บทอ่านจากจดหมายนักบุญยอห์น อัครสาวก ฉบับที่สาม     3 ยน 1:5-8
     เพื่อนรัก ท่านทำงานอย่างซื่อสัตย์โดยช่วยเหลือพี่น้องแปลกหน้าเหล่านี้ เขาเป็นพยานยืนยันต่อพระศาสนจักรถึงความรักของท่าน เป็นการดีที่ท่านจะช่วยเขาให้เดินทางต่อไปตามพระประสงค์ของพระเจ้า เขาเดินทางไปเพราะเห็นแก่พระนามพระคริสตเจ้าเท่านั้น และไม่ได้รับสิ่งใดจากคนต่างศาสนา เป็นหน้าที่ของเราที่จะต้อนรับ และร่วมงานกับบุคคลเหล่านี้ในงานเผยแผ่ความจริง

สดด 112:1-3,4,5-6

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                    ลก 18:1-8
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าทรงเล่าอุปมาเรื่องหนึ่งแก่บรรดาศิษย์เพื่อสอนว่าจำเป็นต้องอธิษฐานภาวนาอยู่เสมอโดยไม่ท้อถอย พระองค์ตรัสว่า “ผู้พิพากษาคนหนึ่งอยู่ในเมืองหนึ่ง เขาไม่ยำเกรงพระเจ้าและไม่เกรงใจมนุษย์ผู้ใด หญิงม่ายคนหนึ่งอยู่ในเมืองนั้นด้วย นางมาพบเขาครั้งแล้วครั้งเล่าพูดว่า ‘กรุณาให้ความยุติธรรมแก่ดิฉันสู้กับคู่ความเถิด’ ผู้พิพากษาผู้นั้นไม่ยอมทำตามที่นางขอร้องจนเวลาผ่านไประยะหนึ่ง จึงคิดว่า ‘แม้ว่าฉันไม่ยำเกรงพระเจ้าและไม่เกรงใจมนุษย์ผู้ใด แต่เพราะหญิงม่ายผู้นี้มาทำให้ฉันรำคาญ ฉันจึงจะให้นางได้รับความยุติธรรม เพื่อมิให้นางรบเร้าฉันอยู่ตลอดเวลา’”
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “จงฟังคำที่ผู้พิพากษาอธรรมคนนั้นพูดซิ แล้วพระเจ้าจะไม่ประทานความยุติธรรมแก่ผู้เลือกสรรที่ร้องหาพระองค์ทั้งวันทั้งคืนดอกหรือ พระองค์จะไม่ทรงช่วยเขาทันทีหรือ เราบอกท่านทั้งหลายว่า พระองค์จะประทานความยุติธรรมแก่เขาโดยเร็ว แต่เมื่อบุตรแห่งมนุษย์เสด็จมา จะทรงพบความเชื่อในโลกนี้หรือ”

ข้อคิด
     เราอาจเบื่อหน่ายในการรำพึงภาวนาเมื่อเราไม่เห็นผล เรื่องนี้เกิดขึ้นเนื่องจากเรามีความคิดที่บิดเบี้ยวในการรำพึงภาวนา หรือได้ยึดถือมุมมองของโลกาภิวัฒน์ที่ทำลายความชื่นชมในคุณค่าที่แท้จริงของการภาวนาหรือเพียงเพราะเรารู้สึกว่ามันคือความล้มเหลว แท้จริงแล้วการรำพึงภาวนาเป็นของประทานและมาจากพระจิตเจ้า ไม่ใช่เครื่องจักรหรือสูตรมหัศจรรย์ ต้องใช้ความพยายามจากส่วนลึกของเรา ด้วยความอดทน และไว้วางใจ