บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงทิโทธี ฉบับที่สอง     2 ทธ 2:1-13
     ลูกรัก ท่านจงรับพละกำลังจากพระหรรษทานซึ่งอยู่ในพระคริสตเยซู จงถ่ายทอดสิ่งที่ท่านได้ยินจากข้าพเจ้าโดยมีหลายคนเป็นพยานแก่คนที่น่าเชื่อถือซึ่งจะสอนคนอื่นต่อไปได้
     จงร่วมทนทุกข์กับผู้อื่น เหมือนทหารที่ดีของพระคริสตเยซู ทหารทุกคนจะไม่เข้าไปเกี่ยวกับกิจการของพลเรือน เขามุ่งทำให้ผู้บังคับบัญชาพอใจ นักกีฬาก็เช่นเดียวกัน ไม่มีใครได้ชัยชนะนอกจากจะได้แข่งขันตามกติกา ชาวนาที่ตรากตรำทำงานควรเป็นผู้ที่จะได้รับผลก่อนผู้อื่น จงพิจารณาสิ่งที่ข้าพเจ้าพูดนี้ และองค์พระผู้เป็นเจ้าจะประทานให้ท่านเข้าใจทุกๆ เรื่อง
     จงระลึกถึง “พระเยซูคริสตเจ้า ผู้ทรงกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย ทรงสืบเชื้อสายมาจากกษัตริย์ดาวิด” ตามข่าวดีที่ข้าพเจ้าประกาศ เพราะข่าวดีนี้เอง ข้าพเจ้าจึงต้องทนทุกข์จนต้องถูกจองจำเหมือนเป็นอาชญากร แต่พระวาจาของพระเจ้าจะถูกจองจำไม่ได้ ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงทนทุกสิ่งเพื่อเห็นแก่ผู้ที่ได้รับเลือกสรร เพื่อพวกเขาจะได้รับความรอดพ้นซึ่งอยู่ในพระคริสตเยซู พร้อมกับชีวิตในสิริรุ่งโรจน์ตลอดนิรันดรด้วย
ต่อไปนี้คือถ้อยคำที่เชื่อถือได้ ถ้าเราตายพร้อมกับพระองค์ เราจะมีชีวิตอยู่กับพระองค์ ถ้าเราอดทนมั่นคง เราย่อมจะครองราชย์พร้อมกับพระองค์ ถ้าเราปฏิเสธพระองค์ พระองค์ย่อมจะทรงปฏิเสธเรา ถ้าเราไม่ซื่อสัตย์ พระองค์ก็ยังทรงซื่อสัตย์ต่อไป เพราะจะทรงปฏิเสธพระองค์ไม่ได้

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                              ยน 15:9-17
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสว่า  “พระบิดาของเราทรงรักเราอย่างไร เราก็รักท่านทั้งหลายอย่างนั้น จงดำรงอยู่ในความรักของเราเถิด ถ้าท่านปฏิบัติตามบทบัญญัติของเรา ท่านก็จะดำรงอยู่ในความรักของเรา เหมือนกับที่เราปฏิบัติตามบทบัญญัติของพระบิดาของเรา และดำรงอยู่ในความรักของพระองค์ เราบอกเรื่องเหล่านี้แก่ท่านทั้งหลายแล้ว เพื่อให้ความยินดีของเราอยู่กับท่าน และความยินดีของท่านจะสมบูรณ์ นี่คือบทบัญญัติของเรา ให้ท่านทั้งหลายรักกัน เหมือนดังที่เรารักท่าน ไม่มีใครมีความรักยิ่งใหญ่กว่าการสละชีวิตของตนเพื่อมิตรสหาย ท่านทั้งหลายเป็นมิตรสหายของเรา ถ้าท่านทำตามที่เราสั่งท่าน เราไม่เรียกท่านว่าเป็นผู้รับใช้อีกต่อไป เพราะผู้รับใช้ไม่รู้ว่านายของตนทำอะไร เราเรียกท่านเป็นมิตรสหาย เพราะเราแจ้งให้ท่านรู้ทุกสิ่งที่เราได้ยินมาจากพระบิดาของเรา มิใช่ท่านทั้งหลายได้เลือกเรา แต่เราได้เลือกท่าน มอบภารกิจให้ท่านไปทำจนเกิดผล และผลของท่านจะคงอยู่ เพื่อว่าท่านจะขอสิ่งใดจากพระบิดาในนามของเรา พระบิดาจะประทานแก่ท่าน เราสั่งท่านทั้งหลายดังนี้ว่า ท่านทั้งหลายจงรักกัน”

ข้อคิด

     สองปีเต็มที่พ่อไตร่ตรองพิจารณาจดหมายนักบุญยอห์นที่เราอ่านวันนี้ ตอนนี้ “กำเนิดของความเชื่อ “ ความเชื่อของเรากำเนิดมาจากที่ใด ที่ไหนหนอที่ความเชื่อของเราคริสตชนเกิดขึ้น... ยอห์นเน้น “พยาน” สามอย่าง คือ พระจิตเจ้า น้ำ และพระโลหิต และพยานสามอย่างต้องอยู่ด้วยกัน และที่นั่นคือกำเนิดความเชื่อโดยมีพยานสามอย่างนี้ หลังจากทบทวนไตร่ตรอง ได้พบความจริงว่ากำเนิดความเชื่อของเราคือยอดเขากัลป์วารีโอ เมื่อทรงสิ้นพระชนม์นักบุญยอห์นบันทึกในพระวรสารของท่าน “น้ำและพระโลหิตจากด้านข้างพระวรกายที่ถูกแทง” และเมื่อทรงเอนพระเศียร ยอห์นไม่ได้บอกว่าทรงสิ้นพระชนม์ แต่ยอห์นบอกว่า “ทรงส่งพระจิตออกไป” สรุป ที่กางเขน ณ  ความตายของพระองค์ คือ กำเนิดความเชื่อของเรา โดยมีพยานสามอย่างอยู่ด้วยกัน