บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวกาลาเทีย      กท 1:13-24
      พี่น้อง ท่านทั้งหลายต้องเคยได้ยินเรื่องความประพฤติในอดีตของข้าพเจ้าเมื่อยังยึดถือลัทธิยิวว่า ข้าพเจ้าเคยเบียดเบียนพระศาสนจักรของพระเจ้าอย่างรุนแรง และพยายามทำลายด้วย ข้าพเจ้าเคร่งครัดในลัทธิยิวมากกว่าเพื่อนชาวยิวรุ่นเดียวกันหลายคน และมีความกระตือรือร้นอย่างยิ่งในการรักษาประเพณีของบรรพบุรุษ แต่พระเจ้าผู้ทรงเลือกสรรข้าพเจ้าไว้ตั้งแต่ยังอยู่ในครรภ์มารดา ก็ทรงเรียกข้าพเจ้าเดชะพระหรรษทานของพระองค์ และพอพระทัยที่จะสำแดงพระบุตรของพระองค์ในตัวข้าพเจ้า เพื่อข้าพเจ้าจะได้ประกาศข่าวดีถึงพระบุตรแก่บรรดาคนต่างศาสนา ข้าพเจ้าไม่ได้ปรึกษามนุษย์ผู้ใดเลย และไม่ได้ขึ้นไปกรุงเยรูซาเล็ม เพื่อพบกับผู้เป็นอัครสาวกก่อนข้าพเจ้า แต่ข้าพเจ้าออกเดินทางไปยังอาราเบีย และกลับมายังเมืองดามัสกัสอีก สามปีต่อมา ข้าพเจ้าขึ้นไปกรุงเยรูซาเล็มเพื่อทำความรู้จักกับเคฟาส และพักอยู่กับเขาเป็นเวลาสิบห้าวัน ข้าพเจ้าไม่พบอัครสาวกอื่นๆ นอกจากยากอบผู้เป็นน้องชายขององค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าขอสาบานเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าว่า สิ่งที่ข้าพเจ้าเขียนนี้ มิใช่ความเท็จ หลังจากนั้น ข้าพเจ้าไปในดินแดนแคว้นซีเรียและซีลีเซีย พระศาสนจักรต่างๆ ในแคว้นยูเดียยังไม่เคยรู้จักหน้าข้าพเจ้าเลย เขาเหล่านั้นเคยแต่ได้ยินว่า “ผู้ที่เคยข่มเหงพวกเรา บัดนี้กลับมาประกาศความเชื่อที่เขาเคยพยายามจะทำลาย” เขาเหล่านั้นจึงถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าเพราะข้าพเจ้า

สดด 139:1-3,13-14,15-16

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                     ลก 10:38-42
      เวลานั้น ขณะที่พระเยซูเจ้าทรงพระดำเนินพร้อมกับบรรดาศิษย์ พระองค์เสด็จเข้าไปในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง สตรีผู้หนึ่งชื่อมารธารับเสด็จพระองค์ที่บ้าน นางมีน้องสาวชื่อมารีย์ซึ่งนั่งอยู่แทบพระบาทขององค์พระผู้เป็นเจ้า คอยฟังพระวาจาของพระองค์ มารธากำลังยุ่งอยู่กับการปรนนิบัติรับใช้จึงเข้ามาทูลว่า “พระเจ้าข้า พระองค์ไม่สนพระทัยหรือที่น้องสาวปล่อยดิฉันคนเดียวให้ปรนนิบัติรับใช้ ขอพระองค์บอกเขาให้มาช่วยดิฉันบ้าง” แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสตอบว่า “มารธา มารธา เธอเป็นห่วงและวุ่นวายหลายสิ่งนัก สิ่งที่จำเป็นมีเพียงสิ่งเดียว มารีย์ได้เลือกเอาส่วนที่ดีที่สุดที่จะไม่มีใครเอาไปจากเขาได้”

ข้อคิด
     ในบทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลถึงชาวกาละเทีย นักบุญเปาโลได้เป็นแบบอย่างที่สวดสดงดงามของความสุภาพถ่อมตนในการเรียบเรียงเรื่องราวแห่งความสัมพันธ์ของท่านกับพระเป็นเจ้า นักบุญเปาโลเริ่มความสัมพันธ์กับพระเป็นเจ้าในฐานะที่เป็นศัตรูคู่อาฆาต ท่านถึงกับยอมรับว่า ท่านได้เบียดเบียนศาสนาอย่างรุนแรง และด้วยการทำลายล้าง แต่เมื่อมาตระหนักว่า พระเป็นเจ้าได้ทรงเลือกสรรท่านตั้งแต่ในครรภ์มารดา เราทุกคนก็เช่นกัน ได้รับการเลือกสรรตั้งแต่ในครรภ์มารดา และไม่ว่าเราจะละเลย หรือไม่ใชส่ใจต่อเสียงเรียกนั้นอย่างไรก็ตาม พระเป็นเจ้ายังทรงรอคอยให้เราตอบสนองต่อเสียงเรียกนั้น สิ่งสำคัญไม่ใช่ว่าใครถูกเรียก เพราะทุกคนได้รับเกียรติเช่นนั้น แต่สิ่งที่ทำให้แตกต่างก็คือ การตอยสนองต่อเสียงเรียกนั้น นักบุญเปาโลได้เปลี่ยนแปลงชีวิตหลังจากตระหนักในเสียงเรียนกนั้น เราหแต่ละคนตั้งใจฟังเสียงเรียกของพระเป็นเจ้าทุกวัน และดำนินชีวิตในฐานะสานุศิษย์ของพระคริสตเจ้าด้วยใจร้อนรน