจ้าไปหมด ขออย่าให้พวกเขาถูกลงโทษเลย มีแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงยืนอยู่เคียงข้างและประทานกำลังแก่ข้าพเจ้า เพื่อการประกาศข่าวดีจะได้สำเร็จไปโดยทางข้าพเจ้า และคนต่างชาติทั้งหลายจะได้ฟังข่าวดี ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงถูกฉุดให้พ้นจากปากสิงโตมาได้ องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงช่วยข้าพเจ้าให้พ้นจากการประทุษร้ายทั้งสิ้น และจะทรงนำข้าพเจ้าไปสู่พระอาณาจักรสวรรค์ของพระองค์อย่างปลอดภัย ขอพระสิริรุ่งโรจน์จงมีแด่พระองค์ตลอดนิรันดรเทอญ อาเมน

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                 ลก 18:9-14
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสเล่าอุปมาเรื่องนี้ให้บางคนที่ภูมิใจว่าตนเป็นผู้ชอบธรรมและดูหมิ่นผู้อื่นฟังว่า “มีชายสองคนขึ้นไปอธิษฐานภาวนาในพระวิหาร คนหนึ่งเป็นชาวฟาริสี อีกคนหนึ่งเป็นคนเก็บภาษี ชาวฟาริสียืนอธิษฐานภาวนาในใจว่า ‘ข้าแต่พระเจ้า ข้าพเจ้าขอบพระคุณพระองค์ที่ข้าพเจ้าไม่เป็นเหมือนมนุษย์คนอื่น ที่เป็นขโมย อยุติธรรม ล่วงประเวณี หรือเหมือนคนเก็บภาษีคนนี้ ข้าพเจ้าจำศีลอดอาหารสัปดาห์ละสองวัน และถวายหนึ่งในสิบของรายได้ทั้งหมดของข้าพเจ้า’ ส่วนคนเก็บภาษียืนอยู่ห่างออกไป ไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ได้แต่ข้อน-อก พูดว่า ‘ข้าแต่พระเจ้า โปรดทรงพระกรุณาต่อข้าพเจ้าคนบาปด้วยเถิด’ เราบอกท่านทั้งหลายว่าคนเก็บภาษีกลับไปบ้าน ได้รับความชอบธรรม แต่ชาวฟาริสีไม่ได้รับ เพราะว่าผู้ใดที่ยกตนขึ้นจะถูกกดให้ต่ำลง ผู้ใดที่ถ่อมตนลง จะได้รับการยกย่องให้สูงขึ้น”

ข้อคิด

     ในพระวิหาร อันเป็นสถานที่นัดพบระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์ ฟาริสียืนภาวนาในความทระนง ข้าพเจ้าไม่เป็นเหมือนคนอื่น...ที่ขโมย... อยุติธรรม ....ล่วงประเวณี...เหมือนคนเก็บภาษี...ข้าพเจ้าจำศีลออดอาหาร...ถวายหนึ่งในสิบ ณ ที่นี้...เขามิอาจพบพระเจ้าผู้ชอบธรรม แต่...พบเพียงตนเองผู้สวมหน้ากากความชอบธรรม...ลัทธิบูชาตนเองจึงเกิดขึ้นในพระวิหารของพระเจ้า
     คนเก็บภาษียืนห่างออกไป...ไม่กล้าเงยหน้า ... ข้อน-อก ... ข้าแต่พระเจ้า โปรดทรงพระกรุณาต่อข้าพเจ้าคนบาปด้วยเถิด เขาพบเจอพระเจ้าผู้เมตตา...ได้ลิ้มรสพระกรุณาในพระวิหารของพระองค์ ณ ที่แห่งเดียวกันนี้... ศาสนาแท้จริงแห่งการบูชาพระเจ้า จึงได้เกิดขึ้น...อันทำให้คนบาปได้กลับเป็นคนชอบธรรม