นักบุญ เปโตร คราแวร์ พระสงฆ์ (1581-1654)

     เปโตร คราแวร์เกิดที่แวร์ดุ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเมืองบาเซโลนา ในประเทศสเปนท่าน เป็นบุตรชาวนา เปโตรได้ละทิ้งท้องนาไปศึกษาต่อ และได้สมัครเข้าคณะเพื่อนของพระเยซู เจ้า (Compagnia di Gesu) ท่านแสดงให้เห็นถึงกระแสเรียกอันแท้จริงของท่าน โดยหลังจากที่สมัครเข้าเป็นนวกชนของคณะแล้ว เปโตรได้ขอสมัครไปเป็นธรรมทูตในแถบลาตินอเมริกาก่อนที่จะได้บวชเป็นพระสงฆ์ การไปครั้งนี้ของท่านทำให้เกิดนักบุญอีกองค์หนึ่ง คือ นักบุญอัลฟองโซ โรดิกุส เป็นพ่อค้าซึ่งเข้าคณะเยซูอิตเมื่อท่านอายุ 44 ปี และถูกให้เป็นคน เฝ้าประตูที่ปาลมา ดิ มาจอร์กา เปโตร คราแวร์ได้จบการศึกษาจากที่แห่งนี้ ท่านได้รับการตักเตือนจากอัลฟองโซ โรดิกุส และได้จุดประกายไฟปรารถนาแห่งการเป็นธรรมทูตให้แก่สามเณรหนุ่มผู้นี้ เป็นไฟแห่งพระจิตเจ้าอย่างแท้จริง ซึ่งได้ถ่ายทอดพระหรรษทานแห่งศีลล้างบาปแก่คนยากจนจำนวนนับพัน ๆ คนในอเมริกากลาง ที่ซึ่งเปโตรได้ถูกส่งไปในปี ค.ศ.1610 และท่านได้รับศีลบวชเป็นพระสงฆ์ที่นี่

     ด้วยแสงแห่งการเป็นธรรมทูตท่านได้กำหนดที่จะไปเป็นผู้แพร่ธรรมที่เมืองคาร์ตาจินา ในประเทศโคลัมเบีย เพราะที่นี่ท่านได้เห็นตลาดการค้าทาส คนผิวดำจำนวนพัน ๆ คนที่ถูกจับกุมมาจากอัฟริกาและถูกโกงแรงงาน ท่านอยู่ในสำเภาเดียวกันกับทาสผิวดำเหล่านี้ เพื่อที่จะเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ทางวิญญาณในไร่นาแห่งนี้ เป็นเวลา 40 ปีที่เปโตรคราแวร์ได้ทำงานอยู่กับคนยากจนผิวดำเหล่านี้ ซึ่งมีชีวิตอยู่อย่างทารุณโหดร้าย เพื่อที่จะเอาชนะต่อการคิดถึงบ้านเกิดเมืองนอนที่อยู่ห่างไกลและความเจริญรุ่งเรืองต่าง ๆ ที่ท่านได้ละทิ้งมา ท่านได้ถือสัญญาเป็นพิเศษโดยตัดสินใจละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อที่จะทำงานรับใช้บรรดาทาสและช่วย เหลือผู้ถูกคุมขังที่ต้องโทษถึงตาย “ถ้าท่านช่วยวิญญาณหนึ่งดวงให้รอด ท่านก็ทำให้วิญญาณของท่านได้เข้าสู่สวรรค์แล้ว” เปโตรไม่ติดใจกับทรัพย์สมบัติ ท่านอาศัยอยู่กับเพื่อนนักบวชด้วยกัน ท่านช่วยเหลือทาสผิวดำและคนยากจนเหล่านี้ให้ได้รับศีลล้างบาปมากกว่า 300,000 คน ด้วยเหตุนี้ ท่านจึงได้รับการประกาศให้เป็นองค์อุปถัมภ์ของบรรดาธรรมทูตคาทอลิกในปี ค.ศ.1896 เป็นเวลา 8 ปีก่อนที่จะได้รับการสถาปนาเป็นนักบุญ

คำภาวนาทูลขอและข้อปฏิบัติ

1. ขอให้แบบอย่างของท่านนักบุญเปโตร คลาแวร์ ช่วยให้เราเห็นใจผู้ที่ได้รับความทุกข์ทรมาน
2. ขอให้เราร่วมใจกันภาวนาเพื่อการแพร่ธรรม
3. ข้าแต่พระบิดาเจ้าโปรดทอดพระเนตร และประทานความบรรเทาใจแก่ผู้ที่ต้องจากบ้านเกิดเมืองนอน