วันศุกร์ที่ 12 กรกฎาคม 2019 สัปดาห์ที่ 14 เทศกาลธรรมดา

รายละเอียด

หมวด: เดือนกรกฎาคม 2019

เผยแพร่เมื่อ วันศุกร์, 08 กุมภาพันธ์ 2562 08:49

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี่

ฮิต: 425

บทอ่านจากหนังสือปฐมกาล                                          ปฐก 46:1-7,28-30
      ในครั้งนั้น อิสราเอลออกเดินทางพร้อมกับทรัพย์สมบัติทั้งหมดที่มี เมื่อมาถึงเบเออร์เชบา เขาก็ถวายเครื่องบูชาแด่พระเจ้าของอิสอัค บิดาของตน พระเจ้าตรัสกับอิสราเอลในนิมิตเวลากลางคืนว่า “ยาโคบเอ๋ย ยาโคบ” เขาตอบว่า “ข้าพเจ้าอยู่ที่นี่” พระองค์จึงตรัสว่า “เราคือพระเจ้า พระเจ้าของบิดาของท่าน อย่ากลัวที่จะต้องไปอียิปต์เลย เราจะให้ท่านเป็นชนชาติใหญ่ที่นั่น เราจะไปอียิปต์กับท่านด้วย แล้วเราจะพาท่านกลับมาที่นี่อีกอย่างแน่นอน หลังจากที่โยเซฟจะปิดตาของท่านแล้ว” ยาโคบจึงเดินทางต่อไปจากเบเออร์เชบา บรรดาบุตรของอิสราเอลให้ยาโคบผู้บิดากับเด็กๆ และภรรยาขึ้นเกวียนที่กษัตริย์ฟาโรห์ทรงส่งมารับ
      เขาทั้งหลายต้อนฝูงสัตว์และนำทรัพย์สมบัติทั้งหมดที่ได้มาในแผ่นดินคานาอันไปอียิปต์ ยาโคบพาลูกหลานของตน คือบุตรชาย บุตรหญิง หลานชาย หลานสาวทั้งหมดของเขาไปอียิปต์ด้วย
      อิสราเอลให้ยูดาห์ล่วงหน้าไปพบโยเซฟ เพื่อบอกโยเซฟให้มาพบที่แคว้นโกเชน เมื่อทุกคนมาถึงแคว้นโกเชน โยเซฟจัดเตรียมรถม้าของตนไปรับอิสราเอลบิดาที่แคว้นโกเชน เมื่อเห็นบิดา เขาก็เข้าสวมกอดบิดาไว้ พลางร้องไห้เป็นเวลานาน อิสราเอลจึงพูดกับโยเซฟว่า “บัดนี้ พ่อตายได้แล้ว เพราะพ่อได้เห็นลูกและรู้ว่าลูกยังมีชีวิตอยู่”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                               มธ 10:16-23
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาอัครสาวกว่า “จงฟังเถิด เราส่งท่านไปเหมือนแกะในฝูงสุนัขป่า ท่านจงฉลาดประดุจงูและซื่อประดุจนกพิราบ”
“จงระมัดระวังตนจากมนุษย์ เขาจะมอบท่านที่ศาล และเฆี่ยนท่านในศาลาธรรมของเขา ท่านจะถูกนำตัวไปต่อหน้าผู้ว่าราชการและเฉพาะพระพักตร์กษัตริย์เพราะเราเป็นเหตุ เพื่อเป็นพยานยืนยันแก่เขาและแก่บรรดาชนต่างชาติต่างศาสนา เมื่อเขาจะมอบท่านที่ศาลนั้น อย่าวิตกกังวลว่าจะพูดอย่างไรหรือพูดอะไร สิ่งที่ท่านจะพูดนั้นจะได้รับการดลใจในเวลานั้นเอง เพราะท่านจะมิได้พูดด้วยตนเอง แต่พระจิตของพระบิดาของท่านจะตรัสในท่าน”
“พี่จะฟ้องน้อง น้องจะฟ้องพี่ให้ต้องโทษถึงตาย พ่อจะฟ้องลูก ลูกจะลุกขึ้นกล่าวโทษพ่อแม่ให้ถึงตาย”
“คนทั้งปวงจะเกลียดชังท่านเพราะนามของเรา แต่ผู้ที่ยืนหยัดจนถึงวาระสุดท้ายก็จะรอดพ้น เมื่อเขาจะเบียดเบียนท่านในเมืองหนึ่ง จงหลบหนีไปอีกเมืองหนึ่ง เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ก่อนที่ท่านจะไปทั่วทุกหัวเมืองของอิสราเอล บุตรแห่งมนุษย์ก็จะกลับมาแล้ว”

