บทอ่านจากหนังสือวิวรณ์                                               วว 1:1-4,2:1-5ก
     ต่อไปนี้เป็นการเปิดเผยเรื่องพระเยซูคริสตเจ้า พระเจ้าทรงเปิดเผยแก่พระเยซูคริสตเจ้า เพื่อจะได้แจ้งแก่บรรดาผู้รับใช้ของพระองค์ ถึงสิ่งที่จะต้องเกิดขึ้นในเร็วๆ นี้ พระเยซูคริสตเจ้าทรงส่งทูตสวรรค์มาพบยอห์นผู้รับใช้ของพระองค์เพื่ออธิบายความหมาย ยอห์นเป็นพยานถึงพระวาจาของพระเจ้าและเป็นพยานถึงคำยืนยันของพระเยซูคริสตเจ้าตามที่เขาเห็น ความสุขงมีแก่บรรดาผู้อ่านและผู้ฟังถ้อยคำของการประกาศพระวาจานี้และปฏิบัติตามข้อความที่เขียนไว้ เพราะเหตุการณ์นั้นใกล้เข้ามาแล้ว
จากยอห์น ถึงพระศาสนจักรทั้งเจ็ดแห่งในแคว้นอาเซีย ขอพระหรรษทานและสันติสุขสถิตกับท่านทั้งหลาย จากพระองค์ผู้ทรงดำรงอยู่ในปัจจุบัน ผู้ทรงดำรงอยู่ในอดีตและผู้เสด็จมา จากจิตทั้งเจ็ดซึ่งอยู่เบื้องหน้าพระบัลลังก์ของพระองค์
จงเขียนถึงทูตสวรรค์ของพระศาสนจักรที่เมืองเอเฟซัสว่า “พระองค์ผู้ทรงถือดาวทั้งเจ็ดดวงไว้ในพระหัตถ์ขวา และทรงดำเนินอยู่ในหมู่เชิงตะเกียงทองคำทั้งเจ็ดเชิง ตรัสดังนี้ เรารู้จักกิจการ ความเหน็ดเหนื่อยและความเพียรทนของท่าน และรู้ว่าท่านทนคนชั่วร้ายไม่ได้ ท่านทดสอบผู้ที่อ้างว่าเป็นอัครสาวก แต่ไม่เป็น และพบว่าเขาเหล่านั้นเป็นคนพูดคำเท็จ ท่านมีความเพียรทนและทนทุกข์เพราะนามของเรา โดยไม่ท้อถอย ถึงกระนั้น เรามีเรื่องตำหนิท่านด้วย คือท่านละทิ้งความรักที่เคยมีแต่ก่อน ดังนั้น จงระลึกว่าท่านตกจากสภาพเดิมที่เคยเป็น จงกลับใจและทำกิจการอย่างเดิม

สดด 1:1-6

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                  ลก 18:35-43
     เวลานั้น ขณะที่พระเยซูเจ้าทรงพระดำเนินมาใกล้เมืองเยรีโค ชายตาบอดคนหนึ่งนั่งขอทานอยู่ริมทาง เมื่อได้ยินเสียงผู้คนผ่านมา เขาจึงถามว่าเกิดอะไรขึ้น มีคนบอกเขาว่าพระเยซูชาวนาซาเร็ธกำลังเสด็จผ่านมา คนตาบอดจึงร้องขึ้นว่า “ข้าแต่พระเยซู โอรสของกษัตริย์ดาวิดเจ้าข้า โปรดเมตตาข้าพเจ้าเถิด” ผู้คนที่เดินข้างหน้า ได้ดุว่าเขา บอกให้เงียบ แต่เขากลับตะโกนดังยิ่งกว่าเดิมว่า “พระโอรสของกษัตริย์ดาวิดเจ้าข้า โปรดเมตตาข้าพเจ้าเถิด” พระเยซูเจ้าทรงหยุด ตรัสสั่งให้นำคนนั้นเข้ามา เมื่อเขาเข้ามาใกล้ พระองค์ตรัสถามว่า “ท่านอยากให้เราทำอะไรให้” เขาทูลว่า “พระเจ้าข้า ให้ข้าพเจ้ามองเห็นเถิด” พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า “จงมองเห็นเถิด ความเชื่อของท่านช่วยท่านให้รอดพ้นแล้ว” ทันใดนั้น เขาก็มองเห็นได้อีก และเดินตามพระองค์ไป พลางถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า ประชาชนทั้งปวงเห็นเช่นนั้น ต่างร้องสรรเสริญพระเจ้า

ข้อคิด
     สิ่งที่ชายตาบอดเรียกพระเยซูเจ้าว่า “โอรสของกษัตริย์ดาวิด” นั้น เป็นสิ่งที่ไม่ตรงกับความเป็นจริงในสิ่งที่พระเยซูเจ้าทรงเป็น จะพูดว่า ชายคนนั้นมี “ความรู้” ที่ไม่มากพอเกี่ยวกับตัวของพระเยซูเจ้า แต่สิ่งที่เขามีมากคือ “ความเชื่อ” และสิ่งนั้น สำหรับพระเยซูเจ้าแล้ว เพียงพอ หลาย ๆ ครั้ง เราเข้าใจผิดว่า เราเป็นคริสตชนที่หาเช้ากินค่ำ เราไม่มีความรู้มากนักเกี่ยวกับคำสอน เกี่ยวกับเทววิทยาระดับสูง และสิ่งเหล่านั้น จะทำให้เราไม่เป็นที่รักของพระแต่ “ความเชื่อ” ของชายตาบอดในวันนี้ เพียงพอ แล้วจากประสบการณ์ เราเห็นปู่ย่าตายาย หรือบิดามารดาของเรา ที่ไม่มีความรู้ทางคำสอนมากนัก แต่เป็นคริสตชนที่ไม่ใช่มาจาก “สมอง” แต่มาจาก “การดำเนินชีวิต” และสิ่งนี้แหละที่เป็นหัวใจของการเป็นคริสตชน เราเป็นคริสตชนด้วยชีวิต ไม่ใช่จาก “สมอง”