บทอ่านจากหนังสือวิวรณ์                                               วว 10:8-11
     ข้าพเจ้า ยอห์น เสียงที่ข้าพเจ้าได้ยินจากสวรรค์กล่าวแก่ข้าพเจ้าอีกครั้งหนึ่งว่า “จงไปเอาม้วนหนังสือที่คลี่อยู่ในมือของทูตสวรรค์ซึ่งยืนอยู่ในทะเลและบนแผ่นดิน” ข้าพเจ้าจึงไปหาทูตสวรรค์และขอม้วนหนังสือเล็กๆ นั้น ทูตสวรรค์บอกข้าพเจ้าว่า “จงเอาไปและกินเถิด มันจะทำให้ท้องของท่านขม แต่เมื่ออยู่ในปาก มันจะหวานเหมือนน้ำผึ้ง” ข้าพเจ้าจึงนำม้วนหนังสือเล็กๆ นั้นจากมือของทูตสวรรค์แล้วกิน เมื่ออยู่ในปากมันหวานเหมือนน้ำผึ้ง แต่เมื่อข้าพเจ้ากลืนลงไป ก็รู้สึกขมในท้อง มีผู้บอกข้าพเจ้าว่า “ท่านต้องประกาศพระวาจาอีกเกี่ยวกับประชาชน ชนชาติ ภาษา และกษัตริย์จำนวนมาก”

สดด 119:13-14,24,72,102-103,111-112,131-132

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                   ลก 19:45-48
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จเข้าไปในพระวิหาร ทรงเริ่มขับไล่บรรดาพ่อค้า ตรัสกับเขาว่า “มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า บ้านของเราจะเป็นบ้านแห่งการอธิษฐานภาวนา แต่ท่านทั้งหลายกลับมาทำให้เป็นซ่องโจร”
     พระองค์ทรงสั่งสอนในพระวิหารทุกวัน บรรดาหัวหน้าสมณะ ธรรมาจารย์และหัวหน้าประชาชนหาวิธีกำจัดพระองค์ แต่หาวิธีไม่ได้ว่าจะทำอย่างไร เพราะประชาชนทุกคนกำลังตั้งใจฟังพระองค์

ข้อคิด
     พระวาจาของพระเป็นเจ้า วันนี้พูดในเชิงสัญลักษณ์ ถึงกระแสเรียก การเป็นศิษย์ของพระองค์มีทั้งได้รับเกียรติในบางเวลา แต่ก็มีเวลาที่ต้องเผชิญหน้ากับความกลัวการเผชิญหน้าความยากลำบากในการที่จะต้องกล่าวและกระทำในสิ่งที่ถูกต้องพระเยซูเจ้าเองก็ต้องเผชิญกับเหตุการณ์เช่นนี้ด้วย เราควรมีความกล้าหาญในการเผชิญหน้ากับสิ่งไม่ถูกต้องเหมือนพระเยซูเจ้า