นักบุญ โปลีการ์ป

     นักบุญ อีเรเน ในหนังสือ Adv. Haer.,III, 3 , 4  ได้เขียนพาดพิงถึงนักบุญ โปลีการ์ป (ประมาณปี 190)  ไว้ดังนี้ “ท่านเป็นสานุศิษย์ของอัครธรรมทูต (น.ยอห์น) และได้รู้จักมักคุ้นกับหลายๆ คนที่ได้แลเห็นพระสวามีเจ้า และเป็นอัครธรรมทูตเองที่ได้แต่งตั้งท่านให้เป็นพระสังฆราชของศาสนจักรแห่งเมืองสมีร์นา ในภาคพื้นเอเชีย

     ท่านได้ให้การต้อนรับนักบุญ อิกญาซี แห่งอันทิโอ๊ก ที่เมืองของท่าน ขณะที่กำลังเดินทางมุ่งหน้า ไปสู่กรุงโรมเพื่อรับมงกุฎมรณสักขี นักบุญ อิกญาซีโอ เองรู้สึกทึ่งในความศักดิ์สิทธิ์ของท่านมาก และได้กล่าวคำสดุดีท่านว่า “เป็นนายชุมพาบาลที่ดี ที่มีความเชื่อไม่สั่นคลอนและเป็นนักต่อสู้ที่เข้มแข็งของพระคริสตเจ้า” ที่กล่าวว่าท่านเป็น “นักต่อสู้” ก็เนื่องจากว่า แม้ท่านจะมีอายุได้ 80 ปีแล้วก็ตาม ท่านก็ยังแสดงว่าตัวเองยังเข้มแข็งอยู่บนกองไฟ ณ สนามกีฬาของเมืองสมีร์นา ในสมัยจักรพรรดิมาร์คัสออริอุส ซึ่งเป็นยุคของการเบียดเบียนเป็นคริสตชน 

     เรื่องราวของการเป็นมรณสักขีของท่านได้รับการบอกเล่าจากพยานคนหนึ่ง ซึ่งได้เห็นเหตุการณ์นี้ด้วยตาของเขาเอง เพราะท่านปฏิเสธไม่ยอมนมัสการพระเจ้าอื่นของพวกโรมัน นักบุญได้จบชีวิตของท่านลงด้วยการขับร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้า  เช่นเดียวกับในพิธีบูชามิสซาที่ยัญบูชาก็คือตัวท่านเอง (ร่างกายของท่าน) ที่ได้รับการถวายเพื่อสรรเสริญเทิดพระเกียรติมงคลแด่พระบิดาเจ้า โดยอาศัยพระเยซูคริสตเจ้าสงฆ์ในเอกภาพร่วมกับพระจิตเจ้า

คำภาวนาทูลขอและข้อปฏิบัติ

1. ให้เราถวายความทุกข์ยากลำบากประจำวันของเราให้เป็นเหมือนยัญบูชาที่สบพระทัยพระเจ้า 

2. ให้เราวิงวอนขอต่อพระเจ้า ขอพระองค์ได้โปรดประทานนายชุมพา

     บาลที่มีใจร้อนรนและเข้มแข็งเยี่ยงวีรชนดังเช่น นักบุญ โปลีการ์ป

3. ขอให้ผู้ที่ได้รับการเบียดเบียนเพราะพระคริสตเจ้า ได้มีความรู้สึกว่า พละกำลังทั้งสิ้นนั้นมาจากพระองค์

4. ขอให้กิจการแห่งความรักเมตตาจงเป็นพยานถึงพระคริสตเจ้าเช่นเดียว กับการเป็นมรณสักขีด้วยเถิด