นักบุญยอห์น อัครสาวกและผู้ประพันธ์พระวรสาร
องค์อุปถัมภ์นักเทววิทยา นักประพันธ์ บรรณาธิการ ผู้ถือความบริสุทธิ์

     นักบุญยอห์น เป็นสานุศิษย์ที่ใกล้ชิดกับพระเยซูเจ้ามากที่สุด และเป็นท่านเองที่พระเยซูเจ้าได้ไขแสดงพระองค์ว่าทรงเป็นพระบุตรพระผู้เป็นเจ้าที่ได้มาบังเกิดเป็นมนุษย์ ให้ท่านได้เข้าใจอย่างลึกซึ้ง

     บิดาของท่านชื่อ เซเบดี เป็นชาวประมงที่ร่ำรวยของเมืองเบทไซดา (มก 1:20; มธ 4:1 8-22 ยน 1:44 ) และมารดาชื่อ ซาโลเม ซึ่งเป็นสตรีคนหนึ่งที่ได้อุทิศตัวในการคอยให้บริการพระเยซูเจ้าและบรรดาสานุศิษย์ของพระองค์

     นักบุญยอห์นและพี่ชายของท่านคือ นักบุญยากอบ คงจะได้รับการศึกษาอบรมในกลุ่มพวกรักชาติ (Zelota) ซึ่งทั้งนี้เราจะเห็นได้จากคำพูดโต้ตอบของท่านที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวาและร้อนแรง (มก3:1-7; ลก 9:53-56) ครั้งแรกท่านคงเป็นศิษย์ของนักบุญยอห์น แบปติสต์ ต่อมานักบุญ ยอห์น แบปติสต์ได้แนะนำให้ท่านติดตามพระเยซูเจ้า (ยน1:35-41)เมื่อได้กลายเป็นสานุศิษย์ของพระเยซูเจ้าแล้วท่านได้เป็นศิษย์คนหนึ่งที่ขยันขันแข็งที่สุด และเป็นผู้ที่พระองค์ได้มอบหมายหน้าที่ต่างๆให้ทำมากที่สุดพร้อมทั้งเรื่องที่พระองค์ไม่ทรงอยาก เปิดเผยให้คนอื่นรู้ ก็ได้บอกให้ท่านฟังด้วย (มท 17:1-8; มก 13: 3; ลก 22: 8; ยน 13:23; มธ 26:37; ยน 19:26; 20:3)ท่านได้เข้าร่วมประชุมสภาสังคายนาที่กรุงเยรูซาเลม (กจ 2:9) และในบั้นปลายของชีวิตของท่าน ท่านได้ถูกเนรเทศไปที่เกาะปัทมอส ในสมัยของจักรพรรดิโดมีซีอานุส (วว 1)

     นักบุญยอห์นได้บรรจงวางการไขแสดงของพระเจ้าให้โลก ได้รู้จักพระบุคคลของพระคริสตเจ้าโดยให้ เป็นศูนย์กลางของพระวรสารของท่าน นั่นก็คือ พระเยซูเจ้าทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้าและได้ทรงแสดงพระองค์ว่าเป็นบุตรพระเจ้าจริงๆ โดยอาศัยถ้อยคำที่ว่า “เราเป็น” และด้วยการสำแดงพระองค์จริงๆก็หลายครั้งด้วยกัน ซึ่งนักบุญยอห์นถือว่าเป็นการเป็น “พยาน” หรือเป็น “พระภารกิจของพระองค์” ที่สำคัญที่สุด คือ การได้รับ เกียรติมงคลของพระเยซูเจ้าในธรรมล้ำลึกแห่งปัสกา และหมายสำคัญนี้ก็ได้รับการรื้อฟื้นเรื่อยมาในชีวิตของพระศาสนจักรและในศีลศักดิ์สิทธิ์ซึ่งพระองค์สถิตอยู่

     ส่วนจดหมายของท่านก็เป็นการสืบทอดคำสั่งสอนของท่านต่อจากพระวรสารนั่นเอง พระเจ้าทรงเป็น “ความรักและแสงสว่าง” และหน้าที่ของคริสตชนในเรื่องความรักเมตตา และการระวังเอาใจใส่ต่อสู้กับบาป เป็นเรื่องที่สำคัญในบทจดหมายของท่าน

     สำหรับหนังสือวิวรณ์นั้นเป็นการรำพึงไตร่ตรองถึงความหมายของประวัติศาสตร์ ซึ่งใช้ภาษาวรรณคดีที่นิยมกันมากในหมู่ชาวฮีบรูในสมัยนั้น (ภาษาสัญลักษณ์) ท่านได้นิพนธ์ขึ้นเพื่อจะเสริมสร้างความเชื่อของบรรดาคริสตชนที่ถูกเบียดเบียนให้เข้มแข็งขึ้นคือพระคริสตเจ้าได้ทรงมีชัยชนะต่อโลกและปีศาจ แล้ว ผู้ที่ได้มีส่วนร่วมในพระทรมานของพระคริสตเจ้าก็จะมีส่วนร่วมในชัยชนะของพระองค์ด้วย

คำภาวนาทูลขอและข้อปฏิบัติ

1. ขอให้พระวรสารของนักบุญยอห์นช่วยนำเราให้เข้าสู่ความใกล้ชิดสนิท สัมพันธ์กับพระเยซูเจ้า
2. ข้าแต่นักบุญยอห์นโปรดช่วยเราให้เข้าใจดียิ่งขึ้นว่า พระเจ้าคือ ความรัก
3. ให้เราพยายามปลูกฝังความรู้สึกที่ว่า เราเป็นบุตรของพระเจ้าให้ ลึกซึ้งยิ่งๆขึ้น

บทภาวนาวิงวอนนักบุญยอห์น

โอ้ นักบุญยอห์น ผู้เปี่ยมด้วยพระสิริโรจนา

พระเยซูเจ้าทรงรักท่านเป็นพิเศษ อนุญาตท่านวางศีรษะบนหน้าอกของพระองค์

และให้ท่านทำหน้าที่แทนพระองค์ในฐานะบุตรชายของพระแม่มารีย์

โปรดอ้อนวอนพระเป็นเจ้าประทานพระหรรษทานแก่เรา
เพื่อเราจะได้รักพระเยซูเจ้าและพระแม่มารีย์อย่างเร่าร้อน โปรดให้เราใกล้ชิดสนิทกับท่านทั้งสองในโลกนี้ และตลอดนิรันดรในสวรรค์ อาแมน

นักบุญยอห์น ช่วยวิงวอนเทอญ