นักบุญ เปาโลแห่งไม้กางเขน
นักบุญเปาโลแห่งไม้กางเขน เกิดที่โอวาดาในครอบครัวที่ได้รับการทดลองอย่างหนัก

     ครั้งแรกท่านได้ไปเป็นทหารและเมื่ออายุได้ 26 ปี ท่านได้รับ “เครื่องแบบสีดำแห่งการ ใช้โทษบาป” จากพระสังฆราชแห่งเมืองอเล็กซานเดรีย (ซึ่งอยู่ทางภาคเหนือของประเทศอิตาลี) และได้เขียนวินัยสำหรับคณะนักบวชของท่านในอนาคต ท่านกับน้องชายยอห์นได้มุ่งหน้าไปสู่ภูเขาอาร์เยนตารีโอ (ออร์เบเตลโล) เพื่อจะเจริญชีวิตแบบฤาษีธุดงค์ แต่ว่าในวันฉลองท่านทั้งสองก็ลงจากภูเขาไปในหมู่บ้านเพื่อเทศน์สอน เป็นต้นเทศน์สอนเรื่องพระทรมานของพระเยซูคริสตเจ้า

     ในปี 1737 ท่านได้ตั้งคณะนักบวชชาย “ปาสซีโอนิสตี” และต่อมาท่านก็ได้ตั้งคณะนักบวชหญิงแบบเดียวกันด้วย อุดมการของนักบวชคณะนี้คือ อุทิศตัวเองและเป็นพยานยืนยันถึงธรรมล้ำลึกแห่งไม้กางเขนในชีวิตของตนและในการเทศน์สอน ซึ่งในขณะนั้นธรรมล้ำลึกแห่งไม้กางเขนได้ถูกบิดเบือนไปจากความเป็นจริงจากพวกวิมัตนิยม

     ไม่มีอะไรที่จะมาดับหรือหยุดยั้งความรักต่อพระเจ้าของท่านได้ ไม่ว่าจะเป็นการดูหมิ่นสบประมาท การมีสุขภาพที่ย่ำแย่หรือแม้แต่การถูกทดลองทางด้านจิตใจก็ตาม

     นักบุญ เปาโล แห่ง ไม้กางเขน เป็นนักเพ่งฌานที่ยิ่งใหญ่คนหนึ่งท่านได้รักษาชีวิตจิตใจของท่านให้สดใสสะอาดบริสุทธิ์อยู่เสมอจนกระทั่งถึงวัยชราดังนั้น ในบทเขียนต่าง ๆ ของท่านจึงมีเสน่ห์ดึงดูดใจเป็นพิเศษ ในฐานะที่ท่านเป็นพระสงฆ์วิญญาณรักษ์ ท่านได้พยายามสอนให้ลูกวิญญาณของท่านมีความไว้วางใจและความกล้าอยู่เสมอ ๆ ท่านบอกว่าไม่จำเป็นที่จะต้องสำรวจพิจารณามโนธรรมอย่างละเอียดถี่ยิบและต้องไม่ท้อถอยหมดมานะเพราะความผิดบาปของตน

     ในปี 1845 พระคาร์ดินัลนิวแมน ได้มีจดหมายไปเรียนคุณพ่อโดมินิโก นักบวชคณะปาสซีโอนิสตีของนักบุญ เปาโล แห่ง ไม้กางเขน ให้ไปต้อนรับพวกที่ได้กลับใจพวกแรกของอ๊อกส์ฟอร์ดที่เมืองลิตเติ้ลโมร์ พวกนี้เป็นบุคคลสำคัญทั้งนั้น และเป็นพวกผู้ก่อตั้งองค์การอบรมด้านจิตใจด้วย

นักบุญ ยอห์น แ่ห่ง เบรเบิฟ และ นักบุญอิัสอัค โจกเกอ

     วันนี้พระศาสนจักรของทวีปอเมริกาเหนือระลึกถึง “นักบุญมรณสักขีชาวแคนนาดา” ประมาณเกือบร้อยปีหลังจากที่ได้ค้นพบ ประเทศแคนนาดาแล้วพวก ฝรั่งเศสได้เดินทางที่ประเทศแคนนาดา สำหรับจะตั้งประเทศฝรั่งเศสใหม่ และได้มีธรรมทูตคณะเยซูอิตติดตามมาด้วย พวกธรรมทูตเหล่านี้ได้เดินทางมาเพื่ออุิทิศตัวเองช่วยเหลือ ชาวพื้นเมืองโดยการประกาศพระวรสารและช่วยป้องกันพวกเขาจากพวกวายร้ายชาวยุโรป และเนื่องจากว่าผลประโยชน์ขัดกันระหว่างชาวอังกฤษ ชาวฮอลันดาพวกหนึ่ง กับชาวฝรั่งเศสอีกพวกหนึ่ง พวกชนชาวเผ่าอินเดียแดงจึงได้ถูกใช้เป็นเครื่องมือ นักบวช เยซูอิต 8 คนที่ทำงานอยู่กับพวกเผ่าฮูรอน ( ในท้องที่ซึ่งในขณะนี้เป็นเขตแบ่งระหว่างประเทศแคนนาดากับประเทศสหรัฐอเมริกา ) ไดู้ถูกสังหารหมู่ในระหว่างปี 1642 และ 1649 จากน้ำมือของคนเผ่าพื้นเมืองเผ่าหนึ่ง ที่พวกชาวผิวขาวได้ช่วยติดอาวุธให้ พวกชาวผิดขาวเหล่านี้ซึ่งแลเห็นศาสนาเหมือนกับแลเห็นควันไฟในนัยน์ตาของตนเอง จึงจำเป็นที่จะต้องขจัดควันไฟนี้ทิ้งเสีย

     พวกนักบวชเยซูอิตที่ถูกสังหารหมู่นี้ที่เป็นชาวแคนาดาก็มี คุณพ่อยอห์น แห่งเบรเบิฟ คุณพ่อแอนโทนี ดาเนียล คุณพ่อชาร์ลส์ การ์นีเอร์ คุณพ่อนาตาล ชาบาเนล และบราเดอร์ กาเบรียล ลาลเลอมางท์ และที่เป็นชาวอเมริกันก็มี คุณพ่ออิสอัค โจ๊กเก๊อ คุณพ่อยอห์น เดอ ลาลางเดอและบราเดอร์ เรนาโต กูปิล

     วันที่ 18 ตุลาคมนี้ เป็นวันที่ระลึกถึงการถูกฆาตกรรมของคุณพ่ออิสอัค โจ๊กเก๊อ และคุณพ่อยอห์น เดอลา ลางเดอที่เมืองโอรีสวิลล์ในมลรัฐ นิวยอร์ค ในปี 1647

คำภาวนาทูลขอและข้อปฏิบัติ

1. ขอให้เราทุกคนได้ตระหนักว่าการรักพระคริสตเจ้าก็คือการรักไม้กางเขน
ซึ่งเป็นท่อธารแห่งชีวิต
2. ขอให้พระทรมานของพระเยซูเจ้าซึ่งเป็นหมายสำคัญแห่งความรักอย่าทำให้เรา
ต้องโศกเศร้าเสียใจ
3. ขอให้นักบุญเปาโลแห่งไม้กางเขน ช่วยดลใจให้เรามีความกล้าหาญในพระเจ้าผู้ช่วยให้รอด