ข้อคิด

     การรอคอยของยาโคบเมื่อลูกๆได้แจ้งให้ทราบว่า โยเซฟยังมีชีวิตอยู่และเป็นผู้ปกครองอียิปต์ในฐานะอุปราชและดูแลคลังอาหารด้วย ทำให้ความหดหู่หายไป กลับกลายเป็นความสุข ความยินดีที่พระผู้เป็นเจ้ามีพระประสงค์อย่างที่โยเซฟบอกกับพี่ๆเมื่อวานนี้
อย่างไรก็ตาม ในสังคมทั่วไป แม้สังคมในครอบครัว ในพระศาสนจักร จะปรากฏคนดีปะปนกับคนชั่วร้ายอยู่ด้วย พระเยซูเจ้าจึงทรงเตือนศิษย์ให้ระวังตน ระวังใจ ระวังความคิด เพราะจะมีการทำร้ายในรูปแบบของการใช้ปาก ใช้อาวุธ หรือการเบียดเบียนด้วยกฎหมายหรือระเบียบที่กำหนดขึ้นอย่างป่าเถื่อน จึงทรงขอให้มีสติมั่นคง ดำรงตนในพระธรรมคำสอนอย่างซื่อสัตย์

วันอาทิตย์ที่ 14 กรกฎาคม 2019 สัปดาห์ที่ 15 เทศกาลธรรมดา

รายละเอียด

หมวด: เดือนกรกฎาคม 2019

เผยแพร่เมื่อ วันศุกร์, 08 กุมภาพันธ์ 2562 08:39

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี่

ฮิต: 551

บทอ่านจากหนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ                            ฉธบ 30:10-14
      โมเสสกล่าวกับประชาชนชาวอิสราเอลว่า “ท่านจะต้องเชื่อฟังพระสุรเสียงขององค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของท่าน ปฏิบัติตามบทบัญญัติและข้อกำหนดที่เขียนไว้ในหนังสือธรรมบัญญัติเล่มนี้ ท่านจะต้องกลับใจมาหาองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของท่านสุดจิตใจและสุดวิญญาณ
       บทบัญญัติที่ข้าพเจ้าสั่งท่านในวันนี้ ไม่ยากเกินไปหรืออยู่ไกลสุดเอื้อม ไม่ได้อยู่สูงบนฟ้าจนต้องถามว่า “ใครจะขึ้นไปเอาลงมาให้เราฟังและปฏิบัติตามได้” บทบัญญัติเหล่านี้ไม่ได้อยู่โพ้นทะเล จนต้องถามว่า “ใครจะข้ามทะเลไปเอามาให้เราฟังและปฏิบัติตามได้ พระวาจานี้อยู่ใกล้กับท่านมาก คืออยู่ในปากและในใจของท่าน เพื่อท่านจะนำไปปฏิบัติได้”

