มหาพรตเรียกร้องให้เราเดินทางไปด้วยกันในความหวัง (Pope Francis: Lent calls us to journey together in hope)

     ในสาส์นมหาพรตปี 2025 ซึ่งเกี่ยวข้องกับหัวข้อของปีศักดิ์สิทธิ์ยูบีลีแห่งความหวัง พระสันตะปาปาฟรังซิสทรงเชิญชวนบรรดาสัตบุรุษให้ “เดินทางไปด้วยกันในความหวัง” และใช้โอกาสเทศกาลมหาพรตที่กำลังจะมาถึงนี้เพื่อถามตัวเองว่า เราเต็มใจอย่างแท้จริงที่จะรับฟังการเรียกของพระเจ้าให้เปลี่ยนแปลงชีวิตของเราหรือไม่?

การไตร่ตรองของพระสันตะปาปาฟรังซิส มุ่งเน้นไปที่การกลับใจใหม่ ในมิติหลัก 3 ประการ คือ

1. #ความสำคัญของการเดินทาง (the importance of journeying)
2. #การเดินทางไปร่วมกัน (journeying together) และ
3. #การเดินทางในความหวัง (journeying with hope)

ชีวิตแห่งความเชื่อของเราเป็นการเดินทางแห่งการกลับใจ (Our life of faith is a journey of conversion)

     เมื่อนึกถึงการอพยพของชาวอิสราเอลจากอียิปต์ไปยังแผ่นดินพระสัญญาในพระคัมภีร์ ทำให้เราเห็นว่า ชีวิตของเราก็คือการเดินทางเช่นกัน ซึ่งควรมุ่งตรงไปหาพระเจ้า การเดินทางครั้งนี้ไม่ได้เป็นเพียงการเปรียบเทียบเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวข้องกับการเรียกร้องให้กลับใจ “ละทิ้งโอกาสที่จะทำบาปไว้เบื้องหลัง” และสถานการณ์ที่จะทำให้เราดำเนินชีวิตไม่สมกับศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์

     ดังนั้น ขอให้เราได้สำรวจชีวิตของตนเองว่า เรากำลังก้าวหน้าอย่างจริงจังบนเส้นทางแห่งการฟื้นฟูฝ่ายวิญญาณ หรือถูกเหนี่ยวรั้งไว้ด้วยความกลัวและความสิ้นหวัง หรือลังเลที่จะออกจากเขตความสะดวกสบายของตนเอง?

     โดยการเปรียบเทียบระหว่าง “เส้นทางที่ยากลำบากของชาวฮีบรูจากการเป็นทาสสู่อิสรภาพ” และสถานการณ์ของผู้อพยพและผู้ลี้ภัยยุคใหม่ ขอให้เราใช้ช่วงเวลานี้ เป็นโอกาสในการพิจารณาว่า เราเชื่อมโยงชีวิตของเราเองกับการดิ้นรนของผู้ที่ถูกบังคับให้หนี “สถานการณ์แห่งความทุกข์ยากและความรุนแรงเพื่อค้นหาชีวิตที่ดีขึ้น” และ “ด้วยวิธีนี้ทำให้ค้นพบสิ่งที่พระเจ้ากำลังขอจากเรา” สิ่งนี้ “จะเป็น 'การทบทวนมโนธรรม' ที่ดีสำหรับ ที่เป็นนักเดินทางทุกคน”

     “เป็นเรื่องยากที่จะนึกถึงการอพยพตามพระคัมภีร์ โดยไม่คิดถึงพี่น้องชายหญิงในยุคสมัยของเรา ที่กำลังหนีออกจากสถานการณ์แห่งความทุกข์ยากและความรุนแรง เพื่อแสวงหาชีวิตที่ดีขึ้นสำหรับตนเองและคนที่พวกเขารัก การเรียกให้กลับใจประการแรกมาจากการตระหนักว่า เราทุกคนคือผู้แสวงบุญในชีวิตนี้”

การเรียกสู่การเดินทางไปด้วยกัน (The call to journey together: a summons to synodality)

