บทอ่านจากหนังสือกิจการอัครสาวก                              กจ 4:8-12
     ในครั้งนั้น เปโตรเปี่ยมด้วยพระจิตเจ้ากล่าวแก่เขาว่า “ท่านผู้ปกครองประชาชน และผู้อาวุโสทั้งหลาย! วันนี้เราได้ทำความดีรักษาผู้ป่วยคนหนึ่ง เราจึงถูกสอบสวนว่าคนนี้หายจากโรคได้อย่างไร? ท่านทั้งหลายและประชาชนอิสราเอลทุกคนจงทราบเถิดว่า ชายคนนี้หายจากโรคมายืนอยู่ต่อหน้าท่านทั้งหลาย ก็เพราะพระนามของพระเยซูคริสตเจ้าชาวนาซาเร็ธ ซึ่งท่านได้เอาไปตรึงกางเขน แต่พระเจ้าทรงบันดาลให้กลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย พระเยซูเจ้าองค์นี้ทรงเป็นศิลาซึ่งท่านทั้งหลายผู้เป็นช่างก่อสร้างได้ขว้างทิ้งเสีย แต่ได้กลายเป็นศิลาหัวมุม ไม่มีผู้ใดช่วยให้เรารอดพ้น เพราะใต้ฟ้านี้พระเจ้ามิได้ประทานนามอื่นแก่มนุษย์นอกจากนามนี้ที่ช่วยเราให้รอดพ้นได้

บทอ่านจากจดหมายนักบุญยอห์น ฉบับที่หนึ่ง                  1 ยน 3:1-2
     พี่น้องที่รักยิ่ง จงดูเถิดว่า ความรักที่พระบิดาประทานให้แก่เรานั้นยิ่งใหญ่เพียงไร เพื่อทำให้เราได้ชื่อว่าเป็นบุตรของพระเจ้า และเราก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ! โลกไม่รู้จักเรา เพราะโลกไม่ได้รู้จักพระองค์
     ท่านที่รักทั้งหลาย บัดนี้ เราเป็นบุตรของพระเจ้าแล้ว แต่เราจะเป็นอย่างไรในอนาคตนั้นยังไม่ปรากฏชัดแจ้ง เราตระหนักดีว่า เมื่อพระองค์จะทรงปรากฏ เราจะเป็นเสมือนพระองค์ เพราะเราจะได้เห็นพระองค์อย่างที่พระองค์ทรงเป็น

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                               ยน 10:11-18
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสว่า เราเป็นผู้เลี้ยงแกะที่ดี ผู้เลี้ยงแกะย่อมสละชีวิตเพื่อแกะของตน ลูกจ้าง ที่ไม่ใช่ผู้เลี้ยง และไม่เป็นเจ้าของแกะ เมื่อเห็นสุนัขป่าเข้ามา ก็ละทิ้งบรรดาแกะและหนีไป สุนัขป่าแย่งชิงแกะ และฝูงแกะก็กระจัดกระจายไป ลูกจ้างวิ่งหนีเพราะเขาเป็นเพียงลูกจ้าง ไม่มีความห่วงใยฝูงแกะเลย เราเป็นผู้เลี้ยงแกะที่ดี เรารู้จักแกะของเรา และแกะของเราก็รู้จักเรา
     พระบิดาทรงรู้จักเราฉันใด เราก็รู้จักพระบิดาฉันนั้น เรายอมสละชีวิตเพื่อแกะของเรา เรายังมีแกะอื่นๆ ซึ่งไม่อยู่ในคอกนี้ เราต้องนำหน้าแกะเหล่านี้ด้วย แกะจะฟังเสียงของเรา จะมีแกะเพียงฝูงเดียว และผู้เลี้ยงเพียงคนเดียว พระบิดาทรงรักเรา เพราะเราสละชีวิตของเรา เพื่อจะเอาชีวิตนั้นคืนมาอีก ไม่มีใครเอาชีวิตไปจากเราได้ แต่เราเองสมัครใจสละชีวิตนั้น เรามีอำนาจที่จะสละชีวิตของเรา และมีอำนาจที่จะเอาชีวิตนั้นคืนมาอีก นี่คือพระบัญชาที่เราได้รับจากพระบิดาของเรา”

ข้อคิด
     พระวรสารวันนี้สะท้อนถึงภาวะจิตใจของพระเยซูเจ้าชัดเจนว่า พระองค์ยินดีสละชีวิตเพื่อมนุษยชาติ พระองค์เปรียบเทียบว่าเราเป็นเหมือนลูกแกะและพระองค์เป็นผู้เลี้ยงที่รักฝูงแกะมาก แต่ปัญหาคือลูกแกะเมื่อพบแหล่งน้ำหรือทุ่งหญ้าเขียวขจี มักจะลืมผู้เลี้ยง....คริสตชนเราก็ไม่ผิดกับลูกแกะเหล่านั้นเมื่อได้ดีก็มักจะลืมพระ ลืมหลักการของชาวคริสต์ ลืมความหมายของการเป็นลูกของพระ อย่างไรก็ตาม สำหรับผู้เลี้ยงที่ดีแล้ว ภาวะเช่นนี้เป็นเรื่องธรรมดา เมื่อเขาเห็นลูกแกะสนใจแต่หญ้าเขียวจนลืมฝูงและไม่ระวังอันตรายที่มีรอบด้าน ผู้เลี้ยงที่ดีก็จะปกป้องลูกแกะให้ปลอดภัย... คริสตชนเมื่อพบกับความเจ็บปวดจึงต้องตั้งสติ เพราะนั้นอาจจะเป็นสิ่งที่พระกำลังสอนหรือกำลังนำเราออกจากอันตรายที่เรามองไม่เห็น...เชื่อเถิดพระองค์คือผู้เลี้ยงแกะที่ดี