บทอ่านจากหนังสือประกาศกอิสยาห์                               อสย 29:17-24
      องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ในไม่ช้า เลบานอนจะเปลี่ยนเป็นสวนผลไม้ และสวนผลไม้จะกลายเป็นป่ามิใช่หรือ วันนั้น คนหูหนวกจะได้ยินถ้อยคำของหนังสือ ตาของคนตาบอดจะหายมืดมัวกลับมองเห็นได้ คนถ่อมตนจะยินดียิ่งขึ้นอีกในองค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้ยากจนจะชื่นชมในพระผู้ศักดิ์สิทธิ์แห่งอิสราเอล เพราะจะไม่มีทรราชอีก คนชอบเยาะเย้ยจะสูญหายไป คนทั้งหลายที่หาโอกาสทำความชั่วจะถูกกำจัด คือผู้พูดใส่ความคนอื่น ผู้วางบ่วงไว้ดักผู้พิพากษาที่ประตูเมือง และปั้นเรื่องขึ้นทำลายผู้ชอบธรรม ดังนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงไถ่อับราฮัม ตรัสกับเชื้อสายของยาโคบดังนี้
     “ตั้งแต่นี้ไป ยาโคบจะไม่ต้องอับอายอีก ใบหน้าของเขาจะไม่ซีดลงอีกต่อไป เพราะเมื่อเขาเห็นลูกหลานของตน ซึ่งเป็นผลงานจากมือของเรากลับมาอยู่กับเขาอีก เขาจะยอมรับว่านามของเราศักดิ์สิทธิ์ เขาทั้งหลายจะยอมรับว่าพระผู้ศักดิ์สิทธิ์ของยาโคบทรงความศักดิ์สิทธิ์ และจะยำเกรงพระเจ้าแห่งอิสราเอล จิตใจที่หลงผิดจะได้รับความเข้าใจ และผู้ที่เคยบ่นจะยอมรับคำสั่งสอน”

สดด 27:1,4,13-14

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                  มธ 9:27-31
      ขณะที่พระเยซูเจ้ากำลังเสด็จออกจากที่นั่น คนตาบอดสองคนตามพระองค์ไป ร้องตะโกนว่า “โอรสของกษัตริย์ดาวิด โปรดเมตตาเราเถิด” เมื่อเสด็จมาถึงบ้าน คนตาบอดเข้ามาเฝ้าพระองค์ พระเยซูเจ้าจึงตรัสถามว่า “ท่านเชื่อว่าเราทำเช่นนั้นได้หรือ” เขาทั้งสองคนตอบว่า “เชื่อ พระเจ้าข้า” พระองค์จึงทรงสัมผัสตาของเขา ตรัสว่า “จงเป็นไปตามที่ท่านเชื่อเถิด” แล้วตาของเขาทั้งสองคนก็เริ่มมองเห็น พระเยซูเจ้าทรงกำชับเขาอย่างเข้มงวดว่า “ระวัง อย่าบอกให้ใครรู้เรื่องนี้” แต่เมื่อทั้งสองคนออกไปก็ประกาศเรื่องของพระองค์ทั่วแคว้นนั้น

ข้อคิด
      พระเยซูเจ้ารักษาคนตาบอดสองคนนี้เพราะความสงสารและเห็นว่าพวกเขามีความเชื่อในพระองค์แท้จริง ทั้งสองคนนี้เป็นแบบอย่างในความเชื่อในพระเจ้าที่กล้าร้องเรียกให้พระเยซูเจ้าทรงช่วยเหลือ เราคริสตชนควรกล้าที่จะเข้ามาขอความช่วยเหลือจากพระเจ้าอยู่เสมอให้พระองค์นั้นรักษาความเจ็บป่วยทั้งด้านร่างกายและจิตใจของเรา และยิ่งเวลาที่เรามีความกังวลใจหรือมีปัญหาและอุปสรรคในชีวิตให้เราเข้ามาหาพระองค์ด้วยความเชื่อและวางใจในพระเจ้าเสมอ