บทอ่านจากหนังสือประกาศกอาโมส                              อมส 2:6-10,13-16
     องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้
“เพราะชาวอิสราเอลได้ล่วงละเมิดสามครั้งและสี่ครั้ง เราจะตัดสินลงโทษและจะไม่กลับคำ เพราะเขาได้ขายผู้ชอบธรรมเพื่อเงิน ขายคนขัดสนเพื่อรองเท้าแตะคู่เดียว เขาทั้งหลายได้เหยียบย่ำศีรษะของคนยากจนลงไปในฝุ่นของแผ่นดิน ทำให้หนทางของผู้ต่ำต้อยต้องหันเหไป บุตรและบิดาเข้าหาหญิงสาวคนเดียวกัน เป็นการลบหลู่นามศักดิ์สิทธิ์ของเรา เขาใช้เสื้อผ้าที่ยึดเป็นประกันมาปูนอนอยู่ข้างพระแท่นบูชาทุกแท่น เขาดื่มเหล้าองุ่นที่เป็นค่าปรับจากประชาชนในบ้านพระเจ้าของตน เราเองได้ทำลายชนเผ่าอาโมไรต์ต่อหน้าเขา แม้ชาวอาโมไรต์มีร่างสูงเหมือนต้นสนสีดาร์ และแข็งแรงเหมือนต้นโอ๊ก เราได้ทำลายผลของเขาจากเบื้องบน และทำลายรากของเขาจากเบื้องล่าง เราได้ให้ท่านทั้งหลายขึ้นมาจากแผ่นดินอียิปต์ นำทางท่านในถิ่นทุรกันดารเป็นเวลาสี่สิบปี เพื่อท่านจะได้ครอบครองกรรมสิทธิ์ที่ดินของชนเผ่าอาโมไรต์
    เมื่อเป็นเช่นนี้ เราจะกดท่านลงในที่ที่ท่านอยู่ เหมือนเกวียนที่บรรทุกฟ่อนข้าวอัดแน่นจมลงในดิน แม้ผู้วิ่งเร็วก็จะหนีไม่ทัน คนแข็งแรงจะใช้กำลังของตนก็ไม่ได้ ทหารชำนาญศึกจะช่วยชีวิตของตนให้รอดพ้นก็ไม่ได้ ผู้ยิงธนูจะยืนหยัดอยู่ไม่ได้ ผู้มีฝีเท้าเร็วช่วยตนเองไม่ได้ ผู้ขี่ม้าก็ช่วยชีวิตตนเองไม่ได้ ในวันนั้น แม้แต่นักรบกล้าหาญที่สุด ก็จะทิ้งอาวุธหนีไป” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส

สดด 50:16-18,19-21,22-23

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                  มธ 8:18-22
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าทรงเห็นประชาชนห้อมล้อมพระองค์ จึงทรงสั่งบรรดาศิษย์ให้ข้ามทะเลสาบไปอีกฝั่งหนึ่ง ธรรมาจารย์คนหนึ่งเข้ามาทูลว่า “พระอาจารย์ ข้าพเจ้าอยากติดตามพระองค์ไปทุกแห่งที่พระองค์จะเสด็จ” พระเยซูเจ้าจึงตรัสกับเขาว่า “สุนัขจิ้งจอกยังมีโพรง นกในอากาศยังมีรัง แต่บุตรแห่งมนุษย์ไม่มีที่จะวางศีรษะ”
     ศิษย์อีกคนหนึ่งทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า ขอทรงอนุญาตให้ข้าพเจ้าไปฝังศพบิดาของข้าพเจ้าเสียก่อน” แต่พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า “จงตามเรามา และปล่อยให้คนตายฝังคนตายของตนเถิด”

ข้อคิด
มาตรฐานการเป็นศิษย์ของพระเยซูเจ้า
1.ไม่ล่วงละเมิดเกียรติและศักดิ์ศรีผู้อื่น เป็นต้น คนจน
2. สละทุกสิ่งทุกอย่าง และพร้อมอดทนต่อความทุกข์ทุกชนิด เพื่อดำเนินชีวิตรักและรับใช้มวลชน