บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวฟิลิปปี      ฟป 2:6-11
     แม้ว่าพระองค์ทรงมีธรรมชาติพระเจ้า พระองค์ก็มิได้ทรงถือว่าศักดิ์ศรีเสมอพระเจ้านั้น เป็นสมบัติที่จะต้องหวงแหน แต่ทรงสละพระองค์จนหมดสิ้น ทรงรับสภาพดุจทาส เป็นมนุษย์ดุจเรา ทรงแสดงพระองค์ในธรรมชาติมนุษย์ ทรงถ่อมพระองค์จนถึงกับทรงยอมรับแม้ความตาย เป็นความตายบนไม้กางเขน เพราะเหตุนี้ พระเจ้าจึงทรงเทิดทูนพระองค์ขึ้นสูงส่ง และประทานพระนามให้แก่พระองค์ พระนามนี้ประเสริฐกว่านามอื่นใดทั้งสิ้น เพื่อทุกคนในสวรรค์และบนแผ่นดิน รวมทั้งใต้พื้นพิภพ จะย่อเข่าลงนมัสการพระนาม “เยซู” นี้ และเพื่อชนทุกภาษาจะได้ร้องประกาศว่า “พระเยซูคริสต์ทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า” เพื่อพระสิริรุ่งโรจน์ของพระเจ้า พระบิดา

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                                ยน 3:13-17
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับนิโคเดมัสว่า “ไม่มีใครเคยขึ้นไปบนสวรรค์ นอกจากผู้ที่ลงมาจากสวรรค์คือบุตรแห่งมนุษย์เท่านั้น โมเสสยกรูปงูขึ้นในถิ่นทุรกันดารฉันใด บุตรแห่งมนุษย์ก็จะต้องถูกยกขึ้นฉันนั้น เพื่อทุกคนที่มีความเชื่อในพระองค์ จะมีชีวิตนิรันดร
พระเจ้าทรงรักโลกอย่างมากจึงประทานพระบุตรเพียงพระองค์เดียวของพระองค์เพื่อทุกคนที่มีความเชื่อในพระบุตรจะไม่พินาศ แต่จะมีชีวิตนิรันดรเพราะพระเจ้าทรงส่งพระบุตรมาในโลกนี้มิใช่เพื่อตัดสินลงโทษโลก แต่เพื่อโลกจะได้รับความรอดพ้นเดชะพระบุตรนั้น”

ข้อคิด
     เมื่อพระเยซูเจ้าตรัสกับนิโคเดมัสเรื่องที่บุตรแห่งมนุษย์จะต้องถูกยกขึ้น เหมือนโมเสสยกรูปงูขึ้นในถิ่นทุรกันดาร นิโคเดมัสคงไม่เข้าใจว่าพระองค์กำลังตรัสถึงเรื่องอะไร จนหลังการกลับคืนพระชนมชีพของพระองค์ ศิษย์ของพระองค์จึงเริ่มเข้าใจว่าพระธรรมล้ำลึกแห่งปัสกา ต้องผ่านการถูกตรึงและสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน เหตุการณ์ทั้งหมดนี้เป็นผลจากการที่พระเจ้าทรงรักโลกอย่างมาก มีพระประสงค์ให้เราได้มีชีวิตนิรันดร จึงได้ประทานพระบุตรเพียงพระองค์เดียวของพระองค์ มายอมรับความตายบนไม้กางเขน ให้เราเทิดทูนไม้กางเขนที่เป็นเครื่องมือนำความรอดพ้น และนมัสการพระนามเยซูตามคำสอนของนักบุญเปาโลในบทอ่านที่หนึ่งด้วย