• คุณพ่อเป็นฤษีคณะฟรังซิสกันที่อยู่กับความย่อยยับของประเทศซีเรียตั้งแต่บ้านเรือนถูกทำลาย ในฐานะที่เป็นสมาชิกผู้ดูแลวัดแห่งพระคูหาศักดิ์สิทธิ์แห่งเยรูซาเล็ม ท่านต้องกลับไปยังงานที่ได้รับมอบหมายและส่งพระสงฆ์ไปดูแลที่นั่นด้วย

• ขณะนี้ท่านหวนระลึกถึงสิ่งที่ได้เห็นทั้งระหว่างการทิ้งระเบิด และการต้อนรับผู้ลี้ภัยที่เดินทางไปยังประเทศกรีซ

++ คุณพ่อจอห์น ลุค เกรโกรี (ฤษีคณะฟรังซิสกัน) ++
“พ่อไปยังประเทศซีเรีย เมื่อปี ค.ศ.2016 ระหว่างการรบกัน เพราะมีอารามคณะฟรังซิสกันหลายแห่งที่นั่น เมื่อพ่ออยู่ที่เมืองฮอมส์ พ่อนึกไม่ออกเลยว่าจะเปรียบสิ่งที่พบเจอกับอะไร ไม่มีถนนสักสายเดียวที่ไม่มีการทิ้งระเบิดพินาศ เขตแดนทั้งหมด ถ้าคุณไม่มาเห็นด้วยตนเองคุณจะไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่าประชาชนจะอยู่ได้อย่างไรในสถานการณ์แบบนั้น แบบที่ทิ้งระเบิดกันทั้งวัน”

• ท่านย้ำถึงความหวาดกลัวที่เข้าใจไม่ได้เมื่อผู้ลี้ภัยมาถึงประเทศกรีซว่า หลายๆ คนไม่รู้ด้วยว่าตนเองอยู่ที่ไหน คิดว่าเป็นประเทศอังกฤษหรือฝรั่งเศส เพราะพวกเขาไม่มีการศึกษา

• คุณพ่อลุคเล่าว่า เด็กหญิงคนหนึ่งเอาหนังสือนี้มาให้ดูว่าต้องหนีจากประเทศซีเรียขณะยังสวมชุดนอนอยู่เลย เธอสูญเสียพ่อแม่และพยายามไปรวมกับกลุ่มใหญ่ มีหลายสิ่งมากมายฝังใจเด็กน้อย อายุ 6 ขวบ คนนี้

++ คุณพ่อจอห์น ลุค เกรโกรี (ฤษีคณะฟรังซิสกัน) ++
“ในฐานะเป็นเด็ก สิ่งที่เธอกังวลมากกว่าอื่นใดหมดที่เล่าให้พ่อฟังคือ ‘หนูต้องยอมทิ้งตุ๊กตา’ ‘เธออยากรู้ว่าใครจะไปนอนที่เตียงของเธอ’ ‘เธออยากรู้ว่าผู้ชายที่ห้องสมุดมีอะไรเกิดขึ้นกับเขาหรือไม่?’ ทั้งหมดเป็นเรื่องทั่วไปเพราะเด็กๆ จะพูดอย่างตรงๆ ถึงสิ่งที่พวกเขารู้สึก”

• ในความรู้สึกเดียวกัน คุณพ่อฤษีได้พบกับเด็กผู้ชายผู้มีประสบการณ์อันน่ากลัว เขาเล่าผ่านทางการกระทำ

++ คุณพ่อจอห์น ลุค เกรโกรี (ฤษีคณะฟรังซิสกัน) ++
“พวกเขาเดินทางไปตามถนนและมีการโจมตีทางอากาศ แม่และพี่สาวตาย ตอนนี้เขาอายุเพียง 4 ขวบ

เขาอธิบายเรื่องนี้กับพ่อ ด้วยการทำเสียงเครื่องบินเสียงทิ้งระเบิด และเขาก็ทำท่านอนลงที่พื้น ทำท่าที่แม่และพี่สาวของเขานอนอยู่บนพื้นดิน”

• คุณพ่อเล่าว่าแม้ท่านจะไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญเรื่องผู้ลี้ภัย ท่านก็รู้ว่าเรื่องที่ท่านได้ยินได้ฟังตลอด 15 ปี ในประเทศกรีซ ที่ท่านต้อนรับผู้ลี้ภัยนับแสน และดูแลเขตปกครองวัด 5 แห่ง ร่วมกับฤษีท่านอื่นๆ ท่านบอกว่าความน่าหวาดกลัวยังไม่จบ และครอบครัวต่างๆ ยังคงอพยพต่อไปจนกว่าสำนึกแห่งความปกติจะหวนกลับมาสู่ประเทศซีเรียอีกครั้งหนึ่ง