เพลงสดุดี                                                          สดด 69:13ก และ 16,29-30ก,32-33ก,35-36
      ก) ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าจึงอธิษฐานภาวนาต่อพระองค์ในเวลาที่ทรงโปรดปราน
ข้าแต่พระเจ้า ขอพระองค์ทรงตอบข้าพเจ้าด้วยความรักมั่นคงยิ่งใหญ่ของพระองค์
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดทรงตอบข้าพเจ้าเถิด
เพราะความรักมั่นคงของพระองค์นั้นประเสริฐยิ่ง
พระกรุณาของพระองค์นั้นยิ่งใหญ่
โปรดผินพระพักตร์มาหาข้าพเจ้าเถิด
      ข) แต่ข้าพเจ้าเป็นผู้ขัดสนและมีทุกข์
ข้าแต่พระเจ้า ขอให้ความรอดพ้นที่พระองค์ประทานปกป้องข้าพเจ้า
แล้วข้าพเจ้าจะขับร้องสรรเสริญพระนามพระเจ้า
      ค) ท่านทั้งหลายผู้ถ่อมตน จงเห็นและยินดีเถิด
ท่านทั้งหลายที่แสวงหาพระเจ้า จงมีกำลังใจขึ้นเถิด
เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงฟังคนยากจน
       ง) เพราะพระเจ้าทรงช่วยศิโยนให้รอดพ้น
และทรงสร้างเมืองทั้งหลายในแคว้นยูดาห์ขึ้นใหม่
ผู้ที่เคยอาศัยอยู่ที่นั่นจะได้รับแผ่นดินกลับมาเป็นของตน
ลูกหลานของผู้รับใช้พระองค์จะได้รับแผ่นดินเป็นมรดก
ผู้ที่รักพระนามพระองค์จะได้พำนักอยู่ที่นั่น

บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโคโลสี     คส 1:15-20
      พี่น้อง พระคริสตเจ้าทรงเป็นภาพลักษณ์ของพระเจ้าที่เรามองไม่เห็น ทรงเป็นบุตรคนแรกในบรรดาสิ่งสร้างทั้งปวง เพราะสรรพสิ่งทั้งในสวรรค์และบนแผ่นดิน ทั้งที่แลเห็นได้และไม่อาจแลเห็นได้ เทพนิกรบัลลังก์ เทพนิกรนาย เทพนิกรเจ้าและเทพนิกรอำนาจ ล้วนถูกสร้างโดยพระองค์ทั้งสิ้น ทุกสิ่งถูกเนรมิตขึ้นโดยพระองค์ และเพื่อพระองค์ พระองค์ทรงดำรงอยู่ก่อนสรรพสิ่ง และสรรพสิ่งดำรงอยู่เป็นระเบียบในพระองค์ พระองค์ทรงเป็นศีรษะของร่างกาย คือพระศาสนจักร พระองค์ทรงเป็นปฐมเหตุ ทรงเป็นบุคคลแรกในบรรดาผู้ตายที่กลับคืนชีพ ทั้งนี้เพื่อพระองค์จะได้ทรงเป็นเอกในทุกสิ่ง เพราะพระเจ้าพอพระทัยให้ความบริบูรณ์ทั้งปวงอยู่ในพระคริสตเจ้า และให้สรรพสิ่งคืนดีกับพระองค์ โดยทางพระคริสตเจ้า ผู้โปรดให้ทุกสิ่งมีสันติ ด้วยพระโลหิตที่ทรงหลั่งบนไม้กางเขนของพระองค์ ทั้งสิ่งที่อยู่บนแผ่นดินและสิ่งที่อยู่ในสวรรค์

