บทอ่านจากหนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ                              ฉธบ 4:1,5-9
     โมเสสกล่าวกับประชาชนว่า “บัดนี้ ชาวอิสราเอลเอ๋ย จงฟังข้อกำหนดและกฎเกณฑ์ที่ข้าพเจ้าสอนท่านทั้งหลายให้ปฏิบัติ แล้วท่านจะมีชีวิต และเข้ายึดครองแผ่นดินซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของบรรพบุรุษของท่านทรงมอบให้ท่าน
     ดูซิ ข้าพเจ้าสอนท่านให้รู้จักข้อกำหนดและกฎเกณฑ์ดังที่องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของข้าพเจ้าทรงบัญชา เพื่อท่านจะได้ปฏิบัติตามในแผ่นดินที่ท่านกำลังจะเข้าไปยึดครอง ท่านจะต้องปฏิบัติตามอย่างซื่อสัตย์ เพื่อชนชาติอื่นๆ จะได้เห็นว่าท่านมีความเข้าใจและปรีชาญาณ เมื่อเขาได้ยินคำพูดถึงข้อกำหนดเหล่านี้ เขาจะพูดว่า ชนชาติยิ่งใหญ่นี้เท่านั้นเป็นประชากรที่มีความเข้าใจและปรีชาญาณ เพราะไม่มีชนชาติใดแม้ยิ่งใหญ่เพียงใดก็ตามจะมีพระเจ้าอยู่ใกล้ชิด ดังที่องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของเราสถิตใกล้ชิดเรา ทุกครั้งที่เราร้องทูลพระองค์ ไม่มีชนชาติยิ่งใหญ่ชาติใดมีข้อกำหนดและกฎเกณฑ์เที่ยงธรรมเท่ากับธรรมบัญญัตินี้ที่ข้าพเจ้ากำลังสอนท่านอยู่ในวันนี้
     จงจำใส่ใจ จงทำทุกอย่างเพื่อจะไม่ลืมเหตุการณ์ที่ท่านได้เห็นกับตาตราบที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ อย่าให้เหตุการณ์เหล่านี้เลือนไปจากใจ ท่านจะต้องเล่าให้บุตรหลานทุกรุ่นของท่านฟัง”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                 มธ 5:17-20
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า “จงอย่าคิดว่าเรามาเพื่อลบล้างธรรมบัญญัติหรือคำสอนของบรรดาประกาศก เรามิได้มาเพื่อลบล้าง แต่มาเพื่อปรับปรุงให้สมบูรณ์ เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ตราบใดที่ฟ้าและดินยังไม่สูญสิ้นไป แม้แต่ตัวอักษรหรือจุดเพียงจุดเดียวจะไม่ขาดหายไปจากธรรมบัญญัติจนกว่าทุกอย่างจะสำเร็จไป ดังนั้น ผู้ใดละเมิดธรรมบัญญัติเพียงข้อเดียว แม้เล็กน้อยที่สุดและสอนผู้อื่นให้ละเมิดด้วย จะได้ชื่อว่าเป็นผู้ต่ำต้อยที่สุดในอาณาจักรสวรรค์ ส่วนผู้ที่ปฏิบัติและสอนผู้อื่นให้ปฏิบัติด้วย จะได้ชื่อว่าเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในอาณาจักรสวรรค์
     เราบอกท่านทั้งหลายว่า ถ้าความชอบธรรมของท่านไม่ดีไปกว่าความชอบธรรมของบรรดาธรรมาจารย์และชาวฟาริสีแล้ว ท่านจะเข้าอาณาจักรสวรรค์ไม่ได้เลย”

ข้อคิด
     โมเสสมีโอกาสอยู่กับพระเจ้าและเข้าถึงพระเจ้าได้มากกว่าใคร จึงรับรู้ได้ว่าพระเจ้าทรงยิ่งใหญ่ไม่เพียงในฤทธิ์อำนาจ แต่ในความรักที่ทรงมีต่อชนชาติที่พระองค์ทรงเลือกสรรไว้ เพื่อส่งต่อและสานต่อความรักของพระองค์ให้แก่มนุษย์ทุกคน “...ไม่มีชาติใดแม้ยิ่งใหญ่จะมีพระเจ้าอยู่ใกล้ชิด ดังที่พระเจ้าทรงสถิตใกล้ชิดเราทุกครั้งที่เราร้องทูลพระองค์...” พระเยซูเจ้าทรงทำให้ความจริงนี้กลายเป็นความจริงอย่างเป็นรูปธรรม พระองค์ทรงรับพระนามว่า “อิมมานูเอล...องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่ท่ามกลางเรา” เพื่อทรงเติมเต็มชีวิตเราอย่างต่อเนื่อง หากชีวิตและพฤติกรรมของเราไม่สอดคล้องกับลาภอันยิ่งใหญ่นี้ ก็น่าเสียดายอย่างยิ่ง