วิถีชุมชนวัด... “Being Church” “ชีวิตวัด” “วัดที่มีชีวิต”
     พ่อมีโอกาสได้อ่านสารวัดแม่พระฟาติมา ดินแดง ฉบับประจำวันอาทิตย์ที่ 16 กรกกฎาคม ค.ศ. 2017 เป็นบทความ “จากใจพ่อ” ของคุณพ่อเจ้าอาวาส คือ คุณพ่อ เปโตร วิทยา แก้วแหวน คุณพ่อเขียนถึงวิถีชุมชนวัด... “Being Church” “ชีวิตวัด” “วัดที่มีชีวิต” ได้อย่างน่าสนใจมาก จึงขอนำมาแบ่งปันกับพี่น้องทุกท่านครับ...

     อาทิตย์นี้พ่ออยากจะคุยกับพี่น้องถึงคำว่า “Being Church” “ชีวิตวัด” “วัดที่มีชีวิต” อยากให้พี่น้องเข้าใจถึง “กลไก” อันสำคัญที่มีบทบาทอย่างยิ่งในการ “สร้างวัด” ให้กลายเป็น “วัดที่มีชีวิต” มิใช่เป็นวัดที่เป็นเพียง “อาคารวัตถุสิ่งของ” มีไว้เพียงเพื่อใช้เป็นฉากให้ยืนดูหรือถ่ายรูปส่งให้แก่กันและกัน

     “งานอภิบาล” และ “งานประกาศข่าวดี” คืองานสองงานหลัก ที่เคลื่อนไหวอยู่ในกิจกรรมของวัด ผลักดันให้ผู้คนทั้งหลายที่ผ่านเข้ามาในวัด “มีชีวิตพระเจ้า” เข้ามาเคลื่อนไหวในชีวิตของตนเพื่อทำให้ชีวิตของตนดำเนินไปตามพระประสงค์ของพระองค์อยู่เสมอ ในด้านหนึ่งแต่ละคนที่มาวัด มาเพื่อ “รับ” การอภิบาลเยียวยาพัฒนาชีวิตความเชื่อความศรัทธาของตนให้เติบโตแกร่งกล้าขึ้น ในอีกด้านหนึ่งชีวิตของบุคคลคนเดียวกันนั้นก็ทำหน้าที่เป็นผู้ “ให้” การอภิบาลผู้คนรอบข้างอีกด้วยพร้อมกันไป ในด้านหนึ่งแต่ละคนที่มาวัดมาเพื่อรับการ “ประกาศข่าวดีใหม่” เพื่อนำชีวิตของตน “กลับเข้าสู่ความเชื่อใหม่” อีกครั้ง เพราะความเชื่อของตนที่เคยมีมาแต่แรกเริ่มอาจลดน้อยถอยลงหรือหมดไป เหมือนกับว่าตนเป็นผู้ไม่มีความเชื่อไม่รู้จักพระเจ้ามาก่อน ส่วนอีกด้านหนึ่งผู้ที่มาวัดแต่ละคนจะทำหน้าที่เป็นผู้ “ประกาศข่าวดี” ให้กับผู้คนอีกมากมายรอบข้างที่ยังไม่มีความเชื่อ ยังไม่รู้จักพระเจ้า เพราะสำนึกได้ว่า ความเชื่อความศรัทธาต่อพระเจ้าที่ได้รับมา จำเป็นต้องประกาศส่งมอบออกไปให้ผู้อื่นด้วย

     เมื่อส่องกล้องเจาะลึกเข้าไปในกิจกรรมส่วนของงานอภิบาล พี่น้องก็จะพบว่าชีวิตอภิบาลขับเคลื่อนอยู่ในสามกิจกรรมหลัก กิจกรรมหลักประการแรกอยู่ในหมวดหมู่เรื่อง “พระวาจาของพระเจ้าในพระคัมภีร์” กิจกรรมหลักประการต่อมาคือกิจกรรมในหมวดหมู่เรื่อง “พระธรรมคำสอนเรื่องต่างๆของพระศาสนจักร” ส่วนกิจกรรมหลักประการสุดท้ายคือกิจกรรมในหมวดหมู่เรื่อง “ธรรมประเพณีของพระศาสนจักร” ซึ่งแตกย่อยเป็นเรื่อของ พิธีกรรม ศีลศักดิ์สิทธิ์ประการต่างๆ การภาวนาและกิจศรัทธาต่างๆเป็นต้น

     มาวันนี้พี่น้องอาจจะได้ยินคำว่า “รูปแบบใหม่” “New way” เพิ่มเติมเข้ามาในถ้อยคำเดิมที่เรียกว่า“Being Church” “ชีวิตวัด” “วัดที่มีชีวิต” เป็นคำใหม่ที่เพิ่มเติมเข้ามาที่เรียกว่า “New way of Being Church” “ชีวิตวัดแบบใหม่” “วัดที่มีชีวิตแบบใหม่” ความจริงแล้วเป็นแต่เพียง “การปรับปรุงกลไกเดิม” ของการขับเคลื่อนวัดให้มีชีวิตเท่านั้น เป็นการเสริมจุดอ่อนให้แข็งแกร่งขึ้น สิ่งที่ต้องปรับปรุงจุดอ่อนให้มีคุณภาพขึ้น ประการแรก เป็นการทำให้งานอภิบาลทำงานแบบเป็นงาน “อภิบาลกลุ่มบุคคล” มากกว่าอภิบาลแบบ “รายบุคคล” ประการที่สอง เป็นการอภิบาลแบบให้ “พระวาจาของพระเจ้าในพระคัมภีร์” มีบทบาทเพิ่มมากขึ้น มากกว่าที่ผ่านมา ประการที่สาม เป็นการอภิบาลที่เน้นให้มี “งานประกาศข่าวดี” แบบที่สามารถเห็นเป็นประจักษ์พยานในชีวิตต่อเนื่องตามมาด้วยในสังคม และมิใช่เป็นแต่เพียงการประกาศข่าวดีแบบ “บุคคล” ต่อ “บุคคล” เท่านั้น แต่ต้องเป็นการประกาศข่าวดีแบบ “กลุ่มบุคคล” ต่อบุคคลอื่นที่ยังไม่รู้จักพระเจ้าอีกด้วย

     พ่อหวังว่าพี่น้องคงพอมองเห็นหน้าตาของ “ชีวิตวัด” ของพี่น้องชัดเจนเพิ่มมากขึ้น พอมองเห็นช่องทางที่จะปรับปรุงคุณภาพ “ชีวิตวัด” ของพี่น้องให้มีคุณภาพเพิ่มมากขึ้นด้วยเช่นกัน และในที่สุดพ่อหวังว่าพี่น้องจะมีส่วนช่วยกันทำให้วัดของเราเป็นวัดที่มีชีวิตอย่างมีคุณภาพ เพื่อส่งมอบชีวิตวัดของเราต่อไปให้กับลูกหลานและผู้คนในเขตวัดของเราสืบต่อไป