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                  ลก 10:25-37
      ขณะนั้น นักกฎหมายคนหนึ่งยืนขึ้นทูลถามเพื่อจะจับผิดพระเยซูเจ้าว่า “พระอาจารย์ ข้าพเจ้าจะต้องทำสิ่งใดเพื่อจะได้ชีวิตนิรันดร” พระองค์ตรัสถามเขาว่า “ในธรรมบัญญัติมีเขียนไว้อย่างไร ท่านอ่านว่าอย่างไร” เขาทูลตอบว่า “ท่านจะต้องรักองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านสุดจิตใจ สุดวิญญาณ สุดกำลัง และสุดสติปัญญาของท่าน ท่านจะต้องรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง” พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ท่านตอบถูกแล้ว จงทำเช่นนี้ แล้วจะได้ชีวิต”
       ชายคนนั้นต้องการแสดงว่าตนถูกต้อง จึงทูลถามพระเยซูเจ้าว่า “แล้วใครเล่าเป็นเพื่อนมนุษย์ของข้าพเจ้า” พระเยซูเจ้าจึงตรัสต่อไปว่า “ชายคนหนึ่งกำลังเดินทางจากกรุงเยรูซาเล็มไปยังเมืองเยรีโค เขาถูกโจรปล้น พวกโจรปล้นทุกสิ่ง ทุบตีเขา แล้วก็จากไป ทิ้งเขาไว้อาการสาหัสเกือบสิ้นชีวิต สมณะผู้หนึ่งเดินผ่านมาทางนั้นโดยบังเอิญ เห็นเขาและเดินผ่านเลยไปอีกฟากหนึ่ง ชาวเลวีคนหนึ่งผ่านมาทางนั้น เห็นเขาและเดินผ่านเลยไปอีกฟากหนึ่งเช่นเดียวกัน แต่ชาวสะมาเรียผู้หนึ่งเดินทางผ่านมาใกล้ๆ เห็นเขาก็รู้สึกสงสาร จึงเดินเข้าไปหา เทน้ำมันและเหล้าองุ่นลงบนบาดแผลแล้วพันผ้าให้ นำเขาขึ้นหลังสัตว์ของตนพาไปถึงโรงแรมแห่งหนึ่งและช่วยดูแลเขา วันรุ่งขึ้นชาวสะมาเรียผู้นั้นนำเงินสองเหรียญออกมามอบให้เจ้าของโรงแรมไว้ กล่าวว่า ‘ช่วยดูแลเขาด้วย เงินที่ท่านจะจ่ายเกินไปนั้น ฉันจะคืนให้เมื่อกลับมา’ ท่านคิดว่าในสามคนนี้ใครเป็นเพื่อนมนุษย์ของคนที่ถูกโจรปล้น” เขาทูลตอบว่า “คนที่แสดงความเมตตาต่อเขา” พระเยซูเจ้าจึงตรัสกับเขาว่า “ท่านจงไปและทำเช่นเดียวกันเถิด”

ข้อคิด

     นิทานเรื่องชาวสะมาเรียผู้ใจดี เราฟังกันบ่อยๆ เกี่ยวกับการแสดงความรักต่อผู้อื่นที่มิใช่สมาชิกในครอบครัว ญาติพี่น้อง หรือสมาชิกของหมู่คณะต่างๆ ที่รวมตัวกันมุ่งประพฤติปฏิบัติดี ที่มีอยู่มากมายในสังคมมนุษย์ ซึ่งเป็นสังคมไร้พรมแดน (Globalization)
      ชายสองคนแรกปรากฏตนเป็น “ผู้ทรงศีล”ในการถือตามบัญญัติของโมเสส แต่ขาดการปฏิบัติความรักต่อผู้อื่น โดยเลี่ยงไปปฏิบัติต่อพระเจ้า ซึ่งวันนี้ยืนยันว่า “ต้องรักผู้อื่นเหมือนตนเองด้วย” ตรงข้ามกับชาวต่างด้าวในสายตาของชาวยิว ได้ปฏิบัติความรักต่อผู้ที่ตนเองไม่รู้จัก เขาได้ทำหน้าที่ด้วยจิตบริสุทธิ์ (ใจพระ)
ขอให้สัปดาห์นี้และต่อๆไป เราคริสตชนไม่ต้องถามพระแบบนักกฎหมาย แต่ให้ปฏิบัติตนในฐานะศิษย์พระคริสต์ ให้มีใจเมตตากรุณาตลอดเวลาต่อทุกคน เริ่มจากครอบครัว ญาติพี่น้องและผู้อื่นในสังคมอย่างดี

