วันที่    27 มีนาคม 2014        มก. 4: 26-29                
                
                        …..พระองค์ยังตรัสอีกว่า  “พระอาณาจักรของพระเจ้ายังเปรียบ
                    เสมือนคนที่นำเมล็ดพืชไปหว่านในดิน เขาจะหลับหรือตื่น กลางคืนหรือ
                    กลางวันเมล็ดนั้นก็งอกงามเติบโตขึ้น  เป็นเช่นนี้ได้อย่างไรเขาไม่ทราบ
                    ดินนั้นมีพลังให้เกิดผลในตนเอง ครั้งแรกก็เป็นลำดับ แล้วก็ออกรวง
                    ต่อมาก็มีเมล็ดเต็มรวง เมื่อข้าวสุกเกิดผลแล้ว เขาก็ใช้คนไปเก็บเกี่ยวทันที
                    เพราะถึงฤดูเก็บเกี่ยวแล้ว”
                    
ข้าพเจ้าเชื่อในการหว่านเมล็ดพันธุ์

        ข้าพเจ้าเชื่อว่า  นี่คือช่วงเวลาที่สวยงามและน่าชื่นชมของโลก ที่พระอาทิตย์ทอแสงสว่างสดใสไปยัง
    ใบไม้ใบหญ้า เปรีบประดุจพระเจ้าที่กำลังประทานพระจิตแห่งความรักมาในชีวิตข้าพเจ้า

        ข้าพเจ้าเชื่อว่า  พระวาจาพระเจ้าได้ถูกปลูกฝังในชีวิตข้าพเจ้าบ่อยๆ แต่เป็นเพราะบุคคลอื่นต่างหาก
    ที่ได้รับเมล็ดพระวาจานี้ด้วยดินที่ดีที่พร้อมจึงเก็บเกี่ยวผลและมาแบ่งปันแก่ข้าพเจ้า

        ข้าพเจ้าเชื่อว่า  การเรียกให้เป็นผู้หว่านพระวาจาพระเจ้า เป็นพระพรและสิทธิพิเศษซึ่งไม่มีใครเลย
ที่จะกล้ากล่าวว่า ตนเองสมควรกับหน้าที่นี้ นี่เป็นของขวัญที่พระเจ้ามอบให้โดยพระองค์ไม่เรียกร้องตอบแทน ใดๆ  นี่เป็นพันธกิจที่เราควรรำลึกถึงด้วยความกตัญญูตลอดเวลา

    ข้าพเจ้าเชื่อว่า สิ่งใหญ่โตสามารถมาจากเมล็ดที่เล็กที่สุด ที่ถูกปลูกด้วยความรัก และด้วยการดูแลอย่าง
อ่อนหวานในหัวใจของผู้อื่น

    ข้าพเจ้าเชื่อว่า  เป็นพระเจ้าคนเดียวเท่านั้นที่จะทราบว่า  อะไรจะงอก อะไรจะแตกใบอ่อนสีเขียว
    จากพระวาจาพระเจ้าที่ถูกหว่านโดยพันธกิจของข้าพเจ้า  ข้าพเจ้าขอเพียงได้รับรู้ว่า  ข้าพเจ้าได้พยายาม
    อย่างดีที่สุดด้วยพระหรรษทานของพระเจ้าผู้ทรงเป็นผู้หว่านปฐม

        ข้าพเจ้าเชื่อว่า  สถานภาพชีวิตแม้ที่เล็กน้อยแทบจะไม่มีความหมายอะไร  สามารถเป็นเมล็ดพันธุ์แห่ง
    พระพรต่างๆ จากพระได้ และด้วยพระพรนั้น ความเชื่อที่ลึกซึ้งมากขึ้นสามารถหยั่งรากและเจริญเติบโตในผืน
    ดินธรรมดา

        ข้าพเจ้าเชื่อว่า เมล็ดจำเป็นต้องตายก่อน ก่อนที่มันจะมอบตัวทั้งหมดสำหรับชีวิตใหม่ หัวใจทุกดวง
    จำต้องมีเวลาที่จะฟักตัว มีเวลาแห่งความมืดมน ก่อนที่การเก็บเกี่ยวที่ศักดิ์สิทธิ์จะมาถึงในอนาคต

        ข้าพเจ้าเชื่อว่า  จะต้องใช้ความอดทนในการหว่านเมล็ด ที่จะมอบมันแก่หัวใจของโลก ที่ปล่อยให้มัน
    ฝังรากและเจริญเติบโตในเวลาอันควร

        ข้าพเจ้าเชื่อว่า ชีวิตของข้าพเจ้าจะรู้จักฤดูแห่งความหวัง จะพบดอกไม้เมื่อน้ำแข็งและหิมะละลาย
    จะพบความเขียวและการเจริญเติบโตหลังจากฤดูหนาวที่ทารุณและอดอยากได้ผ่านพ้นไป

        และเหนือสิ่งอื่นใดทั้งสิ้น ข้าพเจ้าเชื่อในพระผู้หว่าน ผู้หว่านเมล็ดพันธุ์ทุกเมล็ด เชื่อในพระเจ้าแห่ง
    ฤดูใบไม้ผลิ เชื่อในผู้ประทานสิ่งมีชีวิตที่ดีที่เติบโตได้แก่มนุษยชาติ