     ลักษณะสำคัญของสาส์นมหาพรต คือการเน้นไปที่ชุมชนและการก้าวเดินไปด้วยกัน ซึ่งเป็นแนวคิดที่ว่า คริสตชนจะต้องเดินไปด้วยกันมากกว่าแยกจากกัน “พระจิตเจ้าทรงเตือนเราไม่ให้เอาแต่ใจตัวเอง แต่ให้เดินไปหาพระเจ้าและพี่น้องของเรา”

“การเดินทางไปด้วยกัน หมายถึง การรวมความเป็นหนึ่งเดียวกัน ซึ่งมีพื้นฐานอยู่ในศักดิ์ศรีร่วมกันของเราในฐานะบุตรของพระเจ้า (...) โดยไม่ปล่อยให้ใครถูกทิ้งไว้ข้างหลังหรือถูกกีดกัน”

     ขอให้เราไตร่ตรองว่า เราจะสามารถเดินไปร่วมกันคนอื่น ๆ ในครอบครัว ที่ทำงาน และชุมชนของเราได้หรือไม่? โดยต่อต้านการล่อลวงให้คิดถึงแต่ตนเอง เรายินดีต้อนรับผู้อื่นหรือไม่? เราคิดถึงผู้ที่รู้สึกถูกละเลยหรือไม่?

     “ขอให้เราถามตนเองต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า ในฐานะพระสังฆราช พระสงฆ์ นักบวช และฆราวาส ในการรับใช้พระอาณาจักรของพระผู้เป็นเจ้า เราร่วมมือกับผู้อื่นหรือไม่? ในการต้อนรับที่เป็นรูปธรรมทั้งผู้คนที่อยู่ใกล้ชิดเราหรือว่าอยู่ห่างไกล เราทำให้ผู้อื่นรู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน หรือทำให้เขารู้สึกห่างเหิน”

กระแสเรียกสู่การเดินทางในความหวัง (The call to journey in hope)

     มิติที่สามของการเดินทางช่วงเทศกาลมหาพรตคือความหวัง ซึ่งทอดสมออยู่ในพระสัญญาของพระเจ้าในเรื่องความรอดและชีวิตนิรันดร ที่สมหวังในการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า ชัยชนะเหนือบาป และความตาย

     ความหวังนี้ไม่ใช่นามธรรม แต่ต้องดำเนินชีวิตอย่างเป็นรูปธรรม ขอให้เราพิจารณาว่า เราวางใจในพระเมตตาของพระเจ้าอย่างแท้จริงหรือไม่ เราเชื่อในการให้อภัยของพระองค์ หรือเราตกหลุมพรางของการพึ่งพาตนเอง? และเรามีประสบการณ์อย่างเป็นรูปธรรมถึงความหวังที่สร้างแรงบันดาลใจในตัวเรา “ความมุ่งมั่นต่อความยุติธรรมและความเป็นพี่น้องกัน การดูแลบ้านส่วนรวมของเรา และในลักษณะที่ไม่มีใครรู้สึกว่าถูกกีดกันหรือไม่?”

     ข้อความนี้เป็นคำสอนของนักบุญเทเรซาแห่งอาวีลา โดยเตือนให้ทุกคนเฝ้าระวังและอดทน โดยเข้าใจว่า พระสัญญาของพระเจ้าจะสำเร็จในเวลาของพระองค์ “นี่คือคำอธิษฐานของนักบุญเทเรซาแห่งอาวีลา 'จงหวังเถิด วิญญาณของข้าพเจ้าเอ๋ย จงหวังเถิด' คุณไม่รู้วันหรือเวลา จงระวังให้ดี เพราะทุกสิ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว แม้ว่าความใจร้อนของคุณจะทำให้คุณสงสัยในสิ่งที่แน่นอน และเปลี่ยนเวลาที่สั้นมากให้กลายเป็นเวลาที่ยาว'” ขอให้เราได้มอบการเดินทางแห่งความหวังนี้อาศัยคำเสนอวิงวอนของพระแม่มารีย์ “พระมารดาแห่งความหวัง” และขอให้พระแม่มารีย์ร่วมเดินทางไปกับพวกเรา ในขณะที่เราเตรียมเฉลิมฉลองความชื่นชมยินดีของเทศกาลปัสกา