วันเสาร์ที่ 13 กรกฎาคม 2019 น.เฮนรี่

รายละเอียด

หมวด: เดือนกรกฎาคม 2019

เผยแพร่เมื่อ วันศุกร์, 08 กุมภาพันธ์ 2562 08:47

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี่

ฮิต: 388

บทอ่านจากหนังสือปฐมกาล                                        ปฐก 49:29-33 และ 50:15-24
      ในครั้งนั้น ยาโคบสั่งบรรดาบุตรว่า “บัดนี้ พ่อกำลังจะไปอยู่รวมกับบรรพบุรุษของพ่อ จงฝังพ่อไว้กับบรรพบุรุษของพ่อในถ้ำที่อยู่ในนาของเอโฟรน ชาวฮิตไทต์ คือในถ้ำที่อยู่ในทุ่งนาแห่งมัคเปลาห์ ตรงข้ามมัมเร ในแผ่นดินคานาอัน อับราฮัมซื้อถ้ำและทุ่งนาจากเอโฟรน ชาวฮิตไทต์ไว้เป็นที่ฝังศพของตน ที่นั่นเขาได้ฝังศพของอับราฮัมและนางซาราห์ผู้เป็นภรรยา ที่นั่นเขาฝังศพของอิสอัคและนางเรเบคาห์ ผู้เป็นภรรยาและที่นั่นพ่อก็ฝังนางเลอาห์ไว้ด้วย ทุ่งนาและถ้ำซึ่งอยู่ในทุ่งนานั้นซื้อมาจากชาวฮิตไทต์”
      เมื่อยาโคบสั่งเสียบรรดาบุตรเสร็จแล้ว เขาล้มตัวลงนอนบนเตียงและสิ้นใจ ไปรวมอยู่กับบรรพบุรุษ
หลังจากบิดาสิ้นชีวิตแล้ว บรรดาพี่ชายของโยเซฟมีความกลัว จึงปรึกษากันว่า “โยเซฟอาจมีความเคืองแค้นพวกเรา คิดจะแก้แค้นการประทุษร้ายที่พวกเราเคยทำกับเขา” พี่ชายจึงส่งคนไปบอกโยเซฟว่า “บิดาของท่านสั่งไว้ก่อนจะสิ้นใจว่า จงบอกโยเซฟด้วยว่า ‘พ่อขอร้องลูกให้อภัยการประทุษร้ายและบาปที่พี่ชายทำต่อลูก’ บัดนี้ ขอท่านโปรดให้อภัยความผิดของผู้รับใช้พระเจ้าของบิดาของท่านด้วยเถิด” เมื่อโยเซฟได้ยินคำพูดเช่นนี้ก็ร้องไห้
บรรดาพี่ชายมาหาโยเซฟ กราบลงต่อหน้าเขาพูดว่า “พวกเรามาอยู่ต่อหน้าท่าน ขอเป็นทาสของท่าน” แต่โยเซฟตอบว่า “อย่ากลัวเลย ฉันไม่ใช่พระเจ้า จะตัดสินลงโทษท่านได้อย่างไร พวกพี่วางแผนทำร้ายฉัน แต่พระเจ้าทรงเปลี่ยนให้ร้ายกลายเป็นดีดังที่เห็นอยู่ในปัจจุบันนี้ คือเพื่อรักษาชีวิตของหลายคนไว้ ดังนั้น พี่ๆ อย่ากลัวไปเลย ฉันจะเอาใจใส่ดูแลพวกพี่และลูกของพี่” โยเซฟให้คำมั่นแก่บรรดาพี่ชายและพูดกับเขาด้วยความอ่อนโยน
โยเซฟอยู่ในอียิปต์กับครอบครัวของบิดา เขามีชีวิตอยู่หนึ่งร้อยสิบปี โยเซฟได้เห็นบุตรหลานของเอฟราอิมถึงสามชั่วอายุ และเห็นบุตรของมาคีร์ บุตรของมนัสเสห์ ซึ่งโยเซฟรับเป็นบุตรบุญธรรมของตน ในที่สุด โยเซฟพูดกับบรรดาพี่น้องว่า “ฉันกำลังจะตายแล้ว แต่พระเจ้าจะทรงดูแลท่านทั้งหลายอย่างแน่นอน พระองค์จะทรงนำท่านออกจากแผ่นดินนี้ไปยังแผ่นดินที่ทรงสัญญาโดยทรงปฏิญาณไว้กับอับราอัม อิสอัคและยาโคบ”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                               มธ 10:24-33
      เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาอัครสาวกว่า “ศิษย์ย่อมไม่อยู่เหนืออาจารย์ และผู้รับใช้ย่อมไม่อยู่เหนือนาย ถ้าศิษย์เท่าเทียมกับอาจารย์ และผู้รับใช้เท่าเทียมกับนาย ก็เป็นการเพียงพอแล้ว ถ้าเขาเรียกเจ้าบ้านว่า ‘เบเอลเซบูล’ เขาจะเรียกลูกบ้านร้ายกว่านั้นสักเท่าใด”
      “อย่ากลัวมนุษย์เลย ไม่มีสิ่งใดที่ปิดบังไว้ จะไม่ถูกเปิดเผย ไม่มีสิ่งใดที่ซ่อนเร้น จะไม่มีใครรู้ สิ่งที่เราบอกท่านในที่มืด ท่านจงกล่าวออกมาในที่สว่าง สิ่งที่ท่านได้ยินกระซิบที่หู จงประกาศบนดาดฟ้าหลังคาเรือน”
“อย่ากลัวผู้ที่ฆ่าได้แต่กาย แต่ไม่อาจฆ่าวิญญาณได้ จงกลัวผู้ที่ทำลายทั้งกายและวิญญาณให้พินาศไปในนรก นกกระจอกสองตัว เขาขายกันเพียงหนึ่งบาทมิใช่หรือ ถึงกระนั้น ก็ไม่มีนกสักตัวเดียวที่ตกถึงพื้นดินโดยที่พระบิดาของท่านไม่ทรงเห็นชอบ ผมทุกเส้นบนศีรษะของท่านถูกนับไว้หมดแล้ว ดังนั้น อย่ากลัวเลย ท่านมีค่ามากกว่านกกระจอกจำนวนมาก”
      “ทุกคนที่ยอมรับเราต่อหน้ามนุษย์ เราจะยอมรับผู้นั้นเฉพาะพระพักตร์พระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์ และผู้ที่ไม่ยอมรับเราต่อหน้ามนุษย์ เราก็จะไม่รับผู้นั้นเฉพาะพระพักตร์พระบิดาของเรา ผู้สถิตในสวรรค์ด้วย”

