บทอ่านจากหนังสือประกาศกอิสยาห์     อสย 65:17-21

     องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “ดูซิ เราจะสร้างฟ้าใหม่และแผ่นดินใหม่ จะไม่มีผู้ใดคิดถึงและจดจำเรื่องราวในอดีตอีก แต่จงร่าเริงและยินดีเสมอในสิ่งซึ่งเรากำลังจะสร้างขึ้น เพราะเรากำลังจะสร้างกรุงเยรูซาเล็มให้เป็นความยินดี และสร้างประชากรของเมืองนั้นให้เป็นความชื่นบาน เราจะยินดีเพราะกรุงเยรูซาเล็ม และร่าเริงเพราะประชากรของเรา จะไม่มีผู้ใดได้ยินเสียงร้องไห้ และเสียงคร่ำครวญในเมืองนั้นอีก ที่นั่นจะไม่มีทารกที่มีชีวิตเพียงสองสามวัน หรือคนชราที่ตายก่อนถึงกำหนด เพราะคนหนุ่มที่สุดจะตายเมื่อมีอายุหนึ่งร้อยปี ผู้ที่มีอายุไม่ถึงหนึ่งร้อยปีจะนับได้ว่าเป็นผู้ถูกสาปแช่ง เขาจะสร้างบ้านและจะเข้ามาอาศัย จะปลูกสวนองุ่นและจะกินผล”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น     ยน 4:43-54

     หลังจากนั้นสองวัน พระเยซูเจ้าทรงออกเดินทางต่อไปยังแคว้นกาลิลี พระองค์เคยทรงประกาศไว้ว่า ประกาศกมักไม่ได้รับเกียรติในบ้านเมืองของตน แต่เมื่อพระองค์เสด็จมาถึงแคว้นกาลิลี ชาวกาลิลีต้อนรับพระองค์อย่างดี เพราะเห็นการกระทำต่างๆ ของพระองค์ที่กรุงเยรูซาเล็มในระหว่างวันฉลองที่เขาไปร่วมด้วย
พระเยซูเจ้าเสด็จกลับมาที่หมู่บ้านคานาในแคว้นกาลิลีอีกครั้งหนึ่ง พระองค์เคยทรงเปลี่ยนน้ำเป็นเหล้าองุ่นที่นั่น ข้าราชการคนหนึ่งมีบุตรป่วยหนักอยู่ที่เมืองคาเปอรนาอุม เขาได้ยินว่าพระเยซูเจ้าเสด็จจากแคว้นยูเดียมายังแคว้นกาลิลีแล้ว จึงมาเฝ้าพระองค์และทูลขอให้เสด็จไปรักษาบุตรของเขา ซึ่งใกล้จะสิ้นชีวิต พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า “ถ้าท่านทั้งหลายไม่เห็นเครื่องหมายอัศจรรย์และปาฏิหาริย์แล้ว ท่านจะไม่เชื่อเลย”

     ข้าราชการผู้นั้นทูลว่า “พระเจ้าข้า โปรดเสด็จไปก่อนที่บุตรของข้าพเจ้าจะสิ้นใจเถิด” พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า “ไปเถิด บุตรของท่านพ้นอันตรายแล้ว” ชายผู้นั้นเชื่อพระวาจาที่พระเยซูเจ้าตรัสกับเขา จึงเดินทางจากไป ขณะที่เขากำลังเดินทางกลับ ผู้รับใช้ของเขาออกมาพบ บอกว่าบุตรของเขาพ้นอันตรายแล้ว เขาซักถามถึงเวลาที่บุตรมีอาการดีขึ้น ผู้รับใช้ตอบว่า “เมื่อวานนี้เวลาบ่ายโมงอาการไข้ก็หาย” บิดาจึงรู้ว่านั่นเป็นเวลาที่พระเยซูเจ้าตรัสว่า “บุตรของท่านพ้นอันตรายแล้ว” เขากับทุกคนในครอบครัวจึงมีความเชื่อ พระเยซูเจ้าทรงกระทำเครื่องหมายอัศจรรย์ครั้งที่สองนี้หลังจากเสด็จกลับจากแคว้นยูเดียมายังแคว้นกาลิลี

ข้อคิด

     พระเจ้าทรงสร้างมนุษย์ตามพระฉายาของพระองค์ แต่มนุษย์กลับสร้างภาพลักษณ์พระเจ้าตามฉายาของมนุษย์เอง และนี่คือจุดเริ่มต้นของความผิดพลาดแห่งความสัมพันธ์กับพระเจ้า มนุษย์คิดอย่างไร ก็เหมาเอาว่าพระเจ้าคงคิดเช่นเดียวกัน แล้วนั้นก็รวบรัดว่าพระเจ้าทรงเป็นอย่างที่มนุษย์เป็น อย่างที่พูดกันว่าคิดอย่างไรก็เป็นอย่างนั้น จนพระเยซูเจ้าทรงอดตำหนิไม่ได้ว่า “เจ้าไม่ได้คิดอย่างพระเจ้าคิด แต่คิดตามประสามนุษย์”

     ภาพลักษณ์พระเจ้าที่มนุษย์มีจึงเป็นภาพสะท้อนความเป็นเป็นมนุษย์ ทั้งที่พระเจ้าทรงทำให้เห็นในพระคัมภีร์มาโดยตลอด ความรักและความเมตตาของพระองค์ไม่มีเงื่อนไขและให้เปล่า พระเยซูเจ้าทรงมาเพื่อยืนยันด้วยตัวพระองค์เอง ทุกอย่างที่ทรงเป็นและทรงทำสะท้อนภาพลักษณ์พระเจ้าอย่างเป็นรูปธรรม และจะเห็นได้ชัดเจนหากคิดอย่างพระองค์ทรงสอนให้คิด