บทอ่านจากหนังสือกิจการอัครสาวก                               กจ 10:25-26,34-35,44-48
     เมื่อเปโตรเข้าไปในบ้าน โครเนลิอัสออกมาต้อนรับ กราบเท้าของเปโตรด้วยความเคารพ แต่เปโตรพยุงเขาให้ลุกขึ้น พูดว่า “ลุกขึ้นเถิด ข้าพเจ้าก็เป็นมนุษย์เหมือนท่าน”
เปโตรเริ่มพูดว่า “ข้าพเจ้าเห็นจริงแล้วว่าพระเจ้าไม่ทรงลำเอียง ทุกคนที่ยำเกรงพระองค์และปฏิบัติความชอบธรรม ไม่ว่าจะมีเชื้อชาติใด ย่อมเป็นที่พอพระทัยพระองค์”
     ขณะที่เปโตรกำลังพูด พระจิตเจ้าเสด็จลงมาเหนือทุกคนที่กำลังฟังพระวาจา ชาวยิวผู้มีความเชื่อที่มากับเปโตรประหลาดใจที่คนต่างศาสนาได้รับพระพรของพระจิตเจ้าด้วย เพราะชาวยิวเหล่านี้ได้ยินคนต่างศาสนาพูดภาษาที่ไม่มีใครเข้าใจ และสรรเสริญพระเจ้า เปโตรพูดว่า “ใครจะห้ามมิให้คนเหล่านี้รับศีลล้างบาปด้วยน้ำ ในเมื่อเขาได้รับพระจิตเจ้าเหมือนกับพวกเราแล้ว” เปโตรจึงสั่งให้คนเหล่านั้นรับศีลล้างบาปเดชะพระนามพระเยซูคริสตเจ้า หลังจากนั้นเขาทั้งหลายขอให้เปโตรพักอยู่กับเขาอีกสองสามวัน

เพลงสดุดี                                                                      สดด 98:1,2-3,4
     ก) จงร้องเพลงบทใหม่ถวายพระองค์พระผู้เป็นเจ้า
เพราะพระองค์ทรงกระทำสิ่งมหัศจรรย์
พระองค์ทรงชัยชนะด้วยพระหัตถ์ขวา
และด้วยพระพาหาศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์
     ข) องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสำแดงชัยชนะต่อหน้านานาชาติ
ทรงเปิดเผยความเที่ยงธรรมของพระองค์
พระองค์ทรงระลึกถึงความรักมั่นคงและความซื่อสัตย์ของ พระองค์ต่อพงศ์พันธุ์อิสราเอล
แผ่นดินทั้งมวลเห็นว่าพระเจ้าของเราทรงช่วยให้รอดพ้น
     ค) แผ่นดินทั้งมวลจงโห่ร้องสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยความยินดีเถิด
จงเปล่งเสียงขับร้องและถวายสดุดีเถิด

บทอ่านจากจดหมายนักบุญยอห์นอัครสาวก ฉบับที่หนึ่ง    1 ยน 4:7-10
     ท่านที่รักทั้งหลาย เราจงรักกัน เพราะความรักมาจากพระเจ้า และทุกคนที่มีความรัก ย่อมเกิดจากพระเจ้า และรู้จักพระองค์ ผู้ไม่มีความรัก ย่อมไม่รู้จักพระเจ้า เพราะพระเจ้าทรงเป็นความรัก ความรักของพระเจ้าปรากฏให้เราเห็นดังนี้ คือ พระเจ้าทรงส่งพระบุตรเพียงพระองค์เดียวมาในโลก เพื่อเราจะได้มีชีวิตโดยทางพระบุตรนั้น ความรักอยู่ที่ว่าพระเจ้าทรงรักเรา และทรงส่งพระบุตรของพระองค์มาเพื่อชดเชยบาปของเรา มิใช่อยู่ที่เรารักพระเจ้า

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                                ยน 15:9-17
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า “พระบิดาของเราทรงรักเราอย่างไร เราก็รักท่านทั้งหลายอย่างนั้น จงดำรงอยู่ในความรักของเราเถิด ถ้าท่านปฏิบัติตามบทบัญญัติของเรา ท่านก็จะดำรงอยู่ในความรักของเรา เหมือนกับที่เราปฏิบัติตามบทบัญญัติของพระบิดาของเรา และดำรงอยู่ในความรักของพระองค์ เราบอกเรื่องเหล่านี้แก่ท่านทั้งหลายแล้ว เพื่อให้ความยินดีของเราอยู่กับท่าน และความยินดีของท่านจะสมบูรณ์ นี่คือบทบัญญัติของเรา ให้ท่านทั้งหลายรักกัน เหมือนดังที่เรารักท่าน ไม่มีใครมีความรักยิ่งใหญ่กว่าการสละชีวิตของตนเพื่อมิตรสหาย ท่านทั้งหลายเป็นมิตรสหายของเรา ถ้าท่านทำตามที่เราสั่งท่าน เราไม่เรียกท่านว่าเป็นผู้รับใช้อีกต่อไป เพราะผู้รับใช้ไม่รู้ว่านายของตนทำอะไร เราเรียกท่านเป็นมิตรสหาย เพราะเราแจ้งให้ท่านรู้ทุกสิ่งที่เราได้ยินมาจากพระบิดาของเรา มิใช่ท่านทั้งหลายได้เลือกเรา แต่เราได้เลือกท่าน มอบภารกิจให้ท่านไปทำจนเกิดผล และผลของท่านจะคงอยู่ เพื่อว่าท่านจะขอสิ่งใดจากพระบิดาในนามของเรา พระบิดาจะประทานแก่ท่าน เราสั่งท่านทั้งหลายดังนี้ว่า ท่านทั้งหลายจงรักกัน”

ข้อคิด
     ความรักเป็นแก่นแท้ในคำสอนของพระเยซูเจ้า เป็นความดีสูงสุด คำสอนของพระเยซูเจ้าตอนนี้อ่านอีกกี่ครั้งก็อบอุ่นใจ แม่นยำ และไม่มีวันพลาดไปจากจุดหมายของการมีชีวิตที่แท้จริง คือต้องดำเนินชีวิตความรักในพระเจ้าและต่อเพื่อนมนุษย์ ศาสนคริสต์จึงเริ่มเดินเข้าไปในบ้านของคนต่างศาสนาทั้งๆที่ธรรมบัญญัติชาวยิวห้าม แต่เปโตรได้เริ่มงานความรักอย่างที่พระเยซูเจ้าสอน และนายร้อยก็กลับใจเป็นคริสตชนทั้งครอบครัวเพราะพระเจ้าไม่ทรงลำเอียง
จงเปิดใจให้พระเจ้ารักท่าน เข้ามาในบ้านในใจของท่านและออกไปทำดีกับเพื่อนมนุษย์ นำความรักของพระเจ้าออกไปให้พวกเขา