ข้อคิด

     ชีวิตเมื่อสิ้นสุด การกำหนดสัญลักษณ์เพื่อระลึกถึงยามจากโลกนี้ ทุกคนมีสิทธิ์เลือกที่บรรจุศพและให้ลูหลานเดินทางไปเยี่ยม ทั้งนี้ ต้องหมายความว่า “จากไปอย่างสงบและเป็นสุขในพระเจ้า” ยาโคบจบชีวิตและขอให้สร้างที่ฝังศพใกล้กับอับราฮัม อิสอัค ในดินแดนที่ชื่อ “เอโฟรน ในทุ่งนา เขตปกครองชาวฮิตไทต์” ปรากฏการณ์ของชีวิตทั้งแง่สุขและทุกข์ ต้องการเวลาพิสูจน์ความแกร่งของชีวิต ดังนั้น คำเตือนของพระเยซูเจ้า “อย่ากลัวผู้ที่ฆ่าได้แต่กาย แต่ไม่อาจฆ่าวิญญาณได้ จงกลัวผู้ที่ทำลายทั้งกายและวิญญาณให้พินาศไปนรก” พระผู้เป็นเจ้าไม่เคยเอาเปรียบมนุษย์ ขอเราแต่ละคนให้เกียรติคืนแด่พระเจ้าด้วย

