คุณแม่เทเรซาแห่งกัลกัตตา ผู้นำและผู้ช่วยเหลือของผู้ยากไร้
การตัดสินใจ (Decision)ของคุณแม่เทเรซาแห่งกัลกัตตา

     การจากบรรดาซิสเตอร์พระแม่แห่งลอเร็ตโตไปนั้น เป็นสิ่งที่ยากยิ่งสำหรับซิสเตอร์เทเรซา เพื่อจะทำเช่นนั้นเธอต้องได้รับอนุญาตจากทางกรุงโรม หลังจากมีการตกลงเรียบร้อยแล้วในคณะของเธอ ที่สุด เธอก็ได้รับอนุญาตให้เจริญชีวิตเป็นซิสเตอร์นอกอารามได้ เธอออกจากอารามเมื่อวันที่ 16 สิงหาคม 1948 หลังจากเปลี่ยนชุดนักบวชซิสเตอร์พระแม่แห่งลอเร็ตโตแล้ว สวมชุดส่าหรีสีขาว ซึ่งก็ดูเหมือนๆกับพวกผู้หญิงยากจนที่สุดในอินเดียสวมใส่อยู่ ส่าหรีนั้นมีแถบสีฟ้า เป็นสัญลักษณ์ถึงความปรารถนาของคุณแม่เทเรซาที่อยากเลียนแบบพระแม่มารีย์

     คุณแม่เทเรซาออกจากกัลกัตตา เพื่อไปรับการอบรมหลักสูตรเร่งรัดเรื่องการพยาบาลพื้นฐานเป็นเวลา 3 เดือน จากนั้นก็ลงมือปฏิบัติสิ่งที่เธอปรารถนาคือ อุทิศตนรับใช้คน ยากจนที่สุดในบรรดาคนยากจนทั้งหลาย ตามชุมชนแออัดในเมืองกัลกัตตา ในปีนั้นเองที่เธอยื่นขอและได้รับสิทธิเป็นพลเมืองอินเดีย ซึ่งเธอจะคงไว้จนตลอดชีวิตของเธอ พระสันตะปาปา เปาโลที่ 6 (Pope Paolo VI) ทรงมอบสิทธิเป็นพลเมืองวาติกันให้คุณแม่เทเรซาด้วยในช่วงปลายปี ค.ศ.1970 เพื่อช่วยให้การเดินทางทำงานธรรมทูตของคุณแม่สะดวกขึ้น