นักบุญ อิกญาซิโอ ชาวอันติโอ๊ค

     อิกญาซีโอ หรือเทโอโฟโร ซึ่งมีความหมายว่า “ผู้นำพระเจ้าไปให้” เป็นชื่อที่ท่านอยากให้คนอื่นเรียกท่าน

นักบุญ อิกญาซีโอ ได้เป็นผู้ที่สืบตำแหน่งคนที่สองต่อจากนักบุญ เปโตรที่เมืองอันติโอ๊คซึ่งขณะนั้นเป็นเมืองหลวงของประเทศซีเรียท่านได้ถูกนำมาที่กรุงโรมด้วยข้อหาว่าเป็นคริสตชน ในสมัยของจักรพรรดิ์ตรายาน โดยจะต้องถูกโยนให้สัตว์ร้ายขบกิน

     ท่านรู้ตัวดีว่าที่ท่านไปกรุงโรมครั้งนี้จะต้องไม่ได้กลับมายังบ้านเกิดเมืองนอนอีกท่านเองรู้สึกห่วงใยและเป็นกังวลในฐานะที่เป็นผู้นำที่จะต้องทำให้ความเชื่อของศาสนจักรบนทางผ่าน ของท่านเข้มแข็งขึ้น ท่านจึงได้เทศน์สอนตักเตือนให้พวกเขาซื่อสัตย์ในสิ่งที่พวกเขาได้รับสืบทอดมาจากบรรดาอัครธรรมทูต และเมื่อได้อำลาจากพระศาสนจักรเหล่านี้แล้ว ท่านก็ได้เขียนจดหมายเจ็ดฉบับด้วยกัน ในจดหมายนั้น ท่านได้ขอบคุณพวกเขาและได้พยายามสอดแทรกลักษณะนิสัยที่ร้อนรนแต่เปี่ยมไปด้วยความรัก ความเมตตา ลงไปในจดหมายนั้นด้วย

     ท่านเป็นผู้ที่หลงรักพระคริสตเจ้าเป็นที่สุด ท่านได้เน้นถึงความเป็นจริงแห่งมนุษยภาพ และพระทรมานของพระองค์ ต่อต้านกับความหลงผิดที่กำลังจะก่อตัวขึ้น และท่านเองก็รักพระศาสนจักรอย่างที่สุดด้วย โดยย้ำถึงเอกภาพของพระศาสนจักรซึ่งตั้งอยู่บนศีลมหาสนิทที่เป็นศูนย์กลาง ( บูชามิสซา) และขึ้นอยู่กับพระฐานานุกรมของพระศาสนจักรคือ พระสังฆราช พระสงฆ์ อนุสงฆ์ จดหมายของท่านที่เขียนถึงศาสนจักรที่กรุงโรมนั้น ท่านได้ชมศาสนจักรแห่งนี้ว่าเต็มไปด้วยความรักและความโอบอ้อมอารี และท่านได้แสดงความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะเป็นมรณสักขีด้วย

     นักบุญ อิกญาซีโอ ได้มีความคิดทางบูชามิสซาเกี่ยวกับการเป็น มรณสักขี โดยที่ท่านแลเห็นว่า การเป็นมรณสักขีนั้นเปรียบเสมือนการยืดอายุยัญบูชาแห่งความรักและความนอบน้อมเชื่อฟังของพระคริสตเจ้าที่ได้รับการถวายในบูชามิสซาออกไป โดยอาศัยการพลีชีวิต นักบุญ อิกญาซีโอ ปรารถนาที่จะเป็น “ปังขาวของพระคริสตเจ้า” ในจดหมายที่ท่านเขียนถึงศาสนจักรที่กรุงโรม (Ad Romannos 4:1 ) ส่วน ในจดหมายที่ท่านเขียนถึงคริสตชนที่เมืองสมีร์นา ท่านได้เตือนสติพวกเขาให้ระลึกการกลับคืนชีพทางร่างกายของพระเยซูเจ้า (บทที่ 3 ) และเตือนทุกคนให้นบนอบเชื่อฟังต่อพระสังฆราช เหมือนกับที่พระเยซูเจ้าทรงนบนอบเชื่อฟังต่อพระบิดา (8:1) และในจดหมายที่ท่านเขียนถึงคริสตชนที่เมืองเอเฟซัสท่านได้แนะนำพวกเขา ให้พยายามรวมกลุ่มกันเพื่อจะถวายบูชามิสซา และสรรเสริญพระเจ้าบ่อยๆ เท่าที่จะทำได้ ( บทที่ 13) และท่านได้วิงวอนรบเร้าพวกคริสตชนที่กรุงโรม อย่าได้ขัดขวางท่านในการที่จะเลียนแบบพระทรมานของพระเยซูคริสตเจ้า ( 6:3 )

     เราต้องไม่ลืมว่าการมีส่วนร่วมในบูชามิสซาทุกครั้งสำหรับเรา คริสตชนแล้วก็คือการมีส่วนร่วมในความตาย และการกลับคืนชีพของพระเยซูคริสตเจ้านั่นเอง

คำภาวนาทูลขอและข้อปฏิบัติ

1. ให้เราได้เข้าใจในค่านิยมที่ซ่อนเร้นอยู่ของการรู้จักร่วมทนทุกข์ลำบากพร้อมๆ
กับพระเยซูเจ้า
2. ให้เรารู้สำนึกว่าความทุกข์ยากลำบากที่เรารับทนด้วยยินดีและเต็มใจ
นั้นสามารถช่วยให้โลกรอดได้
3. ขอให้ให้ความตายของเราเป็นบูชาอันสงบแห่งความรักของเราที่มีต่อพระบิดาเจ้า
4. ขอพระคริสตเจ้าโปรดรับความทุกข์ยากลำบากของพวกผู้ที่กำลังทน
ทุกข์ให้เป็นผลแห่งความรอดสำหรับทุกคน