วันจันทร์ที่ 15 กรกฎาคม 2019 ระลึกถึง น.บอนาแวนตูรา พระสังฆราชและนักปราชญ์แห่งพระศาสนจักร

รายละเอียด

หมวด: เดือนกรกฎาคม 2019

เผยแพร่เมื่อ วันศุกร์, 08 กุมภาพันธ์ 2562 08:37

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี่

ฮิต: 397

บทอ่านจากหนังสืออพยพ                                            อพย 1:8-14,22
      ในครั้งนั้น กษัตริย์องค์ใหม่ขึ้นครองราชย์ในอียิปต์ พระองค์มิได้ทรงรู้จักโยเซฟ ทรงประกาศแก่ประชาชนว่า “ดูซิ ชาวอิสราเอลมีจำนวนมากและมีกำลังมากกว่าเรา เราจะต้องจัดการขัดขวางมิให้คนเหล่านี้ทวีจำนวนมากขึ้น มิฉะนั้น ถ้าเกิดสงคราม เขาอาจไปเข้าข้างศัตรู มาสู้รบกับเราและหลบหนีออกจากแผ่นดินไป” ชาวอียิปต์จึงตั้งนายงานเกณฑ์ให้ชาวอิสราเอลทำงานตรากตรำ และสร้างเมืองปิธมและราเมเสสให้กษัตริย์ฟาโรห์ เพื่อเป็นคลังเก็บเสบียงอาหาร แต่ชาวอียิปต์ยิ่งกดขี่ชาวอิสราเอลมากขึ้นเท่าใด ชาวอิสราเอลก็ยิ่งทวีจำนวนแผ่กระจายออกไปมากขึ้นเท่านั้น จนกระทั่งชาวอียิปต์รู้สึกกลัวชาวอิสราเอลมาก จึงบังคับชาวอิสราเอลให้ทำงานเป็นทาสอย่างทารุณ ทำให้ชีวิตของเขาเหล่านั้นขมขื่นเพราะถูกบังคับให้ทำงานหนัก ถูกบังคับให้ขุดดินเพื่อนำมาทำอิฐ ถูกบังคับให้ทำนา ชาวอียิปต์บังคับให้ชาวอิสราเอลทำงานหนักทุกชนิดอย่างทารุณ
      กษัตริย์อียิปต์รับสั่งกับหญิงทำคลอดชื่อชิฟราห์และอีกคนหนึ่งชื่อปูอาห์ซึ่งเป็นผู้ทำคลอดให้หญิงชาวฮีบรูว่า “เมื่อท่านทำคลอดให้หญิงชาวฮีบรู จงสังเกตเพศของทารก ถ้าเป็นชาย จงฆ่าเสีย ถ้าเป็นหญิงจงปล่อยให้รอดชีวิต” แต่หญิงทำคลอดเป็นผู้ยำเกรงพระเจ้า จึงไม่ได้ปฏิบัติตามรับสั่งของกษัตริย์อียิปต์ นางปล่อยให้เด็กชายรอดชีวิต กษัตริย์จึงรับสั่งให้เรียกหญิงทำคลอดมาถามว่า “ทำไมท่านจึงปล่อยให้เด็กชายรอดชีวิตอยู่เช่นนี้” นางทูลกษัตริย์ฟาโรห์ว่า “หญิงชาวฮีบรูไม่เหมือนกับหญิงชาวอียิปต์ หญิงชาวฮีบรูแข็งแรงจึงคลอดบุตรก่อนที่หญิงทำคลอดจะไปถึง” พระเจ้าโปรดหญิงทำคลอด ประชาชนอิสราเอลก็ทวีจำนวนและมีกำลังมากขึ้น เนื่องจากหญิงทำคลอดทั้งสองคนยำเกรงพระเจ้า พระองค์จึงทรงบันดาลให้นางมีลูกหลานมากมาย กษัตริย์ฟาโรห์รับสั่งแก่ประชาชนทั้งปวงว่า “จงโยนเด็กชายชาวฮีบรูทุกคนที่เกิดใหม่ลงในแม่น้ำไนล์ แต่ปล่อยให้เด็กหญิงทุกคนรอดชีวิต”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                มธ 10:34-11:1
      เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาอัครสาวกว่า “อย่าคิดว่าเรามาเพื่อนำสันติภาพมาให้โลก เรามิได้มาเพื่อนำสันติภาพ แต่มาเพื่อนำดาบมาให้ เรามาเพื่อแยกบุตรชายจากบิดา แยกบุตรหญิงจากมารดา แยกบุตรสะใภ้จากมารดาของสามี ศัตรูของคนก็คือคนที่อยู่ร่วมบ้านกับเขานั่นเอง”
“ผู้ที่รักบิดามารดามากกว่ารักเรา ก็ไม่คู่ควรกับเรา ผู้ที่รักบุตรชายหญิงมากกว่ารักเรา ก็ไม่คู่ควรกับเรา ผู้ใดไม่รับเอาไม้กางเขนของตนแบกตามเรา ผู้นั้นก็ไม่คู่ควรกับเรา”
“ผู้ที่หวงชีวิตของตนไว้ ก็จะสูญเสียชีวิตนั้น แต่ผู้ที่ยอมเสียชีวิตของตนเพราะเห็นแก่เรา จะพบชีวิตนั้นอีก”
“ผู้ที่ต้อนรับท่านทั้งหลาย ก็ต้อนรับเรา ผู้ที่ต้อนรับเรา ก็ต้อนรับพระองค์ผู้ทรงส่งเรามา”
“ผู้ที่ต้อนรับประกาศก เพราะเป็นประกาศก จะได้รับบำเหน็จรางวัลของประกาศก ผู้ที่ต้อนรับผู้ชอบธรรม เพราะเขาเป็นผู้ชอบธรรม จะได้รับบำเหน็จรางวัลของผู้ชอบธรรม”
“ผู้ใดที่ให้น้ำเย็นแม้เพียงหนึ่งแก้วแก่คนใดคนหนึ่งในบรรดาคนธรรมดาๆ เหล่านี้ เพราะเขาเป็นศิษย์ของเรา เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ผู้นั้นจะได้รับบำเหน็จรางวัลอย่างแน่นอน”
เมื่อพระเยซูเจ้าตรัสสั่งสอนศิษย์สิบสองคนแล้ว ก็เสด็จจากที่นั่นไปเทศนาสั่งสอนตามเมืองต่างๆ ในแคว้นกาลิลี

