บทอ่านจากหนังสือกิจการอัครสาวก                               กจ 11:19-26
     ในครั้งนั้น การเบียดเบียนที่เกิดขึ้นสมัยสเทเฟนทำให้บรรดาศิษย์กระจัดกระจายไปและมาถึงแคว้นฟีนีเซีย เกาะไซปรัสและเมืองอันทิโอก บรรดาศิษย์ประกาศพระวาจาแก่ชาวยิวเท่านั้น ในบรรดาคนเหล่านี้ บางคนเป็นชาวไซปรัสและชาวไซรีน เขาไปถึงเมืองอันทิโอก เทศน์สอนชาวกรีกด้วย ประกาศข่าวดีเรื่องพระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้า พระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่กับเขา คนจำนวนมากเชื่อและกลับใจมาหาองค์พระผู้เป็นเจ้า
     บรรดาศิษย์ในพระศาสนจักรที่กรุงเยรูซาเล็มรู้ข่าวนี้ จึงส่งบารนาบัสไปยังเมืองอันทิโอก เมื่อบารนาบัสมาถึงและเห็นผลแห่งพระหรรษทานของพระเจ้า ก็มีความชื่นชม จึงเตือนทุกคนให้มีจิตใจซื่อสัตย์มั่นคงต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า บารนาบัสเป็นคนดี เปี่ยมด้วยความเชื่อและพระจิตเจ้า จึงมีผู้คนจำนวนมากเข้ามาเป็นศิษย์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า
บารนาบัสเดินทางไปที่เมืองทาร์ซัสเพื่อตามหาเซาโล เมื่อพบแล้ว ก็พามาที่เมือง อันทิโอก ทั้งสองคนอยู่ร่วมกันในพระศาสนจักรที่นั่นเป็นเวลาหนึ่งปีเต็ม สั่งสอนคนจำนวนมาก ที่เมืองอันทิโอกนี้เองบรรดาศิษย์ได้รับชื่อว่า “คริสตชน” เป็นครั้งแรก

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                                ยน 10:22-30
      ขณะนั้นเป็นเทศกาลฉลองพระวิหารที่กรุงเยรูซาเล็ม และเป็นฤดูหนาว พระเยซูเจ้าทรงพระดำเนินอยู่ในพระวิหารที่เฉลียงซาโลมอน ชาวยิวมาล้อมพระองค์ไว้ ทูลว่า “ท่านจะปล่อยให้ใจของพวกเราสงสัยอยู่นานเท่าใด ถ้าท่านเป็นพระคริสตเจ้า ก็จงบอกพวกเราให้ชัดเจนเถิด”
     พระเยซูเจ้าตรัสตอบเขาว่า “เราบอกท่านทั้งหลายแล้ว แต่ท่านไม่เชื่อ กิจการที่เราทำในนามของพระบิดาของเราก็เป็นพยานให้เรา แต่ท่านไม่เชื่อ เพราะท่านไม่ใช่แกะของเรา แกะของเราย่อมฟังเสียงของเรา เรารู้จักมัน และมันก็ตามเรา เราให้ชีวิตนิรันดรแก่แกะเหล่านั้น และมันจะไม่พินาศเลยตลอดนิรันดร ไม่มีใครแย่งชิงแกะเหล่านั้นไปจากมือเราได้ พระบิดาของเรา ผู้ประทานแกะเหล่านี้ให้เรา ทรงยิ่งใหญ่กว่าทุกคน และไม่มีใครแย่งชิงไปจากพระหัตถ์ของพระบิดาได้ เรากับพระบิดาเป็นหนึ่งเดียวกัน”

ข้อคิด
     พระเยซูเจ้าตรัสว่า แกะของพระองค์ย่อมฟังเสียงของพระองค์และติดตามพระองค์ นั่นคือเชื่อและยอมรับว่าพระองค์คือ “พระคริสตเจ้าผู้ทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้า”
     สิ่งที่พระองค์ทรงสัญญาจะประทานแก่แกะของพระองค์ก็คือชีวิตนิรันดร พระองค์ตรัสว่า “เราให้ชีวิตนิรันดรกับแกะเหล่านั้น” ซึ่งก็คือ “ชีวิตแบบเดียวกับพระเจ้า” นั่นเอง
     นอกจากชีวิตแบบเดียวกับพระเจ้าแล้ว พระองค์ยังสัญญาจะประทานชีวิตที่ไม่สิ้นสุด เพราะแกะของพระองค์ “จะไม่พินาศเลยตลอดนิรันดร” ดังนั้นความตายจึงไม่ใช่การจบสิ้น แต่เป็นการเริ่มต้นของชีวิตใหม่อันรุ่งโรจน์ซึ่งไม่มีผู้ใดสามารถทำลายให้พินาศไปได้
     ที่สุดพระองค์ยังสัญญาจะประทานชีวิตที่มั่นคงสูงสุด ชนิดที่ “ไม่มีใครแย่งชิงแกะเหล่านั้นไปจากมือเราได้” เราจึงมั่นใจได้เต็มร้อยว่า พระหัตถ์อันอบอุ่นและทรงฤทธิ์ของพระองค์ทรงโอบอุ้มเราอยู่เสมอ