ข้อคิด

      ในยุคสมัยที่เปลี่ยนไปเช่นยุคปัจจุบัน การอพยพย้ายถิ่นเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติ เช่น แผ่นดินแห้งแล้ว เพาะปลุกมีปัญหาขาดแคลนน้ำ ผลผลิตไม่ได้ตามคาดหวัง จำเป็นต้องเสาะหาอาหารและที่ทำกินเพื่อให้ชีวิตอยู่รอด แต่การอพยพแบบไม่เต็มใจ เช่น เกิดภาวะสงคราม สู้รบจนทำมาหากินไม่ได้เนื่องจากมีการฆ่าทำร้ายชีวิต บทอ่านแรกเป็นการบันทึกเรื่องราวการอพยพของชาวอิสราเอลออกจากอียิปต์เพราะการเบียดเบียนและความเกลียดชัง พระเยซูเจ้าย้ำในพระวรสารในการอพยพเชิงจิตวิญญาณเพราะมีการเบียดเบียนมิให้นับถือศาสนาตามธรรมบัญญัติ ขอให้ทุกคนที่ทำดีมีความอดทน ขอให้ผู้ทำชั่วละเว้นไว้เพื่อให้ชีวิตที่พระองค์มอบให้ไว้พิสูจน์ความจริงด้วยความดีและซื่อสัตย์จนถึงที่สุดด้วย